Titan'ın kolonizasyonu

Satürn'ün en büyük uydusu Titan, aşırı soğuğa karşı korunma sorununa rağmen gelecekteki olası Dış Güneş Sistemi'ndeki kolonizasyon için birkaç adaydan birisidir.

2008'deki Cassini verilerine göre, Titan'da, Dünya'daki bilinen bütün petrol ve doğal gaz rezervlerinden yüzlerce kat daha fazla sıvı hidrokarbon bulunur. Bu hidrokarbonlar gökyüzünden yağmur olarak yağar ve göller ile kumulları oluşturan geniş birikintiler halinde toplanır.^[1] Cassini'deki radar verilerini temel alarak Titan üzerine araştırma yapan Ralph Lorenz, " Titan, sadece karbon içeren malzeme ile kaplı. Titan, organik bileşenlerden oluşan bir mega fabrika gibi." ve "Bu geniş karbon envanteri Titan'ın jeolojisine ve iklim tarihine önemli bir bakıştır." demiştir. Titan'da yüzlerce göl ve deniz gözlemlendi; birkaç düzinesinin Dünya'nın petrol ve gaz rezervlerinden daha fazla sıvı hidrokarbon içerdiği tahmin ediliyor. Ekvator boyunca uzanan karanlık kum tepeleri, Dünya'nın kömür rezervlerinden yüzlerce kat daha büyük miktarda organik madde içeriyor.^[2]

Radar görüntüleri 21 Temmuz 2006'da elde edilmiştir. Görüntülerde Titan'ın kuzey enlemlerinde sıvı hidrokarbon (metan ve etan gibi) gölleri gözükmektedir.

Bu Dünya dışında var olan bir gölün ilk keşfidir.^[3] Göllerin boyu bir kilometre genişlikten yüz kilometre genişliğe kadar değişiklik göstermektedir.

12 Mart 2007'de Jet İtki Laboratuvarı, Titan'ın kuzey yarımküresinde metan ve etan denizleri olduğuna dair güçlü kanıt bulduklarını duyurdu. Bunlardan en az biri Kuzey Amerika'daki Büyük Göller'den daha büyüktür.^[4]^{[kaynak belirtilmeli]}

Uygunluk

Amerikalı uzay mühendisi ve yazar Robert Zubrin, görece yakın olması, düşük radyasyonu ve mükemmel uydu sistemleri sebebiyle Satürn'ü Güneş Sistemi'ndeki dört gaz devi arasındaki en önemlisi ve değerlisi olarak tanımlamıştır. Ayrıca Titan'ı, Satürn sisteminin kaynaklarını geliştirmek için üs kurulabilecek en önemli uydu olarak adlandırdı.^[5]

Yaşanabilirlik

Robert Zubrin,"Bazı yönlerden Titan, güneş sistemimizdeki insan kolonizasyonu için en misafirperver dünya dışı yerdir" diyerek yaşamı destekleyebilecek tüm elementlere bolca sahip olduğuna değinmiştir.^[6] Titan'ın atmosferinde bolca nitrojen ve metan bulunur. Ek olarak, yüzeyde sıvı metan var olduğuna dair güçlü kanıtlar mevcuttur. Kanıtlar, ayrıca yüzeyin altında sıvı su ve amonyak bulunduğuna ve bunun yüzeye volkanik aktivite ile aktarıldığına işaret etmektedir. Bu su solunabilir oksijen üretmek için kullanılabilse de, Enceladus'un (aynı zamanda Satürn'ün uydusu) buzul uydusundaki gayzerlerden Titan'ın atmosferine daha fazlası üflenir, çünkü bunlar su molekülleri olarak başlayıp oksijen ve hidrojene dönüşürler. Nitrojen, solunabilir havaya kısmi tampon gazı basıncı eklemek için idealdir (Dünya atmosferinin yaklaşık %78'ini oluşturur).^[7] Nitrojen, metan ve amonyak gıda yetiştirmek için gübre üretmek amacıyla kullanılabilir.

Yerçekimi

Titan'ın yüzey yerçekimi: 0.138 g olup Ay'dan biraz daha azdır. Düşük yerçekiminin insan sağlığı üzerindeki uzun vadeli etkileri ile başa çıkabilmek bu yüzden Titan'da uzun süreli ikamet için Marsta'kine göre daha çok önemli bir sorun olacaktır. Bu etkiler hala etkin bir çalışma alanıdır. Bu semptomlar arasında kemik yoğunluğu kaybı, kas yoğunluğu kaybı ve bağışıklık sisteminin zayıflaması mevcuttur. Dünya yörüngesindeki astronotlar, bir defada bir yıl veya daha uzun bir süre boyunca mikro yerçekiminde kaldılar. Düşük yer çekiminin olumsuz etkilerine karşı etkili önlemler, özellikle günlük olarak fiziksel egzersiz veya ağır giysilerdir. Düşük yer çekiminin olumsuz etkilerinin, düşük yer çekiminin farklı seviyelerinin bir fonksiyonu olarak değişimi bilinmemektedir, çünkü bu alandaki tüm araştırmalar sıfır yer çekimindeki insanlarla sınırlıdır. Aynı şey düşük yer çekiminin fetal ve pediatrik gelişim üzerindeki olası etkileri için de geçerlidir. Titan gibi düşük yerçekiminde doğup büyüyen çocukların, Dünya'nın daha yüksek yerçekimi altındaki hayata iyi adapte olamayacakları varsayılmıştır.^[8]

