Sol komünizm: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
33. satır:
Rusya’daki devrimin yalıtılmışlığı, söylediğimiz gibi işçi sınıfı ile sürekli bürokratikleşen devlet aygıtının gün geçtikçe uzaklaşmasına neden oldu, ki bu uzaklaşmanın en trajik ifadesi Kronştad işçi ve denizcilerinin ayaklanmasının, proleteryanın devletle hep biraz daha bütünleşen Bolşevik partisi tarafından bastırılması oldu.
Tam da proleter bir parti olduğu için, [[Bolşevizm]] kendi yozlaşmasına karşı çok
Daha 1919’da, [[Valerian Ossisinski]], [[Vladimir Smirnov]] ve [[Timotei Sapranov]]’un başını çektiği [[Demokratik Merkeziyetçilik]] grubu sovyetlerin “solmakta olduğu” ve her geçen gün [[Paris Komünü]]’nün ilkelerinden daha fazla uzaklaşıldığına dair uyarılar yapmaya başlamışlardı. Benzer eleştiriler 1921’de [[Alexandra Kollontai]] ve [[Alexander Shliapnikov]]’un başını çektiği [[İşçi Muhalefeti]] grubu tarafından da yapıldı, fakat 20’lerde İtalyan Solu’nda benzer bir yaklaşım geliştiren Demokratik Merkeziyetçiklik grubu kadar güçlü ve uzun soluklu çıkmadılar. 1923’te [[Gabriel Myasnikov]]’un başını çektiği [[İşçi Grubu]] bir manifesto yayınlayarak o yıl gerçekleşen işçi grevlerinde önemli bir rol oynadı ve müdahalelerde bulundu. İşçi Grubu’nun görüşleri KAPD’ınkilere yakındı.
39. satır:
Bütün bu gruplar yalnızca Bolşevik partisi içerisinden çıkmadılar; parti içerisinde devrimin asıl ilkelerine dönüş için savaşmaya devam ettiler. Fakat burjuva karşı-devriminin kuvvetleri parti içerisinde alan kazandıkça, asıl mesele çeşitli muhalefetlerin bu karşı-devrimin gerçek doğasını görmeleri ve onun örgütlü ifadelerine karşı duyulan herhangi bir duygusal sadaketten kurtulunmasıydı. Troçki ile Rus komünist solu arasındaki temel ayrılık işte bu noktada olacaktı: Troçki hayatı boyunca Sovyetler Birliği’nin savunulması, hatta Stalinist partilerin işçi sınıfı doğası kavramlarına bağlı kalırken, sol komünistler, Troçki’nin pek çok takipçisinin aklını çelen “sol”a dönüşleriyle Stalinizmin sınıf düşmanının zaferi olduğunu ve yeni bir devrimi gerektirdiğini gördüler.
Lenin, 1920 yılında yayınlanan ''[["Sol" Komünizm, Bir Çocukluk Hastalığı]]'' adlı eserinde sol komünizm düşüncesini kıyasıya eleştirmektedir. Yapıtında bu düşüncelerini ''"Komünistlerin tüm görevi, icat edilmiş, çocukça "radikal" şiarlarla kendini geri kalmışlardan tecrit etmek değil, onları inandırmak, onlar arasında çalışmaktır."'' şeklinde özetleyerek açıklar.<ref>V.İ. Lenin, ''"Sol" Komünizm, Bir Çocukluk Hastalığı'', [[Sol Yayınları]], 1970</ref>
Bununla birlikte Troçkist muhalefetin en iyi unsurlarını büyük bir kesimi, sözde “uzlaştırılamazlar”, kendileri 20’lerin sonralı ve 20’ların başlarında komünist solun görüşlerine kaydılar. Fakat 30’ların sonunda Stalinist terör neredeyse tamamen bu grupları ortadan kaldırmayı başarmıştı.▼
▲Bununla birlikte Troçkist muhalefetin en iyi unsurlarını büyük bir kesimi, sözde “uzlaştırılamazlar”, kendileri 20’lerin sonralı ve 20’ların başlarında komünist solun görüşlerine kaydılar. Fakat 30’ların sonunda
== 1930'lar ve sonrasında Alman komünist solu ==
| |||