Hasan Fehmi Ataç Apartmanı
Hasan Fehmi Ataç Apartmanı; Altındağ'ın Ulus semtinde bulunan tarihi bir apartmandır. Anafartalar ve Denizciler Caddesi'nin kesişiminde yer alan bina Büyük Otel olarak da anılmaktadır.[1]
 | |
 | |
| Diğer ad(lar) | Gülhane İşhanı |
|---|---|
| Genel bilgiler | |
| Durum | Tamamlandı |
| Tür | Apartman |
| Mimari tarz | I. Ulusal Mimarlık Akımı |
| Adres | Anafartalar Caddesi No:62, Altındağ |
| Şehir | Ankara |
| Ülke | Türkiye |
| Koordinatlar | 39°56′16″K 32°51′33″D / 39.93778°K 32.85917°D |
| Adını aldığı | Hasan Fehmi Ataç |
| Başlama | 1922 |
| Tamamlanma | 1925 |
| Teknik ayrıntılar | |
| Malzeme | Betonarme |
| Kat sayısı | 4 |
| Tasarım ve inşaat | |
| Mimar(lar) | Hasan Hadi |
Tarihçe
değiştirBinanın mimarı ve yapım tarihi hakkında kesin bir bilgi olmasa da dönemin maliye bakanı Hasan Fehmi Ataç'ın isteği üzerine mimar Hasan Hadi tarafından yapıldığını söyleyen kaynaklar vardır. 1922 yılında inşasına başlanan yapının 1925 yılında tamamlanmış olduğu tahmin edilmektedir. İlk yıllarda Divan-ı Muhasebat tarafından kullanılan yapı sonraları otele çevrilmiştir. 1900'lerin sonlarında Çamlı İşhanı adıyla ticaret merkezine dönüştürülen bina bugün ise Gülhane İşhanı olarak anılmakta ve içerisinde çeşitli dükkânlar ile bir adet banka bulunmaktadır.[2][3][4]
Mimari
değiştirGenel hatlarıyla I. Ulusal Mimarlık Akımı'na bağlı kalarak tasarlanan binada Selçuklu ve Osmanlı mimarisinden esinlenilmiştir. Betonarme ve dört kattan oluşacak şekilde inşa edilen yapının girişi Anafartalar Caddesi'ne bakan cephededir. Başlarda dört tarafı da açık olan apartmanın güney cephesi bitişiğine yapılan bir başka bina yüzünden kapanmıştır. Zemin katında dükkânların bulunduğu binanın birinci, ikinci ve üçüncü katlarında birbirinden bağımsız odalar bulunmaktadır. Dördüncü katta ise geniş bir teras yer alır.[5][6]
Anıtsal bir cephe anlayışının hakim olduğu yapının ikinci katından itibaren dışa doğru çıkmalar gözlenmektedir. Pencereler sivri, yarım daire ve basık formlardaki çeşitli kemerlerle çevrelenmiş; yapının iki caddenin kesiştiği noktada ise daha süslü ve hareketli tasarımlar kullanılmıştır. Yapının geçmiş fotoğraflarına bakıldığında günümüzde dar cephede bulunan bazı pencerelerin kapatıldığı ve süslemelerin büyük oranda tahrip edildiği anlaşılmaktadır. Yine aynı cephenin kenarları kubbeli kolonlarla bezenmiş, binanın en üstüne de çinilerle kaplanmış bir taç kısım oturtulmuştur. Binanın doğu tarafında bulunan balkonlarda ve terasta kullanılan süslü korkulukların ise Avrupa mimarisinden etkilenerek yerleştirildiği düşünülmektedir.[5]
Kaynakça
değiştir- ^ "Büyük Otel (Hasan Fehmi Ataç Apartmanı)". Ankara Mimarlar Odası. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020.
- ^ Tunçer, Mehmet (27 Şubat 2009). "Cumhuriyet'in Mimari Mirasının Planlama Aracılığı İle Korunması: Ankara Örneği". Cumhuriyet'in Mimari Mirası Sempozyumu. TMMOB Mimarlar Odası. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020.
- ^ Deniz Avcı Hosanlı; Elvan Altan (Aralık 2018). "The Residential Architecture of Ankara during the 1920s: The Housing Types in the Settlement Zones of the New Capital City" [1920’lerde Ankara’nın Konut Mimarisi:Yeni Başkentin Yerleşim Bölgelerinde Konut Tipleri] (PDF). Journal of Ankara Studies (İngilizce). 6 (2). ss. 183-210. doi:10.5505/jas.2018.08108. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Nisan 2020.
- ^ Dinçer, Güven (Ocak 2014). "Ulus'tan Samanpazarı'na Anafartalar Caddesi'nin Öyküsü". İdeal Kent, 11. s. 48. ISSN 1307-9905. Erişim tarihi: 5 Nisan 2020.
- ^ a b "Hasan Fehmi Ataç Apartmanı" (PDF). Geçmişten Günümüze Sayıştay Binaları. Türkiye Cumhuriyeti Sayıştay Başkanlığı. ss. 38-40. 6 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Nisan 2020.
- ^ Abdülkerim Erdoğan; Gökçe Günel; Mehmet Narince (2007). "Cumhuriyet ve Başkent Ankara" (PDF). Ankara Tarihi ve Kültürü Dizisi. Cilt 4. Ankara Büyükşehir Belediyesi. ss. 174-175. ISBN 9944-473-04-9. 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020.