Kurudere, Çaybaşı
Kurudere, Ordu ilinin Çaybaşı ilçesine bağlı bir kırsal mahalledir.
| Kurudere | |
|---|---|
 Mahallenin haritadaki yeri | |
 Ordu ilinin Türkiye'deki konumu | |
  Kurudere Kurudere'nin Ordu'daki konumu | |
Koordinatlar: 41°02′42″N 37°06′36″E / 41.045°K 37.11°D | |
| Ülke |  Türkiye |
| İl | Ordu |
| İlçe | Çaybaşı |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| İdare | |
| • Yönetici | Muhtar[1] İhtiyar heyeti[1] |
| Nüfus (2019)[2] | 265 |
| Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
| İl alan kodu | 452 |
| İl plaka kodu | 52 |
| Posta kodu | 52310 |
Tarihçe
değiştirKurudere'nin eski adı Kurtdere veya Kurtderesi'dir. Nitekim 1642 tarihli Osmanlı avarız defterine Kurd, 1834 nüfus defterinde Kurtderesi ve 1928 tarihli Osanlıca köy listesinde Kurtdere (كورتدرە) şeklinde geçer.[3][4] Ancak köyün adının Osmanlıca yazılışı bazı kaynaklarda "Kürtderesi" şeklinde de okunmuştur.[5]
Kurtdere köyü, 1642 tarihli Osmanlı avarız defterine göre Ünye kazasına tabi Efraz (İfraz) kazasının 22 köyünden biriydi. 1834 tarihli Osmanlı nüfus defterinde de aynı idari konuma sahipti. Sadece erkek nüfusunun tespit edildiği bu tarihte köyde 21 hanede 90 erkek bulunuyordu. Erkek sayısı kadar kadın eklenince, köyün toplam nüfusunun yaklaşık 180 kişiden oluştuğu ortaya çıkar.[6]
Kurtdere, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'nın ardından tarihsel topraklarından göç eden Gürcülerin Ünye kazasında yerleştirildiği köylerden biriydi. 1882 yılına gelindiğinde, Maçaheli bölgesindeki Kvabistavi köyünden gelen 40 kişi (25 kadın ve 15 erkek) bu köyde iskan edilmişti.[7] Nitekim Gürcü tarihçi Zakaria Çiçinadze 1893 yılında, Rus idaresi sırasında Kvabistavi köyünden 15-20 hanenin Osmanlı ülkesine göç ettiğini yazmıştır.[8] 1910 yılı nüfus sayımında köyün nüfusu, 277'si kadın ve 273'ü erkek olmak üzere, 94 hanede yaşayan 550 kişiden oluşuyordu.[9] Bu tarihte Kurtdere veya Kurtderesi köyü, Trabzon vilayetinin dört sancağından biri olan Canik sancağına bağlı Ünye kazasının sınırları içinde yer alıyordu.
Kurtderesi veya Kurtdere köyü, 1923 yılında yapılan nüfus tespitinde Ünye kazasının "Birinci Nahiye Dairesi"ne bağlıydı. Bu tarihte nüfusu, 273'ü erkek ve 288'i kadın olmak üzere, 561 kişiden oluşuyordu.[5] 1928 yılında ise, Ünye kazasının merkez nahiyesine bağlıydı. Bu tarihte Ünye kazası Merkez ve Karakuş nahiyelerinden oluşuyordu.[4] 1935 genel nüfus sayımında köy "Kurudere" adıyla kaydedilmişti. Bu arada adı değiştirilmiş olan köy aynı idari konuma sahipti ve nüfusu 540 kişiden oluşuyordu.[10] 1965 genel nüfus sayımında Kurudere köyünün nüfusu 1.167 kişiye çıkmıştı ve bu nüfus içinde 157 kişi okuma yazma biliyordu. Bu tarihte Kurudere köyü Çaybaşı bucağına bağlıydı. Ünye ilçesi de Merkez, Çaybaşı ve Tekkiraz bucaklarından oluşuyordu.[11]
Nüfus
değiştir| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | ||
|---|---|---|
| 2019 | 265[2] | |
| 2018 | 339[2] | |
| 2017 | 247[2] | |
| 2016 | 253[2] | |
| 2015 | 245[2] | |
| 2014 | 246[2] | |
| 2013 | 292[2] | |
| 2012 | 284[2] | |
| 2011 | 222[2] | |
| 2010 | 248[2] | |
| 2009 | 250[2] | |
| 2008 | 275[2] | |
| 2007 | 302[2] | |
Kaynakça
değiştir- ^ a b "5393 sayılı Belediye Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 3 Temmuz 2005. s. 3. 1 Haziran 2024 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2024.
Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n "TÜİK Merkezi Dağıtım Sistemi Nüfus Verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 25 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2020.
- ^ Tuğba Topçu - 19. Yüzyılın İlk Yarısında Ünye Kazasının Nüfusu, s. 33. 7 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yüksek Lisans Tezi
- ^ a b Son Teşkilat-i Mülkiyede Köylerimizin Adları (Osmanlıca), İstanbul, 1928, s. 194.
- ^ a b Burcu Kara, XIX. Yüzyılda Ünye Kazasında Göçler, Ordu, 2021, s. 45. 29 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yüksek lisans tezi
- ^ Tuğba Topçu - 19. Yüzyılın İlk Yarısında Ünye Kazasının Nüfusu, s. 11, 46. 7 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yüksek Lisans Tezi
- ^ Murat Kasap, Batum Muhacirleri, İstanbul, 2018, s. 279, ISBN 978-605-63115-7-4
- ^ "Zakaria Çiçinadze, "მუსულმან ქართველობა და მათი სოფლები საქართველოში" (Müslüman Gürcülerin Osmanlı Ülkesine Büyük Göçü), Tiflis, 1912, s.84, 137". 15 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2024.
- ^ Murat Kasap, Batum Muhacirleri, İstanbul, 2018, s. 289, ISBN 978-605-63115-7-4
- ^ 1935 Genel Nüfus Sayımı, İstanbul, 1937, s. 259.
- ^ 1965 Genel Nüfus Sayımı, Ankara, 1968, s. 520.