Karaoğlan Mevkii
Karaoğlan Mevkii Afyon İl merkezinin 20 km. kuzeyinde, Afyon – Eskişehir karayolunun 20. km.sinde yer alan bir höyüktür. Önceleri Karaoğlan Mekviinde olması nedeniyle Karaoğlan Höyüğü olarak adlandırılmıştı, fakat Ankara yakınlarındaki aynı adlı höyükle karıştırılmaması için Karaoğlan Mevkii olarak değiştirilmiştir. Tepe, 120 x 80 metre boyutlarında bugünkü yol seviyesinden 3 metre yüksekliktedir.[2]
| Arkeolojik Höyük | |
| Adı: | Karaoğlan Mevkii |
| il: | Afyon |
| İlçe: | İhsaniye |
| Köy: | Yaylabağı |
| Türü: | Höyük |
| Tahribat: | Yapılaşma[1] |
| Tescil durumu: | Tescilli[1] |
| Tescil No ve derece: | |
| Tescil tarihi: | |
| Araştırma yöntemi: | Kazı |
Kazılar
değiştirHöyük, 1986 yılında arazide yapılması planlanan akaryakıt istasyonu için Afyonkarahisar Müzesi'nin araştırması istenmesi üzerine saptanmıştır. Bir sonraki yıl inşaat yapılacak olan kuzey yamaçta Afyonkarahisar Müzesi'nden A. İlaslı başkanlığında sondaj çalışmaları yapılmıştır. Daha sonra 1990 yılında ikinci bir kazı çalışması A. İlaslı ve A. Topbaş yönetiminde güney yamaçta yapılmıştır. Höyükte, 2005 yılında Afyonkarahisar Valiliği tarafından başlatılan Frig Vadisi Turizm Kuşağı Projesi[3] kapsamında yeni bir araştırma yapılmış, belgelenmiştir.[2]
Tabakalanma
değiştirKazı çalışmalarında Erken Tunç Çağı II. evreye tarihlenen, en az üç yapı evresi gösteren mimari kalıntılara ulaşılmıştır. Öte yandan höyüğün kuzey ve batı kesimlerinde Erken Tunç Çağı III. evreye ait az sayıda çanak çömlek buluntuları ele geçse de bu evreyle ilgili, kazılarda ana toprağa ulaşılmış olmakla birlikte herhangi bir mimari kalıntıya rastlanmamıştır. Yerleşmenin, 100-150 yıl kadar süreyle iskan edildiği belirtilmektedir.[2]
Buluntular
değiştirMimari kalıntılar, kuleleri olan surla çevrili bir kent yerleşimini göstermektedir. Binalar bu sur duvarına bitişik inşa edilmiştir. Genişliği 100–150 cm. arasında değişen surun güney kesiminde, en yükseği ortadaki olan üç kule vardır. Surun güneydoğu köşesinde kapı olarak yorumlanan, direk taşından anlaşıldığı kadarıyla sundurmalı bir boşluk bulunmaktadır. Surun yapımında, 1 metre yüksekliğe kadar, iri taşlar dış yüzlere gelecek şekilde, aralarının moloz taşlarla doldurulduğu anlaşılmıştır. Bu taş temel üzerine nasıl devam ettiği saptanamamış olmakla birlikte kerpiç duvar olarak yükseldiği düşünülmektedir.[2]
Sur içindeki yapıların merkeze dönük, radyal biçimde inşa edildiği, aralarındaki sokakların taş döşeli olduğu görülmektedir. Yerleşmenin merkezinde Eskişehir Demircihöyük'teki gibi bir meydan olabileceği tahmin edilmektedir. Yerleşimin büyük bir yangın geçirdiği yönünde bulgular vardır.[2]
Çanak çömlek buluntuların yerleşmede tek bir kültür evresi olduğu anlaşılmaktadır. Hakim mal türü İç Batı Anadolu Bölgesi'nin Erken Tunç Çağı II. evresine özgü kırmızı astarlı ve açkılı mal türüdür. Öte yandan Erken Tunç Çağı III. evreye tarihlenen ve Kütahya Altıntaş yöresinde görülen kırmızı-portakal renkli astarlı mal grubundan çok sayıda çanak çömlek ele geçmiştir. Bezemeler yiv, boya ve kabartma olmak üzere üç çeşittir. Yiv bezeme, İç Batı Anadolu Bölgesi'nin Erken Tunç Çağı için karakteristik bezeme türüdür.[2]
Pişmiş kilden yapılma pişmiş hayvan figürini, ağırşak gibi buluntular çokça vardır. Bununla birlikte küçük buluntular az sayıda olup Kusura, Beycesultan ve Demircihöyük buluntularıyla benzerlik göstermektedir.[2]
Tahribat durumu
değiştirHöyüğün batısı akaryakıt istasyonu, kuzeybatısı ev ve bahçesi kesilmiştir. Doğusu bir tarla ile kesilmiş olup batı kesiminde yoğun bir yapılaşma vardır.[4]
Dış bağlantılar
değiştir- Yakın plan kroki 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Fotoğraflar 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
değiştir- ^ a b "TAY – Yerleşme Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.
- ^ a b c d e f g "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları / Yenice Yanı No:1". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.
- ^ "TÜRSAB – Türkiye Seyahat Acenteleri Birliği" (PDF). 11 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.
- ^ "TAY Tahribat Raporu, Ege Dosyası". 30 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.