Tabya

kale veya kale sisteminin türü

Tabya, bir bölgeyi savunmak için yapılan ve silahlarla güçlendirilen askeri yapıdır.[1] İlk olarak 11. yüzyıldan sonra kullanıldığını görülen tabyalar, I. Dünya Savaşı'ndan sonra önemini kaybetmişlerdir.[neden?]

Devonshire Tabyası çizimi, Bermuda, 1614

Etimoloji

değiştir

Tabya sözcüğü, Arapça Ta’biye sözcüğünden türemiş ve donatma, hazırlık, yığmak veya ordu yığmak anlamlarına gelmektedir.

Tabyalar stratejik önem arzeden bir bölgenin, yerin, yolun veya şehrin güvenliğini ve savunmasını sağlamak üzere genellikle bölgenin hakim bir tepesine veya dağ yamacına yapılmış askeri tesislerdir.

Kurulum amaçları, düşmanı ileri savunma hattı oluşturarak engellemektir. Şehirlerin ileri karakolu vazifesindedir.

Tabyalar yapı itibarıyla mimari kaygılardan bağımsız olarak sadece sağlamlık ve güvenlik esas alınarak inşa edilmişlerdir. Ana binası ve ulaşım yolları genellikle toprak setlerle koruma altına alınmıştır. Yapıldıkları yerin durumuna göre planlandıklarından dolayı birbirlerine benzememekle birlikte genel olarak şekillerine istinaden yıldız tabya, toprak tabya, hilal tabya, yay tabya şeklinde sınıflandırılmışlardır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Türk Dil Kurumu Büyük Sözlük tanımı". 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012.