Piyano: Revizyonlar arasındaki fark

 

Fransız [[Marius]]'un bu çalgıya katkısı, tokmaklı klavseni bulmak oldu. Saksonyalı [[Silbermann]] ise, [[Schröter]]' in çekiç sistemini geliştirdi ve [[Bach]]'ın da değerli öğütlerinden yararlanarak, klavyenin tüm ses genişliğinde eşit bir ötüm elde etmeyi başardı. Augsburg' da [[org]] yapımcısı [[Johann Andreas Stein]] [[Almanya|Alman]] veya [[Viyana]] usulü denen mekanizmalı piyanolar meydana getirdi. 1789'da [[Stein]], ayrıntıları belirtmek için kullanılmakta olan dizliklerin yerine [[pedal]] koydu. Andreas ve torunu [[Johann Baptist Streicher]], piyanonun yapısını ([[Beethoven]]'in arzusu üzerine) daha sağlamlaştırdı ve ikinci bir otum kapağı ekleyerek daha dolgun bir ses sağladı. Piyano sanayinin gerçek kurucusu Alman [[Zumpe]]' dir, "kılavuzlu" denen mekanik piyanoyu gerçekleştirdi. İlk düz piyanoyu, 1789'da [[İrlanda]]lı [[William Southwell]] yaptı. [[Sebastian Erard]] 1822'de piyano yapım tekniğini geniş ölçüde etkileyen bir yenilik getirdi (ikili itme dilleri). [[Henri Pape]], çapraz tel ve keçeli çekici buldu. [[James Thom]], ekleme demir çatıyı kurdu.

Bu çalgı, büyük bestecilerin en yakını olmuştur, dolayısıyla bu çalgı için verilen bestelerin sayısı ciltler tutar. "Piyanistler, diğer çalgıları çalanlara nazaran, çıkaracakları sesleri piyano üzerinde hazır bulurlar" gerekçesiyle, küçük yaştan (altı-on) başlayarak, öğrenebilecek çalgılardan birisidir. Hatta günümüzde çok daha küçük yaşlara yönelik piyano eğitimi verilebilmektedir.