Hippomenis
Yunan mitolojisinde Hippomenes (/hɪˈpɒmɪniːz/; (Eski Yunanca|Ἱππομένης), Melanion (/məˈlæniən/ ; Μελανίων veya Μειλανίων) olarak da bilinir,[1] Arkadyalı Amphidamas'ın[2] veya Onchestus Kralı Megareus'un[3] oğlu ve Atalanta'nın kocasıdır. Chiron'un müritlerinden biri olduğu ve zorlu meydan okumalara girişme hevesiyle diğerlerini geride bıraktığı biliniyordu.[4] Yazıtlar ondan Kalidon avcılarından biri olarak bahseder.[5]
- Hippomenes adı, Leimone'nin babasına da atıfta bulunabilir.
Atalanta ve Hippomenes, Guido Reni, c. 1622 – 25
Mitoloji
değiştir
Pseudo-Apollodorus,[2] Ovid,[6] Servius,[7] ve Hyginus[8] tarafından anlatılan Hippomenes'in Atalanta ile geçen ana efsanesi şu şekildeydi:
Hippomenes, evlenme fikrinden hiç hoşlanmayan bakire avcı Atalanta'ya aşık oldu. Bir kahinden evlenme konusunda bir uyarı aldıktan sonra onunla evlenmek isteyenlerin onu bir koşu yarışında yenmesi gerektiğini (kendisi hızlı bir koşucu olmasıyla ünlüdür) ve deneyip kaybedenlerin ise anında ölümle cezalandırılacağını işitti. Başka bir versiyonda (ardından Hyginus'un geldiği), babasının Atalanta ile evlenmek istediği ama onun istemediğiydi. Asla kaybetmeyeceğini düşündüğü için taliplerine karşı yarışmayı kabul etti.
Atalanta tüm talipleriyle yarıştı ve onu hızla değil kurnazlıkla yenen Hippomenes dışında hepsini yendi. Hippomenes, Atalanta ile adil bir yarışı kazanamayacağını biliyordu bu yüzden yardım için Afrodit'e dua etti (bu arada tanrıça Atalanta'nın sevgiyi ihmal etmesinden hoşlanmamıştı).
Afrodit ona - Ovid'e göre Kıbrıs'ın Tamasus kentindeki kutsal elma ağacından[9] veya Servius'a göre Hesperides bahçesinden gelen üç altın elma verdi ve dikkatini dağıtmak için her seferinde bir tane atmasını söyledi. İlk iki elmanın her birinin ardından Atalanta liderliği geri kazanmayı başardı ancak üçüncü için durduğunda yarışı Hippomenes kazandı. Üç elmayı aldı ancak Hippomenes sonunda başarılı oldu, yarışı ve Atalanta'yı kazandı.
Bazı rivayetlere göre Hippomenes (Melanion) Parthenopaeus'un babasıydı.[10] Bazı rivayetler ise Atalanta'nın Hippomenes ile evlenmeden önce oğlunu Ares veya Meleager'dan aldığını söyler.[11]
Notlar
değiştir- ^ "Melanion" is used by Apollodorus, 3.9.2, Pausanias, 3.12.9; "Meilanion" occurs at Xenophon (On Hunting 1.2 & 7); "Hippomenes" occurs in Theocritus, Idyll 3.40; Euripides (as noted in the Bibliotheca l. c.; Euripides' work in question hasn't survived) and in most Roman authors. Ovid in Ars Amatoria (2.188) and Propertius, Elegies 1.1.9, use Milanion, apparently the Latin spelling for "Meilanion". It may have been that Melanion, son of Amphidamas, and Hippomenes, son of Megareus, were two distinct figures appearing in the same role interchangeably.
- ^ a b Apollodorus, 3.9.2
- ^ Ovid, Metamorphoses 10.605; Hyginus, Fabulae 185
- ^ Xenophon, On Hunting 1.2 & 7
- ^ Corpus Inscriptionum Graecarum 8139 & 8185a
- ^ Ovid, Metamorphoses 10.560–707
- ^ Servius, Commentary on Virgil's Aeneid 3.113
- ^ Hyginus, Fabulae 185
- ^ Ovid, Metamorphoses 10.644
- ^ Apollodorus, 3.6.3; Pausanias, 3.12.9
- ^ Hyginus, Fabulae, 70, 99, 270 for Meleager; Ares suggested as a possibility in the Bibliotheca 3. 9. 2
Kaynakça
değiştir- Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, FBA, FRS, 2 Cilt, Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1921.0-674-99135-4 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 28 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yunanca metin aynı web sitesinden edinilebilir 10 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Gaius Julius Hyginus, The Myths of Hyginus'tan Fabulae, Mary Grant tarafından çevrilmiş ve düzenlenmiştir. Hümanist Çalışmalar Kansas Üniversitesi Yayınları. Topos Metin Projesi'ndeki çevrimiçi sürüm. 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Maurus Servius Honoratus, Vergilii carmina yorumunda. Vergilii carmina commentarii'de Servii Grammatici qui feruntur; yeniden değerlendirme Georgius Thilo ve Hermannus Hagen. George Thilo. Leipzig. BG Teubner. 1881. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Pausanias, WHS Jones, Litt tarafından İngilizce Çeviri ile Yunanistan'ın Tanımı . D. ve HA Ormerod, MA, 4 Ciltte. Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1918.0-674-99328-4ISBN 0-674-99328-4 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm 31 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Pausanias, Graeciae Açıklama. 3 cilt Leipzig, Teubner. 1903. Perseus Digital Library'de bulunan Yunanca metin 31 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Publius Ovidius Naso, Brookes More (1859-1942) tarafından çevrilen Metamorfozlar . Boston, Cornhill Yayıncılık A.Ş. 1922. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Publius Ovidius Naso, Dönüşümler. Hugo Magnus. Gotha (Almanya). Friedr. Andr. Perthes. 1892. Latince metin Perseus Digital Library'de mevcuttur 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Sextus Propertius, Cazibeden Ağıtlar . Vincent Katz. trans. Los Angeles. Güneş ve Ay Basın. 1995. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Latince metin aynı web sitesinde mevcuttur 10 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Theocritus, Edmonds tarafından çevrilen Yunan Pastoral Şairlerinden İdiller, J M. Loeb Classical Library Volume 28. Cambridge, MA. Harvard Üniversitesi Yayınları. 1912. Theoi.com adresinde çevrimiçi sürüm 22 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Theocritus, Idylls RJ Cholmeley tarafından düzenlendi, MA London. George Bell ve Oğulları. 1901. Perseus Digital Library'de bulunan Yunanca metin. 31 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.