Szatmár Antlaşması
Szatmár Antlaşması, 29 Nisan 1711 tarihinde Szatmár'da (bugünkü Satu Mare) Kuruç Ordusu ile Habsburg imparatoru VI. Karl arasında imzalanan barış anlaşmasıdır. Bu antlaşmayla Rákóczi Bağımsızlık Savaşı sona erdi.
Osmanlı-Kutsal İttifak savaşları sonucunda Habsburg güçleri Osmanlı Macaristanını büyük kısımını fethetti. Bununla birlikte, yeni yöneticiler kısa süre sonra II. Francis Rákóczi liderliğindeki Macar direnişiyle karşılaştı ve 1703'ten itibaren Yukarı Macaristan (bugün çoğunlukla Slovakya'da kalan), Transilvanya ve Karpat Ukrayna'da yayılan II. Francis Rákóczi liderliğindeki isyanla sonuçlandı. İsyancılar, 1708 Trenčín Savaşı'nda Rácok güçleri tarafından desteklenen Mareşal Sigbert Heister komutasındaki Habsburg ordusu tarafından kesin bir şekilde yenilgiye uğratıldı. Çatışma devam ederken, Hofkriegsrat (dönemin Avusturya savunma bakanlığı) başkanı Savoy Prensi Eugene Macar Mareşal János Pálffy baş müzakereci olarak atadı. Kasım 1710'da Pálffy, Kuruç komutanı Sándor Károlyi ile görüşerek 13 Ocak 1711'de ateşkes sağladı.
Pálffy ve Rákóczi 31 Ocak'ta Vaja'da bir araya geldi; ancak Rákóczi sunulan barış koşullarını reddetti. 21 Şubat'ta, Rákóczi Büyük Kuzey Savaşı'na dahil olan Çar Büyük Petro'nun elçilerinden destek almak için Polonya'ya gitti. Sándor Károlyi'yi kalan Kuruç kalelerinin başkomutanı olarak atadı ve barış müzakeresi yapılmasını açıkça yasakladı. Sándor Károlyi emri görmezden geldi ve Szatmár'da 4 Nisan'da isyancılar meclisini topladı. Ve toplantı sonucunda ön barış koşulları gevşetildi ve ateşkes emri verildi.
17 Nisan'da, Habbsurg İmparatoru I Joseph öldü ve yerine, Macar tacını elde etmek için askerî harekâtın durdurulmasına hayati bir şekilde savunan kardeşi VI. Karl geçti. Elçileri Szatmár'a geldiler ve burada Mareşal János Pálffy ve Sándor Károlyi kısa süre sonra bir anlaşmaya vardı. Öfkeli isyancı lider Rákóczi geri döndü ve herhangi bir taviz vermeyi reddetti; ancak galip gelemedi ve Polonya'ya döndü. İmza töreni 1 Mayıs 1711'de başta Pálffy ve Károlyi olmak üzere çok sayıda kont, Kuruç ve Transilvanyalı elçinin katılımıyla gerçekleşti. Anlaşmanın şartlarına dayanarak, İmparator VI. Karl, Transilvanya'nın bütünlüğünü ve Macar mülklerini korumaya söz verdi. Dahası, anlaşma Kuruç isyancılarına genel af sağladı. 1 Mayıs 1711'de, 12.000 Kuruç Szatmár'daki dışındaki tarlalarda Habsburg Hanedanı'na bağlılık yemini etti.