Sensu, "... anlamında" anlamına gelen Latince bir kelimedir. Biyoloji, jeoloji, dilbilim, göstergebilim ve hukuk gibi birçok alanda kullanılmaktadır. Genellikle bir ifadenin belirli bir kavramı tanımlarken ne kadar katı veya gevşek bir şekilde kullanıldığını ifade eder, ancak aynı zamanda kullanımın konvansiyonunu veya bağlamını belirten ifadelerde de görünür.

Ortak niteleyiciler

değiştir

Sensu, burada "duyu" anlamına gelen sensus isminin ablatif halidir. Genellikle bir sıfat eşlik eder (aynı durumda). Bu tür üç ifade şunlardır:

  • sensu stricto – "tam anlamıyla", kısaltma ss veya s.str. ;[1]
  • sensu lato – "geniş anlamda", kısaltma sl ;[2]
  • sensu amplo - sensu lato için, benzer bir anlam "a rahat, cömert (veya 'bol') duygusu içinde".

Søren Kierkegaard, sensu eminenti ifadesini "en üstün [en önemli ya da önemli] anlamda" anlamında kullanır.[3]

Pratik taksonomideki örnekler

değiştir

Sensu, canlılar taksonomisinde, birden fazla çevrenin tanımlanabildiği durumlarda, belirli bir taksonun hangi çevresinin kastedildiğini belirtmek için kullanılır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Definition of Term — sensu stricto". www.fishbase.org. 06/2017. FishBase. 2017. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2017. 
  2. ^ "Definition of Term — sensu lato". www.fishbase.org. 06/2017. FishBase. 2017. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2017. 
  3. ^ The Journals of Søreen Kierkegaard. New York, NY: Harper Torchbooks. 1959. s. 22.