Qasimova Elmira
Bir dəfə Üzeyir Hacıbəyli musiqi məktəbinə yeni tələbələr qəbul edirdi. İmtahanları uğurla vermiş bir qızın istedadı onu xüsusilə heyran etdi. Üzeyir bəy qızı ürəkdən təbrik etdi: – Təbrik edirəm, qızım. Sənə təhsilində uğurlar arzulayıram.
Bu vaxt qız ağlamağa başladı. Üzeyir bəy onun sevincdən ağladığını düşündü. Lakin qız hıçqıra-hıçqıra dilləndi:
– Hörmətli müəllim, məni məktəbə qəbul etdiniz, çox sağ olun. Amma mən oxuyabilməyəcəyəm.
– Niyə? – Üzeyir bəy təəccüblə soruşdu.
– Evdə pianinom yoxdur.
– Eybi yoxdur, qızım. Ümidini itirmə.
Bunu deyib Üzeyir bəy köməkçi müəllimin qulağına nə isə pıçıldadı.[1]
Qız imtahan otağından çıxanda Üzeyir bəyin assistenti də onun arxasınca çıxdı. Dəhlizdə qızı səsləyib dedi:
– Sən tərcümeyi-halını yazmalısan. Orada ünvanını da göstərməyi unutma.
Axşam evə qayıdarkən qızın anası onu sevinclə qarşıladı:
– Qızım, evimizə piano gətirdilər, sənin adını soruşdular, sonra pianonu qoyub getdilər. Nə qədər xəbər aldım, heç nə söyləmədilər. Bircə onu dedilər ki, “mübarəkdir”! Oxudugunuz ucun tesekkur edirem
- ^ Azerbaycan dili 3 sinif