I. Christopher
I. Christopher, (1219 - 29 Mayıs 1259), 1252 ile 1259 yılları arasında Danimarka Kralıdır. Danimarka Kralı II. Valdemar'ın ikinci eşi Portekizli Berengaria'dan oğludur. Kardeşleri IV. Erik ve Abel'in yerine tahta çıkmıştır. Christopher, ağabeyi Abel'in 1252 yazında ölümü üzerine kral seçilmiştir. 1252 Noel'inde Lund Katedrali'nde taç giymiştir.
| I. Christopher | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||
| Danimarka ve Vendlerin Kralı | |||||
| Hüküm süresi | 1252-1259[1] | ||||
| Taç giymesi | 1252 Noel günü | ||||
| Önce gelen | Abel | ||||
| Sonra gelen | V. Erik | ||||
| Doğum | 1219 | ||||
| Ölüm | 29 Mayıs 1259 (39-40 yaşlarında) Ribe | ||||
| Defin | Ribe Katedrali | ||||
| Eş(ler)i | Margaret Sambiria | ||||
| Çocuk(lar)ı | V. Erik | ||||
| |||||
| Hanedan | Estridsen | ||||
| Babası | II. Valdemar | ||||
| Annesi | Berengaria of Portugal | ||||
Danimarka Kralı
değiştirChristopher, cinayetini doğrudan diğer kardeşi Abel'in ayaklarına bırakarak, kardeşi IV. Erik Plovpenning'in aziz sayılması için çaba göstermeye başladı. Cinayetin papa tarafından tanınması halinde, Abel'ın oğullarının verasetten men edilmesi ve Christopher'ın kendi oğulları Danimarka'nın tacını garanti altına alması söz konusu olacak. Bu, Christopher'ın küçük bir oğul olarak, ağabeylerinin oğullarının, geçerli geleneklere aykırı olan Danimarka'yı yönetmesini engellemeye çalıştığı anlamına geliyordu.
Kral, hükümdarlığının çoğunu birçok rakibiyle savaşarak geçirdi. Abel'in oğlu Valdemar Abelsøn'un Schleswig Dükü olmasına izin vererek topyekun bir iç savaşı önledi, ancak entrika ve ihanetin hedefi oldu. Schleswig ve Holstein'ı da içeren Güney Yutland, bir süreliğine kralın yönetiminden bağımsızdı. Christopher ayrıca, Abel'ın ailesiyle yakın bağları olan, yeni atanan Lund Başpiskoposu Jacob Erlandsen gibi acımasız bir düşman edindi. Erlandsen, kralla sık sık anlaşmazlığa düşerek haklarını savundu. Kral Christopher kilisenin de diğer toprak sahipleri gibi vergi ödemesi konusunda ısrar etti. Piskopos Jacob bunu reddetti ve kilise mülklerinde yaşayan veya çalışan köylülerin Kral Christopher'a askerlik hizmeti vermesini yasaklayacak kadar ileri gitti. Erlandsen belki de krallığın en zengin adamıydı ve laik hükûmetin kilise, mülkü veya dini personel üzerinde hiçbir kontrolü veya nüfuzu olmadığı konusunda ısrar etti. Kralın iradesine teslim olmayacağını göstermek için kralı aforoz etmiştir.
1256'da Norveç Kralı IV. Haakon'un Halland'a yaptığı saldırının ardından Christopher, Abel'in müdahaleleriyle kışkırtılan Norveç ve İsveç krallarıyla barıştı. Aynı yıl ve 1258'de Christopher'ın yeni emlak vergisinin bir sonucu olarak Kral Christopher'a karşı köylü ayaklanmaları yaşandı. Başpiskopos Jacob, 1257'de Christopher'ın küçük oğlu Erik'i Danimarka'nın yasal varisi olarak tanımayı reddetti ve prensi Danimarka kralı olarak atayan herhangi bir piskoposu aforoz etmekle tehdit etti. Bardağı taşıran son damla. Piskopos Erlandsen'in öz kardeşine başpiskoposu tutuklamasını emretti. Christopher, gururlu ve güçlü Başpiskopos Jakob'u laik kıyafetler giymeye ve tilki kuyruğu takılı bir aptal şapkası giymeye zorlayarak küçük düşürdü. Başpiskopos ülke genelinde Assens yakınlarındaki Hagenskov'a götürüldü ve orada zincirlenip hapse atıldı. Erlandsen, Vejle kilise konseyinde kendisinin hapsedilmesi halinde piskoposların tüm ülkeye karşı yasaklama ilan etmelerini emretmişti ama hiçbiri bunu yapmadı. Roskilde Piskoposu Peder Bang, Rügen'e kaçmış ve Şef II. Jaromar'ı Sjælland'ı işgal etmeye ikna etmiştir.[2]
Christopher, kardeşi IV. Erik'i aziz ilan etmeye çalıştı, ancak Başpiskopos Jacobs'un desteği olmadan bu boşa çıktı. Dük Valdemar öldüğünde Kral Christopher, Valdemar'ın kardeşi Erik Abelsøn'un dükün yerini almasını engellemeye çalıştı. Valdemar'ın dul eşi, kuzey Almanya'daki birkaç kontu isyan etmeye teşvik etti. Karışıklık içinde Christopher, Ribe Piskoposu'nun yanında kalmak için Güney Yutland'a kaçtı.
Kral, Kutsal Komünyonu aldıktan sonra beklenmedik bir şekilde öldü. Dönemin kaynaklarına göre Kral Christopher, Başpiskopos Erlendsen'e kötü muamelesi ve kralın kiliseye uyguladığı baskının intikamını almak için Ryd Manastırı başrahibi Arnfast'ın elinden zehirli cemaat şarabı içtikten sonra öldü. Kral Christopher'ın aforozunun hiçbir etkisi olmadı ve 29 Mayıs 1259'daki ölümünün hemen ardından Ribe Katedrali'nin yüksek sunağının önüne gömüldü. Kral doğal nedenlerden ölmüş olabilir; Ancak Christopher'ın müttefikleri ona Krist-Offer ("Mesih'in kurbanı") adını verdiler. Christopher'ın yerine Danimarka Kralı V. Erik olarak oğlu Erik geçti.
Mirası
değiştirDanehof onun yönetimi sırasında bir kurum haline gelmiştir. Sınırlı danışma ve yargı işlevlerine sahip bir ulusal konsey gibi çalışıyordu.
Christopher, 1248'de Pomeranya Kontu II. Sambor'un kızı Margaret Sambiria ile evlendi ve en az üç çocuğu oldu:
- Danimarka Kralı V. Erik. (1249–1286)
- Niels (ö. 21 Aralık 1259), genç yaşta öldü
- Valdemar genç yaşta öldü
- Matilda (1250-1299/1300), Brandenburg-Salzwedel Uçbeyi III. Albert ile evli
- Margaret (c. 1257-1306), Holstein-Kiel Kontu II. John ile evli
Kaynakça
değiştir- ^ Monarkiet i Danmark – Kongerækken 18 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Danimarka Monarşisi
- ^ Huitfeldt, Arild. Danmark's Riges Krønike
Wikimedia Commons'ta Christopher I of Denmark ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur