Türkiye Açık, diğer adlarıyla Türkiye Uluslararası Şampiyonası[1] veya İstanbul Uluslararası Şampiyonası,[2] Türkiye'de açık toprak kortlarda oynanan bir tenis turnuvasıydı. Etkinlik, Açık Çağ'ın gelişiyle birlikte erkekler amatör tenis turunun (1947–1967) bir parçasıydı ve 1968 ile 1973 yılları arasında Uluslararası Tenis Federasyonu'nun bağlantısız tur turunun bir parçasıydı. 1975'te sahnelendiği son yılda Grand Prix tenis turunun bir parçası haline geldi.

Türkiye Açık
0
Kuruluş 1942
Kategori ILTF Asya Turu (1942-73)
Grand Prix tenis turu (1975)
Zemin Kil

Tarihçe

değiştir

Türkiye Açık, ilk olarak 10 Temmuz 1942'de Türkiye Uluslararası Şampiyonası olarak kuruldu[3] ve 1967'ye kadar İstanbul Uluslararası Şampiyonası olarak da adlandırıldı. 1942'den 1973'e kadar etkinlik ILTF Asya Turu'nun bir parçasıydı, 1974'te hiçbir etkinlik düzenlenmedi ancak son yılında son yılında 1975'te kısa süreliğine erkekler Grand Prix tenis turunun bir parçasıydı. Etkinlik açık toprak kortlarda oynandı. Turnuvada hem tekler hem de çiftler mücadelesi yer aldı.[4]

Şampiyonlar

değiştir

Erkekler tek

değiştir
Yıl Şampiyonlar İkinciler Skorlar
1942   Engelbert Koch   Kurt Egert 4–6, 6–2, 6–2, 7–5 [3]
1947   Vojtech Vadika   Fehmi Kizil 2–6, 6–2, 0–6, 6–3, 6–4 [3]
1948   Heraldo Weiss   Hans Redl 1–6, 1–6, 6–4, 6–0, 6–4 [3]
1949   Jack Harper   Gottfried von Cramm 6–4, 4–6, 4–6, 9–7, 6–2 [1]
1950   Gianni Cucelli   Fred Kovaleski 7–5, 6–2, 2–6, 2–1, ret.[3]
1951   Felicisimo Ampon   Gianni Cucelli 6–2, 6–1, 9–7 [3]
1952   Budge Patty   Armando Vieira 8–6, 6–2, 6–3 [3]
1953   Paul Rémy   Giuseppe Merlo 6–4, 6–4, 4–6, 2–6, 6–4 [3]
1954   Władysław Skonecki   Orlando Sirola 1–6, 4–6, 6–2, 6–3, 6–0 [3]
1955   Sven Davidson   Mervyn Rose 8–6, 6–0, 4–6, 6–1 [3]
1956   Sven Davidson   Budge Patty 11–9, 8–6, 6–1 [3]
1957   Luis Ayala   Francisco Contreras 4–6, 6–4, 6–4 [3]
1958   Luis Ayala   Francisco Contreras 6–2, 6–3, 6–4 [3]
1959   Luis Ayala   Raymond Weedon 6–4, 6–0, 6–2[3]
1960   Ian Vermaak   Jørgen Ulrich 6–4, 6–1, 11-9 [3]
1961   Bob Hewitt   Ken Fletcher 6–3, 6–3, 9–7 [3]
1962   Roy Emerson   Neale Fraser 3–6, 6–0, 6–3, 6–3 [3]
1963   Roy Emerson   Mike Sangster 8–10, 6–2, 6–2, 6–1 [3]
1964   Ron Barnes   Allen Fox 7–5, 6–4, 4–6, 6–2 [3]
1965   Ron Barnes   Cliff Drysdale 6–0, 6–4, 5–7, 1–6, 6–4 [3]
1966   Frew McMillan   Ron Barnes 7–5, 7–5, 6–2 [3]
1967   José Edison Mandarino   Thomaz Koch 6–4, 6–4, 6–2 [3]
Açık dönem
1968   Mark Cox   Patricio Rodríguez 6–3, 6–3, 2–6, 6–4 [3]
1969   Bob Hewitt   Robert Maud 6-3 8-6 6-1 [3]
1970   Bob Hewitt   Željko Franulović 2–6, 3–6, 6–2, 7–5, 6–4 [3]
1971   Ilie Năstase   Andrew Pattison 6–4, 6–4, 11-9 [3]
1972   Juan Gisbert Sr.   Byron Bertram 6–1, 6–1, 7–5 [3]
1973   Ilie Năstase   Juan Gisbert Sr. 6–2, 3–6, 6–3, 6–2 [3]
1974 Düzenlenmedi
1975   Colin Dowdeswell   Ferdi Taygan 6–1, 6–4, 6–2 [3]

Çiftler

değiştir
Yıl Şampiyon İkinci Skor
1975   Colin Dibley
  Thomaz Koch
  Colin Dowdeswell
  John Feaver
6–2, 6–2, 6–2

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b "Harper's Tennis Win". The Argus. Melbourne. 7 Eylül 1949. s. 27. 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  2. ^ "VON CRAMM AND HARPER WIN AGAIN". The National Advocate. Bathurst. 31 Ağustos 1949. s. 2. 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac Garcia, Gabriel. "TURKEY OPEN Tournament Roll of Honour". thetennisbase.com. Madrid: Tennismem SL. 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  4. ^ "ISTANBUL TENNIS". The Brisbane Telegraph. 29 Ağustos 1949. s. 23. 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 

Ek okuma

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir