Seylan fili (Elephas maximus maximus) Asya filinin kabul edilmiş üç alt türünden biridir ve Sri Lanka'ya özgüdür. 1986 yılından beri Elephas maximus Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) tarafından son üç kuşaktır (65 ila 70 yıl) popülasyonu en az %50 azaldığı için soyunun tükenme riski çok yüksek olan tehlikedeki türler arasında listelenir. Türün karşısındaki en önemli tehditler yaşam alanı yokolması ve yaşam alanı parçalanmasıdır.[1]

Seylan fili
Korunma durumu
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Alt şube: Vertebrata
İnfa şube: Gnathostomata
Sınıf: Mammalia
Takım: Proboscidea
(Hortumlular)
Familya: Elephantidae (Filgiller)
Cins: Elephas
Tür: E. maximus
Alt tür: E. m. maximus
Elephas maximus maximus
Linnaeus, 1758

Seylan filinin dağılım haritası

Elephas maximus maximus ilk olarak Carl Linnaeus tarafından 1758'de Elephas maximus ikili adlandırmasıyla tanımlanan Asya filinin tip alt türüdür.[2]

Seylan fili günümüzde yalnızca birkaç Ulusal Parkta ve Doğal Koruma Alanında yaşamaktadır. Sri Lanka'da Udawalawe Ulusal Parkı, Yala Ulusal Parkı, Wilpattu Ulusal Parkı ve Minneriya Ulusal Parkı filleri gözlemlemek için önde gelen yerlerdir.

Özellikleri

değiştir
 
Seyhan Fili

Genel olarak Asya filleri Afrika fillerinden daha küçüktür. Hortumlarının ucunda parmak gibi tek uzantı bulunur. Sırtları dışbükey ya da düzdür. Dişiler erkeklerden daha küçüktür veya kısa fildişleri vardır ya da hiç yoktur.[3]

Seylan fili, Asya filleri arasında 2 ila 3,5 m.'lik omuz yüksekliği ve 2.000 ila 3.000 kg ağırlığı ile en büyük alt türdür. Kaburga kemiklerinin sayısı 19 çifttir. Derileri indicus ve sumatranus alt türlerinden daha koyudur ve kulaklar, yüz, hortum ile karnında pigmenti olmayan lekeler daha büyüktür.[4]

Erkeklerin yalnızca %7'sinde fildişleri bulunur.[5] Ancak 2011 yılında Sri Lanka Doğal Yaşamı Koruma Müdürlüğünün yaptığı sayıma göre erkeklerin yalnızca %2'sinin fildişi olduğu tespit edilmiştir.

Sri Lanka'nın Ulusal Parklarında yaşayan fil popülasyonunun cüsselerini MÖ 200 yılına dayanan kayıtlarla ve adanın Birleşik Krallık sömürgesi olduğu 19. yüzyılda çekilen tarihsel fotoğraflarla karşılaştırıldığında küçülmüş olduğu görülür. Bu cüsse küçülmesinin nedeni muhtemelen fiziksel olarak en iyi örneklerin uzun yıllar boyunca avlanma ya da evcilleştirme yoluyla doğal üreme popülasyonundan alınmış olmasıdır (bakınız ada cüceleşmesi).

Dağılımı ve yaşam alanı

değiştir
Çimen yiyen bir Seylan fili, Yala Ulusal Parkı, Sri Lanka.

Filler genellikle Sri Lanka'nın kuzey, güney, doğu, kuzeybatı, orta kuzey ve güneydoğu bölgelerinde daha kuru ovalarda yaşamaktadır. Peak Doğal Yaşam Barınağı dışında filler genellikle alçak rakımlı bölgelerde bulunur ve ülkenin daha yağmurlu bölgelerinde bulunmazlar. Wilpattu ve Ruhuna Ulusal Parkları dışında diğer koruma altındaki bölgelerin yüzölçümü 1000 km2'den daha azdır. Çoğu bölge 50 km2'den azdır dolayısıyla da burada bulunan fillerin yaşam alanlarının tamamını kapsayamaz. Mahaweli'de Wasgomuwa, Flood Plains, Somawathiya Ulusal Parkları ve Trikonamadu Doğa Koruma Alanı birbirleriyle bağlantılı olarak 1172 km2'lik bir alanda fillere doğal yaşam alanı sağlar. Yine de fillerin %65'inin doğal yaşam alanları korunan bölgelerin dışındadır.[6] Sri Lanka'da bulunan fil popülasyonunun 3.160 ila 4.405 arasında olduğunu tahmin edilmektedir.[7]

