Falkenbergli Hugh
Fauquemberguesli Hugh, diğer bilinen isimleriyle St Omerli Hugh ya da Falchenbergli Hugh (Latin: Hugo de Falchenberch; ö.1105 ya da 1106) 1101'den ölümüne kadar Celile Kontu.[1][2] Birinci Haçlı Seferine katılmadan önce Fauquembergues lorduydu. Kudüs Kralı Baudouin, Tancred'in gönüllü tahttan vazgeçmesi sonucu Celile Kontluğunu kendisine verdi. Hugh Baudouin'e Fatimilere karşı mücadelesinde yardım etti ve Selçuklu bölgelerine akınlar yaptı. Toron ve Chastel Neuf kalelerini (günümüzde sırasıyla Tebnine ve Hunin) inşa etti. Şam Atabeği Tuğtekinle girdiği savaşta öldürüldü.
| Falkenbergli Hugh | |
|---|---|
 Hugh'ın ölümü. | |
| Celile Kontu | |
| Hüküm süresi | 1101–1105/06 |
| Önce gelen | Tancred |
| Sonra gelen | Bazochesli Gervase |
| Kudüs Kralı | |
| Ölüm | 1105/06 |
| Defin | Nasıra |
| Dini | Katolik |
Hayatı değiştir
Anne-babası hakkında bilgi yoktur. Fakat Surlu William Saint Omerli kale muhafızı güçlü bir ailenin soyundan geldiğini iddia eder. Falkenberg lordu oldu. Ana kaynaklarda Kutsal Topraklara ulaştığı kaydedilmese de Bolognalı Baudouin'e eşlik ettiği düşünülmektedir.[3] Anonim bir manzum eserde ismi ilk Haçlılar arasında geçmektedir.[3] Baudouin 9 Mart 1098'de Edessa'yı ele geçirdi. [4] Hugh Edessa Kontluğuna yerleşti. Baudouin'n en güvenilir adamlarından biri haline geldi.[5] Kudüs Kralı Godefroy de Bouillon 18 Temmuz 1100'de ölünce Baudouin onun mirasından hak elde etmek için Rouenli Robert ve Hugh'ı Kudüs'e gönderdi. Davut Kulesini ele geçirerek Kudüs'e girecek olan Baudouin'in emniyetini sağladılar.[6] 25 Aralık 1100'de Kudüs Krallığı tahtına Boudouin geçti.[6] Celile kontu Tancred onun krallığını tanımadı. Fakat bu sırada Antakya Kontu I. Bohémond Danişmendlilerce esir alınmış taht boş kalmıştı. Antakyadan gelen asilzadeler onu vekalet etmesi için Antakya'ya davet etti. Tancred bunu kabul etti fakat 15 ay içinde dönmesi halinde eski topraklarının fief olarak verilmesini Krala şart koştu.[7][7]
Celile Kontu değiştir
Baudouin, Tancred'in fiefini iki büyük kısma böldü. Tiberya bölgesi Hugh'a, Hayfa bölgesini Geldemar Carpenele verdi.[7][8] Fatımiler 1101 yılı eylül ayında Kudüs Krallığını güneyden istilaya başladı.[9] 7 Eylül sabahı Remle'de Haçlılar Fatımilere karşı harekete geçti.[10] Haçlı ordusu beş kola ayrılmış kollardan biri de Hugh komutasındaydı. İki ayrı kolun Müslümanlarca imha edilmesi üzerine savaşı kaybedeceğini düşünen Hugh savaş alanından kaçtı. Fakat savaş kaybedilmedi. Haçlılar sürpriz bir saldırıyla Haçlıları mağlup ettiler. [11][12] Mısırlılar, 1102 Mayısında krallığa karşı yeni bir işgal başlattı. Hugh ve 80 şövalyesi Kraliyet ordusuna yardım etmek için Celile'den hareket ettiler, ancak 19 Mayıs'ta Arsuf'a ulaştıklarında Mısırlılar Remle'deki haçlıları yendi. Arsuf'ta savaştan önce yeni birlikleri toplamak için kaçan kralla birleştiler. Mısırlılar kraliçenin kaldığı Yafa'yı kuşattılar. Kral, İngiliz bir maceracı gemisi ile Arsuf'tan Yafa'ya doğru yola çıkarken Hugh ve birlikleri kıyı şeridinden hareket etti. Fatımiler kralın şehre girmesini engelleyemedi, Hugh ve askerleri Yafa çevresindeki Fatımi birliklerine karşı yardım etti. Yüzlerce İngiliz, Fransız ve İtalyan hacıların gelişi, Baudouin'in karşı saldırı yapmasını sağladı ve Fatımileri 27 Mayısta kuşatmayı kaldırmaya zorladı.[12][13]
