Direniş hareketi: Revizyonlar arasındaki fark

==Anlaşmazlıklar==

[[Uluslararası hukuk]]ta silahlı direniş hareketlerinin yasallığı üzerine, en az 1899'dan günümüze kadar, [[savaş hukuku]]nun bir dizi uluslararası antlaşma düzeyde belirlenmesi yoluyla ilk büyük girişim gerçekleştiğinden bu yana direniş hareketlerinin kapsamı konusunda anlaşmazlık yaşanmaktadır. Yakın tarihte, 12 Ağustos 1949 tarihli [[Cenevre Sözleşmeleri]]'ne 1977 yılında eklenen [[I. Protokol]] olarak anılan "Uluslararası Silahlı Çatışmaların Kurbanlarının Korunması ile İlgili Protokol" ; 1. ve 4. maddede silahlı çatışmalara atıfta bulunarak "... insanların sömürgecilik hakimiyeti ve yabancı işgal ve ırkçı rejimlere karşı" yapılabileceğini öngörür.<ref>Gardam, Judith Gail (1993). [https://books.google.com.sg/books?id=MGT2hJFS9MkC&pg=PA91&lpg=PA91&dq=in+which+peoples+are+fighting+against+colonial+domination+and+alien+occupation&source=web&ots=K_N1cgeQ2L&sig=Mysj3VFtq3WBNFXpbpjqkbQpPao&hl=en&sa=X&oi=book_result&ct=result&redir_esc=y#PPA91,M1 Non-combatant Immunity as a Norm of International Humanitarian],Martinus Nijhoff, s. 91, ISBN 0-7923-2245-2.</ref> Dolayısıyla, bir devlette gücü elinde bulunduran iktidar veya kendi yasal yoluyla seçilmiş hükumet; kendi bakış açısına bağlı olarak bir direniş hareketini, onun mensuplarını yasal veya yasadışı savaşçı olarak kabul edebilir veya direnme haklarına sahip olup olmadığına dayanarak onları "terörist grup" olarak etiketleyebilir.<ref>Khan, Ali (Washburn University – School of Law). [https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=935347 A Theory of International Terrorism], Connecticut Law Review, vol. 19, p. 945, 1987.</ref> Tüm bu ayrımlar politik birer yargıdır. İktidarların uygulamalarından öte uluslararası hukuk da bu konuda net bir ayrım yapmamakta ve en ciddi insan hakları ihlallerine karşı bile örgütlü bir direniş hakkı tanımlamamaktadır. Zira bu durum soykırım ve [[devlet terörü]] gibi suçlara karşı insanların direnme hakkını engellemekte, [[insanlığa karşı suçlar]] ve büyük çapta [[savaş suçu|savaş suçları]]na karşı mücadeleyi zayıflatmaktadır.<ref>Jan Arno Hessbruegge, [https://books.google.it/books/about/Human_Rights_and_Personal_Self_Defense_i.html?id=_6muDQAAQBAJ&redir_esc=y Human Rights and Personal Self-Defense in International Law] Oxford University Press (2017), Ch. 7, </ref><ref>Ticehurst, Rupert. The Martens Clause and the Laws of Armed Conflict 30 April 1997, International Review of the Red Cross no 317, s. 125–34. ISSN 1560-7755</ref>

 

==Ayrıca bakınız==