Avusturya Özgürlük Partisi

Avusturya'da bir siyasi parti
(FPÖ sayfasından yönlendirildi)

Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ), Avusturya Özgürlük Partisi, milliyetçi ve sağ popülist bir siyasi partidir. 1956'da, kısa süreli Bağımsızlar Federasyonu'nun (VdU) yerine kurulmuştur. İlk lideri Anton Reinthaller, eski bir Nazi yetkilisiydi, ancak FPÖ, başlangıçta merkez sağ bir parti olarak kendini tanıttı. 1986'da Jörg Haider'in liderliğiyle sağ popülizme yönelmiş ve bu ideolojik değişim partinin oylarını artırmıştır. 1999 seçimlerinde ikinci en büyük parti olmuştur, ancak sonrasında popülaritesi azalmış ve 2005'te parti içi anlaşmazlıklar sonucu Haider tarafından Ayrıcalıklar için Avusturya (BZÖ) kurulmuştur. FPÖ, 2017'de tekrar popülarite kazandı ve ÖVP ile koalisyon hükûmetinde küçük ortak oldu. Ancak 2019'daki Ibiza skandalı hükûmetin çökmesine neden oldu ve FPÖ yeniden muhalefete düştü. 30 Haziran 2024'te, FPÖ ve diğer sağcı partiler "Avrupa'nın Vatanseverleri" adında yeni bir ittifak kurdu.

Avusturya Özgürlük Partisi
Freiheitliche Partei Österreichs
KısaltmaFPÖ
Genel başkanHerbert Kickl
Genel sekreterChristian Hafenecker
Harald Vilimsky
KurucuAnton Reinthaller
Kuruluş tarihi7 Nisan 1956
ÖnceliBağımsızlar Federasyonu
MerkezTheobaldgasse 19/4
A-1060 Viyana
Gazete(ler)Neue Freie Zeitung
Gençlik koluRing Freiheitlicher Studenten
Ring Freiheitlicher Jugend
Üyelik (2017)60,000
İdeolojiSağ popülizm[1][2][3]
Millî muhafazakârlık[3][4]
Milliyetçilik[5]
Göçmen karşıtlığı[6]
Avrupa şüpheciliği[7]
İslam karşıtlığı[8]
Ulusal liberalizm[9]
Siyasi pozisyonSağ[10][11][12] ve aşırı sağ[13][14][15][16]
Uluslararası üyelikLiberal Enternasyonal (1978-1993)[17]
Avrupa üyeliğiPatriots.eu
Resmî renklerMavi
Ulusal Konsey
58 / 183
Federal Konsey
16 / 61
Avrupa Parlamentosu
6 / 20
Eyalet hükûmetleri
3 / 9
Eyalet parlamentoları
76 / 440
İnternet sitesi
Avusturya

Seçim sonuçları

değiştir

Ulusal Konsey

değiştir
Seçim Oy % Sandalye Hükûmet
1956 283,749 %6,5
6 / 165
Muhalefet
1959 336,110 %7,7
8 / 165
Muhalefet
1962 313,895 %7,0
8 / 165
Muhalefet
1966 242,570 %5,4
6 / 165
Muhalefet
1970 253,425 %5,5
6 / 165
SPÖ Azınlık
1971 248,473 %5,5
10 / 183
Muhalefet
1975 249,444 %5,4
10 / 183
Muhalefet
1979 286,743 %6,1
11 / 183
Muhalefet
1983 241,789 %5,0
12 / 183
SPÖ-FPÖ Çoğunluk
1986 472,205 %9,7
18 / 183
Muhalefet
1990 782,648 %16,6
33 / 183
Muhalefet
1994 1,042,332 %22,5
42 / 183
Muhalefet
1995 1,060,175 %21,9
41 / 183
Muhalefet
1999 1,244,087 %26,9
52 / 183
ÖVP-FPÖ Çoğunluk
2002 491,328 %10,0
18 / 183
ÖVP-FPÖ Çoğunluk
2006 519,598 %11,0
21 / 183
Muhalefet
2008 857,028 %17,5
34 / 183
Muhalefet
2013 962.313 %20,5
40 / 183
Muhalefet
2017 1,316,442 %26,0
51 / 183
ÖVP-FPÖ Çoğunluk
2019 772,666 %16,2
31 / 183
Muhalefet
2024 1,375,464 %29,2
58 / 183
ÖVP-FPÖ Çoğunluk

Avrupa Parlamentosu

değiştir
Seçim Oy % Sandalye
1996 1,044,604 %27,5
6 / 21
1999 655,519 %23,4
5 / 21
2004 157,722 %6,3
1 / 18
2009 364,207 %12,7
2 / 19
2014 556,835 %19,7
4 / 18
2019 650,114 %17,2
3 / 18
2024 872,304 %25,7
6 / 20

Parti liderleri

değiştir

Ayrıca bakınız

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Martin Dolezal; Swen Hutter; Bruno Wüest (2012). "Exploring the new cleavage in across arenas and public debates: designs and methods". Edgar Grande; Martin Dolezal; Marc Helbling; Dominic Höglinger (Ed.). Political Conflict in Western Europe. Cambridge University Press. s. 52. ISBN 978-1-107-02438-0. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013. 
  2. ^ Hans-Jürgen Bieling (2015). "Uneven development and 'European crisis constitutionalism', or the reasons for and conditions of a 'passive revolution in trouble'". Johannes Jäger; Elisabeth Springler (Ed.). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. s. 110. ISBN 978-1-317-65298-4. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  3. ^ a b Nordsieck, Wolfram (2017). "Austria". Parties and Elections in Europe. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  4. ^ Gerard Braunthal (2009). Right-Wing Extremism in Contemporary Germany. Palgrave Macmillan UK. s. 158. ISBN 978-0-230-25116-8. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  5. ^ Pelinka, Anton (2000). Jörg Haiders "Freiheitliche" – ein nicht nur österreichisches Problem. Liberalismus in Geschichte und Gegenwart (Almanca). Königshausen & Neumann. s. 233. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018. 
  6. ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 26 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  7. ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 25 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2014. 
  8. ^ "Austria's far-right Freedom Party calls for ban on 'fascistic Islam"". Reuters (İngilizce). 17 Ocak 2017. 14 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2022. 
  9. ^ Riedlsperger 1998, s. 27.
  10. ^ Van Gilder Cooke, Sonia (29 Temmuz 2011), "Austria — Europe's Right Wing: A Nation-by-Nation Guide to Political Parties and Extremist Groups", Time, 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012 
  11. ^ Meyer-Feist, Andreas (14 Şubat 2012), "Austrian villagers quash plans for Buddhist temple", DW, 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012 
  12. ^ Freedom Party leader may face hate speech charges 24 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Local (Austria edition). Published 19 October 2016. Retrieved 24 September 2017.
  13. ^ Hainsworth, Paul (2008), The Extreme Right in Western Europe, Routledge, ss. 38-39 
  14. ^ Art, David (2011), Inside the Radical Right: The Development of Anti-Immigrant Parties in Western Europe, Cambridge University Press, ss. 106-107 
  15. ^ Wodak, Ruth; De Cillia, Rudolf; Reisigl, Martin (2009), The Discursive Construction of National Identity (2. bas.), Edinburgh University Press, s. 195 
  16. ^ Hale Williams, Michelle (2012), "Downside after the summit: factors in extreme-right party decline in France and Austria", Mapping the Extreme Right in Contemporary Europe: From Local to Transnational, Routledge, s. 260 
  17. ^ Huter, Mathias (Nisan 2006). "Blau-orange Realitäten". Datum (Almanca). 23 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2011.