Hristiyan anarşizmi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Hristiyan anarşizmi''', [[Hristiyan]]ların sadece [[İsa]]'nın öğretilerinde vücut bulan [[Tanrı]]'ya karşı sorumlu olduklarını, tek gerçek [[otorite]] kaynağının Tanrı olduğunu kabul eden ve savunan inanç veya felsefi öğreti. BazıÇoğu Hristiyan anarşistleranarşist [[pasifizm|pasifist]]kentir, [[pasifist]]savaşı olmayanlarıve daşiddet vardırkullanmayı reddeder.<ref name=CritiqueofViolence>{{cite web |first=Alexandre |last=Christoyannopoulos |url=http://www.psa.ac.uk/journals/pdf/5/2010/1338_1226.pdf |title=A Christian Anarchist Critique of Violence: From Turning the Other Cheek to a Rejection of the State |pages= |date=March 2010 |publisher=Political Studies Association |deadurl=yes |archiveurl=https://www.webcitation.org/5yRpM4GdE?url=http://www.psa.ac.uk/journals/pdf/5/2010/1338_1226.pdf |archivedate=2011-05-05 |df= }}</ref>

Hristiyanlıktaki "Tanrı krallığıKrallığı" inancı birçok düşünürü etkilemiş, [[Orta Çağ]] ve [[Yakın Çağ]]'da birçok düşünür kendi felsefelerini oluşturmuşlardır. Bazıları kitaplarında bu temayı işlerken bazıları bu düşünceyi hayata geçirmişlerdir.

İncil[[Kitâb-ı Mukaddes]]'dete [[İsrail]] ve [[Filistin]]'deki krallıkların çok kötü yönetildiği yazılmıştır. Ayrıca [[Paul]] "Tanrı'nın dışında otorite yoktur."([[Romalılara mektup]] 13:1)<ref>[http://www.incil.biz/incil-1/Ro.13.html İncil, Romalılar, 13:1]. "1 Herkes, baştaki yönetime bağlı olsun. Çünkü Tanrı'dan olmayan yönetim yoktur. Var olanlar Tanrı tarafından kurulmuştur."</ref> demiştir. Erken Hristiyanlık döneminde [[Caesar Divi Filius Augustus|Augustus]] (5. yüzyıl) ''[[Tanrı'nın Kenti]]'' adlı eserinde siyaseti kötülük olarak gördü ve lanetledi, Tanrı'nın krallığının kurulması ile bu lanetin ortadan kalkacağını savundu. Daha sonra [[Francis]], İsa gibi gönüllü yoksulluğu kabul etti, küçük bir grup oluşturdu. Devletin ve Kilise'nin insanları kandırarak haksız servete ulaştığını, dolayısıyla otoritelerinin ortadan kalkması gerektiğini söylemiştir.

İngiliz Devriminde [[Bağırganlar]] ve [[Kazıcılar]] adlı iki grup ortaya çıktı; bunlar özellikle Augustin'in "Seviniz ve dilediğinizi yapınız." sözü üzerine [[anarşizm]]e yakınlaşmışlardır. [[Blake]] ise devletin ve kilisenin insanları ezdiğini, sömürdüğünü söylemiştir{{kaynak göster}}. Ayrıca Doğa-İnsan, Kilise-Hristiyanlık, Sermaye-Emek arasında bir tutarsızlık olduğunu düşünmüş ve vurgulamıştır. Blake otoriteyi başlıca adaletsizlik olarak görürdü. Hiçbir yasanın tüm durumları kapsayamayacağını söylüyordu. Tüm insanlar için tek bir yasanın çıkmasını da saçma buluyordu. Bu düşüncesi üzerine "Aslan ve öküz için tek yasa çıkarılması zulümdür." demiştir.

Ayrıca Rus soyluları arasında ve Ortodoks halk arasında anarşist düşünürler ve anarşizm felsefesini kabul etmiş insanlar vardı. [[Lev Nikolayeviç Tolstoy|Tolstoy]] barışçı anarşizmi ile bir örnektir. Kitaplarında devletlerin yaptığı hataları ve insan kayırmalarını ele almış, ''[[Diriliş (roman)|Diriliş]]'' adlı kitabındaromanında olduğu gibi ara sıra [[İncilKitâb-ı Mukaddes]]den'ten bölümler sunarak Tanrı Krallığı temasını işlemiştir. [[Lev Nikolayeviç Tolstoy|Tolstoy]] "Eğer insanlar Tanrı'nın çocukları olduklarını anlayabilselerdi ne düşman ne de köle kalırdı. Bu durumda devlete ve onun zararlı kurumlarına ihtiyaç kalmazdı."{{kaynak göster}} demiştir. Nitekim bugün ''Hristiyan anarşizmi'' dendiğinde Tolstoy ilk akla gelen isimlerdendir ve neredeyse Hristiyan anarşizmi ile özdeşleşmiştir.

Anarşizm'eAnarşizme aslında [[Bakunin]] gibi Tanrı'yı rededenreddeden anarşist felsefecilerle birlikte dinsizlerin (bilhassa ateistlerin) daha çok ilgi gösterdiği düşünülse de, Hristiyanlıktaki ''Tanrı KralığıKrallığı'' inancının dünyaya da yansıtabileceklerini ve Tanrı dışında otorite olmayacağını düşünen bazı rahip ve koyu dindar Hristiyanlar da inançları doğrultusunda anarşizmi savunmuş veya yaşamışlardır.