Mercury-Redstone BD

Mercury-Redstone BD[not 1] ABD Mercury projesi dahilinde gerçekleştirilen mürettebatsız bir takviye motoru (booster) geliştirme test uçuşuydu. 24 Mart 1961'de Florida, Cape Canaveral'daki Fırlatma Kompleksi (LC) 5'ten fırlatıldı. Görevde, Mercury uzay aracının metal modeli ve Redstone MRLV MR-5 kullanıldı.[1]

Mercury-Redstone BD
Mercury Redstone BD'nin fırlatılışı
Görev türüTest uçuşu
UygulayıcıNASA
Görev süresi8 dakika, 23 saniye
Katedilen mesafe494 kilometre (307 mi)
İrtifa182,7 kilometre (113,5 mi)
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracı tipiMercury metal modeli
ÜreticiMcDonnell Aircraft
Fırlatma ağırlığı1.141 kilogram (2.515 lb)
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi24 Mart 1961, 17:30 (24 Mart 1961, 17:30) UTC
RoketRedstone MRLV MR-5
Fırlatma yeriCape Canaveral LC-5
Görev sonu
İniş tarihi24 Mart 1961, 17:38:23 (24 Mart 1961, 17:38:23) UTC
Mercury Projesi
Mercury-Redstone serisi
 

Şempanze Ham'ı uzaya taşıyan MR-2 görevi sırasında karşılaşılan sorunlardan sonra, Redstone tipi fırlatma roketinin insanlı bir görevde kullanılmadan önce daha fazla geliştirilmesi gerektiği anlaşılmıştı.

Dr. Wernher von Braun, MR-2 ve MR-3 görevleri arasındaki fırlatma programına Mercury-Redstone BD'yi (Booster Development) ekledi. Redstone fırlatma roketinin önceki görevleri sırasında karşılaşılan aşırı hızlanmaların nedeni, servo valfin buhar jeneratörüne doğru hidrojen peroksit akışını düzgün bir şekilde regüle edememesi olarak tespit edilmişti. Bu sorun, yakıt pompalarının gücünün aşırı yüklenmesine neden olmuştu. Bu nedenle, MR-BD görevi için itiş regülasyonu ve hız entegrasyon sistemleri tamamen değiştirildi. Bu değişiklik, hız sınırının tekrar aşılmaması için sonraki Redstone roketlerinde de sürdürüldü.

Önceki Mercury-Redstone uçuşlarında karşılaşılan diğer sorun, Redstone fırlatma roketinin uç bölümünün yakınında aerodinamik stresin neden olduğu harmonik titreşimlerdi. Bu sorunun üstesinden gelmek için Mercury-Redstone'un balast (denge ağırlığı) bölümüne dört takviye parçası eklendi ve ayrıca, üst kısmının iç kaplamasına 200 pound (95 kg) yalıtım uygulandı.

Görevde Mercury kapsülünün bir prototipi kullanıldı, ancak sahte bir kurtarma sistemiyle donatıldı. Ayrıca, uçuş pozisyonunu değiştirmek için fren roketi sistemi veya itici cihazlar yoktu.

MR-BD görevi 8 dakika 23 saniye sürdü. 183 km (113,5 mil) irtifaya ulaştı ve 494 km (307 mil) mesafe kat etti. Görev sırasında elde edilen en yüksek hız 8.245 km/sa, ivme ise 11 g (saniyede 108 metre) olarak ölçüldü. Redstone fırlatma roketinin Mercury kapsülünün model prototipinden ayrılması planlanmamıştı ve bu nedenle uzay aracı, tahmin edilen mesafeyi kat ettikten sonra Atlantik Okyanusu'nun sularına düştü. Aracın çarptığı nokta, uçuş planlarında belirlenen noktanın 8 kilometre gerisindeydi. Adaptör bölgesindeki bazı titreşim sorunları dışında güçlendirici takviye motoru performansı mükemmeldi.

MR-BD görevi tam bir başarıydı ve Alan Shepard'ın Mercury-Redstone 3'teki (MR-3) ilk insanlı görevinin yolunu açtı.

Notlar değiştir

  1. ^ Mercury-Redstone Booster Development (Mercury-Redstone takviye motoru geliştirmesi)

Kaynakça değiştir

  1. ^ Loyd S. Swenson Jr., James M. Grimwood, Charles C. Alexander (1966). "10". This New Ocean: A History of Project Mercury - NASA SP-4201. NASA Special Publication-4201 in the NASA History Series. s. 7. Erişim tarihi: 26 Haziran 2013.