Tehditler

değiştir

Sri Lanka'da fildişi ticareti iki bin yıldan fazladır devam etmektedir. 19. yüzyılda ve 20. yüzyılın başlarında İngiliz sömürgesi iken Seylan'da sayısız erkek fil avcılar tarafından spor amaçlı olarak öldürülmüştür. Binbaşı Thomas Rogers 1.500'ün üzerinde fil öldürmüştür. Bu sayı ortalama olarak dört yıl boyunca her gün bir fil öldürdüğü anlamına gelmektedir. Yüzbaşı Galleway ve Binbaşı Skinner ise bu sayının yarısı kadar fili öldürmüştür. Bu dönem de birçok "sportmen" de 250 ila 300 fil öldürmüştür.[8] 20. yüzyılın başında, günümüzde Ruhuna Ulusal Parkı olarak bilinen bölge Sri Lanka'da ikâmet eden Birleşik Krallık vatandaşlarının spor için avlandığı bir bölge olarak ayrılmıştı.[9]

Sri Lanka'da silahlı çatışmalar sırasında filler kara mayınları tarafından öldürülmüş ya da sakat kalmıştır. 1990 ile 1993 yılları arasında 165 fil silahlı çatışmalarda aldıkları yaralar sonucunda ölmüştür. 1994 yılında en azından 96 fil kaçak avcılar, kara mayınları sonucunda ölmüş ve 20 kadar fil de kara mayınları nedeniyle sakat kalmıştır.[10]

Günümüzde, Sri Lanka'da yaşayan fillerin içinde fildişi olanların sayısı çok az olduğu için yasadışı avcılık çok büyük bir sorun teşkil etmemektedir. Yine de fildişi ticareti devam etmektedir. Kandy'nin bu yaşadışı ticaretin merkezi olduğu tespit edilmiştir. Filler için en büyük tehdit artan insan nüfusu ve insanların bu nedenle ihtiyaç duydukları alanlardır. Arazi gelişimi sonucunda fillerin yaşadığı alanlar tarım ve yaşam alanlarına döndürülmektedir.[6]

Sri Lanka'da fil öldürmenin cezası idamdır.[7]

Kültürel tasvir

değiştir
 
Esala Perahera festivalinde Seylan filleri.

Filler iki bin yıl boyunca Sinhala armalarında çok yaygın olarak kullanılmaktadır. 1875 ile 1948 yılları arasında İngiliz sömürgesi olan Seylan'ın arması ve bayrağında fil bulunmaktadır. Günümüzde de birçok kurum armalarında fil kullanır.

İki bin yılı aşkın süredir insan ile fil arasında oluşan önemli simbiyoz sonucunda içinde fil olmayan hiçbir dinî gösteri tam sayılamaz. Sri Lanka'da birçok önemli Budist tapınağında filler bulunmaktadır.

  1. ^ Choudhury, A.; Lahiri Choudhury, D. K.; Desai, A.; Duckworth, J. W.; Easa, P. S.; Johnsingh, A. J. T.; Fernando, P.; Hedges, S.; Gunawardena, M.; Kurt, F.; Karanth, U.; Lister, A.; Menon, V.; Riddle, H.; Rübel, A.; Wikramanayake, E. (2008). "Elephas maximus". 2012.2. IUCN Red List of Threatened Species version 2012.2 International Union for Conservation of Nature. 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  2. ^ Linnaei, C. (1760) Elephas maximus : Caroli Linnæi Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Halae Magdeburgicae. Sayfa 33
  3. ^ Shoshani, J., Eisenberg, J.F. (1982) Elephas maximus 30 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Mammalian Species 182: 1–8
  4. ^ Shoshani, J. (2006) Taxonomy, Classification, and Evolution of Elephants 4 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. In: Fowler, M. E., Mikota, S. K. (eds.) Biology, medicine, and surgery of elephants. Wiley-Blackwell. ISBN 0813806763. S. 3–14
  5. ^ Jayewardene, J. (1994) The elephant in Sri Lanka. Wildlife Heritage Trust of Sri Lanka, Colombo
  6. ^ a b Santiapillai, C., Fernando, P., Gunewardene, M. (2006) A strategy for the conservation of the Asian elephant in Sri Lanka 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Gajah: Journal of the IUCN/SSC Asian Elephant Specialist Group. Number 25: 91–102
  7. ^ a b "Sri Lankan elephant". WWF Global. 31 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  8. ^ Jayewardene, Jayantha (2012). "Elephants in Sri Lankan History and Culture". Living Heritage Trust. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  9. ^ Katugaha, H. I. E.(1997) Tuskers of Ruhuna National Park, Sri Lanka 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Gajah: Journal of the IUCN/SSC Asian Elephant Specialist Group. Number 18: 67–68
  10. ^ Alahakoon, J., Santiapillai, C. (1997) Elephants: Unwitting victims in Sri Lanka's civil war 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Gajah: Journal of the IUCN/SSC Asian Elephant Specialist Group. Number 18: 63–65

Dış bağlantılar

değiştir