Zihgir (şast veya okçu (tirkeş, kemankeş) yüzüğü) , Hun İmparatorluğu'ndan yayılan bir okçuluk malzemesidir. Baş parmağa takılır . Ok atışı sırasında, yay kirişinin baş parmağı parçalamaması için kullanılan ve bir tür kiriş bırakma mekanizması oluşturan tırnaklı bir yüzüktür. Yayı gerdiğinizde yüksek miktarda enerji çıkar ve bu çıkan enerji Türk yaylarında diğer yaylara oranla 2 - 3 kat daha fazla olabilir; bundan zihgirle korunulur. Zihgir Hunlar'dan , Göktürk'lere, Moğollar'a, Koreli'lere, Çin'e, Selçuklu'ya ve daha sonra Osmanlı'ya, Araplara ve Hindistan'a geçmiştir. Rütbeli kişiler için değerli malzemelerden yapılan zihgirler yüksek sanat değeri taşıyabilir. Zihgir benzeri malzemeler Romalılar'dan beri daha seyrek olarak Avrupa'da da kullanılmıştır.