Enerji kaynakları

Titan'da gelecekteki insanlarının kullanabileceği enerji kaynakları arasında kimyasal, nükleer, rüzgar, güneş ve hidroelektrik yer almaktadır. Elektrik enerjisi, asetilene hidrojen ekleyen kimyasal enerji santralleri (yani hidrojenasyon; oksijen serbestçe mevcut değildir) veya Satürn'ün gelgit çekiminin her Titan'da bir metreye kadar gelgit değişikliğine neden olduğu Kraken Mare gibi büyük metan denizlerindeki türbinler kullanılarak üretilebilir. gün. Nükleer ve güneş enerjisi de mümkün olabilir. Elektrik enerjisi, asetilene hidrojen ekleyen kimyasal enerji santralleri (yani hidrojenasyon; oksijen serbestçe bulunmaz) veya Satürn'ün gelgit çekiminin her Titan gününde bir metreye kadar gelgit değişimine neden olduğu Kraken Mare gibi büyük metan denizlerindeki türbinler kullanılarak üretilebilir. Nükleer ve güneş enerjisi de uygulanabilir olabilir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Uçuş

Atmosfer yoğunluğunun yüzey yerçekimine olan çok yüksek oranı, aynı zamanda bir uçağın kaldırma kuvvetini muhafaza etmesi için gereken kanat açıklığını da büyük ölçüde azaltır; öyle ki, bir insan, günümüz teknolojisiyle üretilecek bir tür uzay giysisi giyerken, kanat takabilir ve Titan'ın atmosferinde kolaylıkla uçabilir.^[6] Titan'da havalanmak için teorik olarak mümkün olan bir başka yol da, Dünya benzeri sıcaklıklarda Dünya benzeri bir atmosferle dolu sıcak hava balonu benzeri bir araç kullanmaktır (oksijen nitrojenden sadece biraz daha yoğun olduğu için, Titan'daki bir yaşam alanındaki atmosfer çevredeki atmosferin yaklaşık üçte biri kadar yoğun olacaktır), ancak böyle bir aracın gereken hafifliğe rağmen aşırı soğuğu dışarıda tutabilecek bir kabuğa ihtiyacı olacaktır. Titan'ın son derece düşük sıcaklıkları nedeniyle, uçuşa bağlı herhangi bir aracın ısıtılması önemli bir engel haline gelmektedir.^[9]

Ayrıca bakınız

Kurguda Titan

Kaynakça

^ Findings from the study led by Ralph Lorenz, Cassini radar team member from the Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, USA, are reported in the 29 January 2008 issue of the Geophysical Research Letters.
^ "Titan's surface organics surpass oil reserves on Earth". European Space Agency. 13 Şubat 2008. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
^ "PIA08630: Lakes on Titan". Photojournal. NASA/JPL. 24 Temmuz 2006. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
^ "Cassini Spacecraft Images Seas on Saturn's Moon Titan". Cassini Solstice Mission. NASA/JPL. 13 Mart 2007. 28 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
^ Robert Zubrin, Entering Space: Creating a Spacefaring Civilization, section: The Persian Gulf of the solar system, pp. 161-163, Tarcher/Putnam, 1999, 978-1-58542-036-0
^ ^a ^b Robert Zubrin, Entering Space: Creating a Spacefaring Civilization, section: Titan, pp. 163-166, Tarcher/Putnam, 1999, 978-1-58542-036-0
^ Robert Zubrin, The Case for Mars: The Plan to Settle the Red Planet and Why We Must, p. 146, Simon & Schuster/Touchstone, 1996, 978-0-684-83550-1
^ Robert Zubrin, "Colonizing the Outer Solar System", in Islands in the Sky: Bold New Ideas for Colonizing Space, pp. 85-94, Stanley Schmidt and Robert Zubrin, eds., Wiley, 1996, 978-0-471-13561-6
^ Randall Munroe (2013). "Interplanetary Cessna". Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.

İleri okumalar

Stephen L. Gillett, "Titan as the Abode of Life," Analog, Vol. CXII No. 13, pp. 40–55 (1992)
Julian Nott - Titan: A Distant But Enticing Destination for Human Visitors (White Paper for National Academy of Sciences]
Charles Wohlforth; Amanda R. Hendrix Ph.D. (2016). Beyond Earth: Our Path to a New Home in the Planets. Pantheon Books. ISBN 978-0804197977.

[lorenz-1] Findings from the study led by Ralph Lorenz, Cassini radar team member from the Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, USA, are reported in the 29 January 2008 issue of the Geophysical Research Letters.

[esa-2] "Titan's surface organics surpass oil reserves on Earth". European Space Agency. 13 Şubat 2008. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.

[PIA08630-3] "PIA08630: Lakes on Titan". Photojournal. NASA/JPL. 24 Temmuz 2006. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.

[4] "Cassini Spacecraft Images Seas on Saturn's Moon Titan". Cassini Solstice Mission. NASA/JPL. 13 Mart 2007. 28 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.

[zoob2pgs-5] Robert Zubrin, Entering Space: Creating a Spacefaring Civilization, section: The Persian Gulf of the solar system, pp. 161-163, Tarcher/Putnam, 1999, 978-1-58542-036-0

[zoob2ttn-6] Robert Zubrin, Entering Space: Creating a Spacefaring Civilization, section: Titan, pp. 163-166, Tarcher/Putnam, 1999, 978-1-58542-036-0

[zoob1xm-7] Robert Zubrin, The Case for Mars: The Plan to Settle the Red Planet and Why We Must, p. 146, Simon & Schuster/Touchstone, 1996, 978-0-684-83550-1

[iits5-8] Robert Zubrin, "Colonizing the Outer Solar System", in Islands in the Sky: Bold New Ideas for Colonizing Space, pp. 85-94, Stanley Schmidt and Robert Zubrin, eds., Wiley, 1996, 978-0-471-13561-6

[whatIf-9] Randall Munroe (2013). "Interplanetary Cessna". Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]