Hugh, Müslüman yöneticilere karşı saldırgan bir politika izledi. Şam ve Sur arasındaki yolu kontrol etmek için Toron ve Chastel Neuf kalelerinin inşasını emretti.[14][15] İki kalenin 1105 sonbaharında yapımı tamamlandı. Hugh çok geçmeden Chastel Neuf bölgesindeki topraklara yağma saldırısı düzenledi. Ele geçirdiği çok sayıda ganimetle Celile'ye dönerken yolda Şam Atabeği Tuğtekin'in birlikleri tarafından pusuya düşürüldü.[16][17] Muharebe sırasında Hugh okla vurularak öldürüldü. Kısa süre sonra Chastel Neuf Tuğtekin tarafından alındı. Hugh iki kız babasıydı ve cenazesi Nasıra'da defnedildi.[5] Ondan sonra Celile Kontluğunu Bazochesli Gervase aldı.
Dipnotlar değiştir
- ^ Mayer 1994, ss. 163–164.
- ^ Murray 2000, ss. 211–212.
- ^ a b Tanner 2003, s. 95.
- ^ Lock 2006, s. 23.
- ^ a b Murray 2000, s. 211.
- ^ a b Lock 2006, s. 26.
- ^ a b c Barber 2012, s. 65.
- ^ Fink 1969, s. 385.
- ^ Runciman 1989, s. 74.
- ^ Runciman 1989, ss. 74–75.
- ^ Runciman 1989, s. 75.
- ^ a b Barber 2012, s. 70.
- ^ Runciman 1989, ss. 79–80.
- ^ Piana 2015, s. 442.
- ^ Richard 1999, s. 141.
- ^ Asbridge 2012, s. 95.
- ^ Runciman 1989, s. 95.
Kaynakça değiştir
- Asbridge, Thomas (2012). The Crusades: The War for the Holy Land. Simon and Schuster. ISBN 978-1-84983-688-3.
- Barber, Malcolm (2012). The Crusader States. Yale University Press. ISBN 978-0-300-11312-9.
- Setton, Kenneth M.; Baldwin, Marshall W., (Ed.) (1969) [1955]. "The Foundation of the Latin States, 1118–1144". A History of the Crusades, Volume I: The First Hundred Years (İngilizce) (İkinci bas.). Madison, Milwaukee ve Londra: University of Wisconsin Press. ss. 368-409. ISBN 0-299-04834-9.
- Lock, Peter (2006). The Routledge Companion to the Crusades. Routledge. ISBN 9-78-0-415-39312-6.
- Mayer, Hans Eberhard (1994). "The crusader principality of Galilee between Saint-Omer and Bures-sur-Yvette". Gyselen, R. (Ed.). Itinéraires d'Orient: Hommages à Claude Cahen. Groupe pour l'Étude de la Civilisation du Moyen-orient. ss. 157-167. ISBN 978-2-9508266-0-2.
- Murray, Alan V. (2000). The Crusader Kingdom of Jerusalem: A Dynastic History, 1099–1125. Prosopographica et Geneologica. ISBN 978-1-9009-3403-9.
- Piana, Mathias (2015). "Crusader fortifications: between tradition and innovation". Boas, Adrian (Ed.). The Crusader World. Routledge. ss. 437-459. ISBN 978-0-415-82494-1.
- Richard, Jean (1999). The Crusades, c. 1071–c. 1291. Cambridge University Press. ISBN 0-521-62369-3.
- Runciman, Steven (1952). A History of the Crusades, Volume II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press.
- Tanner, Heather J. (2003). "In His Brother's Shadow: The Crusading Career and Reputation of Eustace III of Boulogne". Semaan, Khalil I. (Ed.). The Crusades: Other Experiences, Alternate Perspectives: Selected Proceedings from the 32nd Annual CEMERS Conference. Global Academic Publishing. ss. 83-100. ISBN 1-58684-251-X.