Haran Gawaita

Sâbiîlerin tarihini ve Irak'a gelişlerini anlattığı iddia edilen Sâbiî metni

Haran Gawaita (Sâbiîce: ࡄࡀࡓࡀࡍ ࡂࡀࡅࡀࡉࡕࡀ "İç Harran" veya "İç Hauran") ayrıca Büyük Vahiy Parşömeni olarak da bilinen, Sâbiî tarihini ve onların Kudüs'ten Nasıralı olarak Medya'ya gelişlerini anlatan bir Sâbiî metnidir.[1][2]

Haran Gawaita
DinSâbiîlik
DilSâbiîce

Metin ilk kez 1953 yılında yayımlanmıştır.[3]

Metin, tarihlendirme ve yazarlık

değiştir

Metin Sâbiîce ve alfabesinde yazılmıştır. Yazarı bilinmemektedir.

Metnin kullanıcıları Arap çağında inançlarını sürdürmeleri gereken müritler olduğu belirtiliyor; bu da metnin en azından ilk Müslüman fetihlerinden sonrasına tarihlenmesi gerektiği anlamına gelmektedir. Ayrıca metinde 762 yılında inşa edilmiş bir şehir olan Bağdat'a tekrar tekrar atıfta bulunulmaktadır ve bu nedenle muhtemelen 8. yüzyıldan sonrasına tarihlenmektedir.[3]

İçerik

değiştir

Haran Gawaita'ya göre Vaftizci Yahya, mezhebin başrahibi olan Nasirutha'nın (gizli bilgi) hamisi Enos (Anuş veya Anuş-'uthra) tarafından vaftiz ve inisiye edilmiş ve eğitilmiştir.[4]:6–7 Bu araştırma, Oxford'lu akademisyen ve Nasoralılar uzmanı Lady Ethel S. Drower tarafından yürütülmüştür. Jorunn J. Buckley'e göre, Sâbiîler kendilerini Kudüs'te yaşayan ve İsa'nın doğuşuna kadar Adonai'yi seven eski Yahudiyeliler olarak görmektedirler.[2]:96[5]:49 Vaftizci Yahya'nın Nasıralı öğrencileri[4]:IX MS 70 yılında Kudüs'ün ve Tapınağın yıkıldığının farkındalar ama bu yüzden ayrılmadılar. Daha normatif veya Ortodoks Yahudilerden oluşan bir grubun zulmü nedeniyle MS 70'ten önce kaçtılar. MS 11-38 yılları arasında hüküm süren Part kralı II. Erdevân'ın (II. Ardban II; daha önce III. Ardban olarak biliniyordu) yardımıyla Sâbiîler Medya Tepeleri'ne yerleştiler (Sâbiîce : Ṭura ḏ-Madai[6]:xiii) ve daha sonra güney Babil'e taşındılar.[2][5]:4[7]

El yazmaları

değiştir

Haran Gwaita ve Diwan Masbuta d Hibil Ziwa'nın İngilizce çevirisi 1953 yılında Lady ES Drower tarafından yayınlanmış ve bu çeviri, Drower Koleksiyonu'nun 9 ve 36 numaralı el yazmalarına dayanmaktadır (sırasıyla DC 9 ve DC 36 olarak kısaltılmıştır).[8]

DC 9'un dizgili Sâbiîce versiyonu 2002'de Majid Fandi Al-Mubaraki tarafından yayınlanmıştır.[9]

Kopyalar ve çeviriler

değiştir

Drower'in el yazmalarının yanı sıra özel olarak tutulan iki el yazmasının da kullanıldığı Almanca çeviri, 2020'de Bogdan Burtea tarafından yayınlanmıştır.[10]

Buckley ayrıca Flushing, New York'ta Haran Gwaita'nın 1930'dan kalma özel olarak tutulan bir kopyasını da bulmuştur.[11] Nasser Sobbi'ye aittir ve orijinal olarak Jabbar Choheili'nin büyükbabası Mulla Sa'ad tarafından kopyalanmıştır.[12]

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "And sixty thousand Nasoraeans abandoned the Sign of the Seven and entered the Median Hills, a place where we were free from domination by all other races." Karen L. King, What is Gnosticism?, 2005, Page 140
  2. ^ a b c Buckley, Jorunn Jacobsen (2010). Turning the Tables on Jesus: The Mandaean View. In Horsley, Richard (March 2010). Christian Origins. Fortress Press. ISBN 9781451416640. (pp94-111). Minneapolis: Fortress Press
  3. ^ a b Bladel, Kevin Thomas van (2017). From Sasanian Mandaeans to Ṣābians of the marshes. Leiden studies in Islam and society. Leiden; Boston: Brill. ss. 7-8. ISBN 978-90-04-33943-9. 
  4. ^ a b Drower, Ethel Stefana (1953). The Haran Gawaita and the Baptism of Hibil-Ziwa. Vatican City: Biblioteca Apostolica Vaticana. 
  5. ^ a b Buckley, Jorunn Jacobsen (2002). The Mandaeans: ancient texts and modern people. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-515385-5. OCLC 65198443. 
  6. ^ Drower, E. S. (1960). The secret Adam: a study of Nasoraean gnosis. Oxford: Clarendon Press. 
  7. ^ Gündüz, Şinasi (1994). "The Knowledge of Life: The Origins and Early History of the Mandaeans and Their Relation to the Sabians of the Qur'ān and to the Harranians". Journal of Semitic Studies Supplement. Cilt 3. Oxford University Press. ISBN 0-19-922193-6. ISSN 0022-4480. 
  8. ^ Les textes de Nag Hammadi: - Page 111 Jacques E. Ménard, Université des sciences humaines de Strasbourg. Centre de recherches d'histoire des religions - 1975 "This part of the theory is based on a sort of « History of the Mandaean Movement », called Diwan of the Great Revelation, called Harran Gawaita (the Inner Harran) published in 1953 by Lady ES Drower s». It begins, after a preamble and a .."
  9. ^ Al-Mubaraki, Majid Fandi (2002). Haran gawaitha (D.C. 9). Mandaean Diwan. 5. Sydney. ISBN 1-876888-02-4. 
  10. ^ Burtea, Bogdan (2020). Haran Gauaita, ein Text zur Geschichte der Mandäer: Edition, Übersetzung, Kommentar (Almanca). Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-11362-5. OCLC 1138882232. 
  11. ^ Buckley, Jorunn Jacobsen (2010). The great stem of souls: reconstructing Mandaean history. Piscataway, N.J: Gorgias Press. ISBN 978-1-59333-621-9. 
  12. ^ Buckley, Jorunn Jacobsen (2023). 1800 Years of Encounters with Mandaeans. Gorgias Mandaean Studies. 5. Piscataway, NJ: Gorgias Press. ISBN 978-1-4632-4132-2. ISSN 1935-441X. 

Konuyla ilgili yayınlar

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir