Efkaristiya

Efkaristiya, Evharistiya (Yunanca εὐχαριστία "şükran"^[1]), Komünyon (Latince communionem "[ayinde] yer alma, paylaşım"^[2]) ya da Rabbin Sofrası, Hristiyanlıkta İsa'nın çarmıha gerilmeden önceki gece havarileri ile yediği Son Akşam Yemeği'nin anıldığı ayindir.^[3] Roma Katolikleri tarafından Missa Ayini adıyla ifade edilir. İsa'nın bu yemekte havarilere ekmek verirken "Bu benim bedenim" ve şarap (genellikle Vin Santo adında bir tür tatlı, kuru üzüm şarabı kullanılır^[4]) verirken "Bu benim kanım" dediğine inanılır.^[3] Bu nedenle -özellikle Hristiyan olmayanlar tarafından- Ekmek-Şarap Ayini olarak da bilinir. Efkaristiya ayini bazı kiliselerde haftada bir kez, bazılarında ise yılda birkaç kez düzenlenir.

Tarihçe

İsa'nın çarmıha gerilmeden önceki son gecesinden Yeni Ahit'in Matta 26:26–28; Markos 14:22–24; Luka 22:17–20; ve 1. Korintliler 11:23–25 bölümlerinde bahsedilir.^[3] Pavlus'un mektupları ve Elçilerin İşleri bölümlerinden anlaşıldığına göre erken dönem Hristiyanlar, Efkaristiya'nın, ölümden sonra "Tanrı'nın Krallığı"nda yaşanacak olan mutluluklara bir hazırlık olarak kutlanmasının buyrulduğuna inanıyorlardı.^[3]

Kutlamalar

Hristiyanlıktaki en önemli ayinlerden olan Efkaristiya bütün Hristiyanlarca ve Hristiyanlık türevi inançlarda ve Yezidilerde de kutsal sayılan sakramental bir durumdur.^{[kaynak belirtilmeli]}

Katolik Kilise'nin kullandığı Efkaristiya Nesneleri (Saat yönüne göre sol yukarıdan başlayarak; Calix (Kadeh) ve üstünde Arınıdırıcı (Purificator), Kılıf (Palla), Lavabo, Tabak (Paten).

Roma Ritine Göre Efkaristiya Ekmeği

Mesih İsa'nın haç üzerindeki ölümünü yeniden dünyaya gelinceye dek, yüzyıllar boyunca sürmesi için kiliselerinde ölümünün ve dirilişinin anılması için, diğer onu izleyenlere verdiği miras olarak tanımlanabilir. Bir başka deyiş ile Mesih İsa'nın onu izleyenlerden istediği paskalya sofrasının diğer jenerasyonu ve emridir. İsa'nın başlangıçtan günümüze kadar onu izleyenlerin istediği "Beni anmak için bunu yapınız" yani ekmek ve şarapla yapılan ritüel ayin. Ekmek İsa'nın bedenini, şarap ise İsa'nın kanını sembolize eder.

Katolik Kilisesi teolojisi ve litürjisinde, ekmeğin İsa'nın bedenine ve şarabın İsa'nın kanına hakiki anlamda dönüştüğüne inanılır.

Önemi

Efkaristiya Hristiyanlarca Mesih'e bağlılığın kaynağı olarak görülür.^{[kaynak belirtilmeli]}

Galeri

Efkaristiya için hazırlanmış bir Protestan sunağı

Efkaristiya ekmeği ve Efkaristiya şarabının tasvir edildiği bir vitray
Kremikovtsi'de, 15. yüzyılda yapılmış bu freskte İsa ve havarileri Son Akşam Yemeği'ni ifa ederken görülebilir. Erken dönem Hristiyanları da Son Akşam Yemeği'ni İsa'nın ölümünü ve dirilişini anmak için ifa ederlerdi
Bir Katolik Episkopos Kutsal Ayini kutluyor.
Kutsal Litürji için hazırlanmış Efkaristiya yiyecekleri ve eşyaları
Ekmeğin ve şarabın ayrı ayrı sunulması, fakat birlikte yenilip içilmesi Baptistlerin geleneğinde görülür

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ "Eucharist." 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Online Etymology Dictionary. Erişim: 16 Aralık 2014
^ "communion." 29 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Online Etymology Dictionary. Erişim: 28 Aralık 2014
^ ^a ^b ^c ^d "Euchraist." 22 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Britannica. Erişim: 16 Aralık 2014.
^ "The Wine Bible - MacNeil, Karen: 9781563054341 - AbeBooks". www.abebooks.com (İngilizce). 25 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2024.

[1] "Eucharist." 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Online Etymology Dictionary. Erişim: 16 Aralık 2014

[2] "communion." 29 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Online Etymology Dictionary. Erişim: 28 Aralık 2014

[Britannica-3] "Euchraist." 22 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Britannica. Erişim: 16 Aralık 2014.

[4] "The Wine Bible - MacNeil, Karen: 9781563054341 - AbeBooks". www.abebooks.com (İngilizce). 25 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]