Vikipedi

Enyo

Enyo Eski Yunanca: Ἐνυώ

Enyo
Savaş Tanrıçası
Jean-Léon Gérôme (1824-1904), 'Bellona', “Figaro Salonu”, 1892
Mesken Olimpos Dağı
Sembol Miğfer ve meşale Kişisel bilgi
Eş

Çocukları

AresEnyalius
Eşdeğerler
Roma eşdeğeri Bellona

Yunan mitolojisinde bir savaş tanrıçasıdır . Sık sık savaş tanrısı Ares ile ilişkilendirilir. Romalılar onu Bellona ile özdeşleştirdi. Anadolu tanrıçası Ma ile de benzerlikleri vardır.

İsim değiştir

Adı, Bergama Zeus Sunağının frizlerinden birinin kornişinde ve diğer on dört frizde geçmektedir.[1]

Kült değiştir

İstefe ve Orchomenos'ta, Zeus, Demeter, Athena ve Enyo onuruna kutlanan Homolôïa adlı bir festivalin Homoloïus ismini Enyo'nun rahibesi Homoloïs'ten aldığı söylenir.[2] Prksiteles'in oğulları tarafından yapılmış bir Enyo heykeli, Atina'daki Ares tapınağında duruyordu.[3]

Tanım değiştir

Enyo, Quintus Smyrnaeus tarafından [1] "Savaşın kız kardeşi" olarak adlandırılır,[4] çekişme ve anlaşmazlığın vücut bulmuş hali olan Eris'inkine çok benzeyen bir roldedir, özellikle Homeros, ikisini aynı şekilde tarif eder. Bazı mitlerde savaş tanrısı Enyalius'un annesi olarak da anlatılır[5] ve bu mitlerde Ares baba olarak belirtilir ancak bir erkek ismi olan Enyalius veya Enyalios Ares için kullanılan bir unvan da olabillir.[6]

Hesiodos'un Theogonia'sında (270 – 273), Enyo, aralarında bir gözü ve bir dişi paylaşan üç kız kardeş olan Graeae'den birinin adıydı; diğer kız kardeşleri Deino ("Korku") ve Pemphredo ("Dehşet") idi.[7]

Savaş tanrıçası olarak Enyo, genellikle Ares'e savaşa eşlik ederek şehirlerin yıkımını düzenlemekten sorumludur.[8] O, "savaşta üstün" olarak tasvir edilmiştir.[9] Savaştan o kadar zevk alır ki, savaş bitmesin diye Zeus ile canavar Tifon arasındaki savaşta taraf olmayı bile reddetmiştir:

Eris ("Çekişme"), dövüşte Tifon'un eskortuydu, Nike (Zafer) Zeus'u savaşa götürdü... Tarafsız Enyo, iki taraf arasında, Zeus ve Tifon arasında eşit dengeyi korurken, yıldırımlar gökteki dansçılar gibi gümbürdüyordu.[10]

Enyo, Yediler'in Teb'e karşı savaşına ve Dionysos'un Kızılderililerle savaşına da katıldı.[11] Truva'nın düşüşü sırasında Enyo, Eris ("Çekişme") ve ikisi de Ares'in oğulları olan, Phobos ("Korku") ve Deimos ("Dehşet") ile birlikte savaşta dehşet oluşturdu ve pek çok katliamlara neden oldu.[12] O, Eris ve Ares'in iki oğlu Aşil'in kalkanında tasvir edilmiştir.[12]

Notlar değiştir

  1. ^ Mitchell, p. 92
  2. ^ Suidas s. v.; compare Müller, Orchomen, p.229, 2nd edit. (cited by Schmitz)
  3. ^ Pausanias, Description of Greece, I. 8. § 5. (cited by Schmitz)
  4. ^ Quintus Smyrnaeus, Fall of Troy, 8.424.
  5. ^ Eustathius on Homer 944
  6. ^ A companion to the Iliad : based on the translation by Richard Lattimore. [9th print.] Chicago: University of Chicago Press. 1976. s. 58. ISBN 0-226-89855-5.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  7. ^ Harris, Stephen L., and Gloria Platzner. Classical Mythology: Images and Insights (3rd edition). California State University, Sacramento. Mayfield Publishing Company. 2000, 1998, 1995, pp. 273–274, 1039.
  8. ^ Homer, Iliad 5. 333, 592
  9. ^ Pausanias, Description of Greece 4.30.5.
  10. ^ Nonnus, Dionysiaca 2. 358 and 2. 475 ff
  11. ^ Statius, Thebaid, Nonnus, Dionysiaca
  12. ^ a b Quintus Smyrnaeus, Fall of Troy

Kaynakça değiştir

  •  This article incorporates text from a publication now in the public domain: .mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit;word-wrap:break-word}.mw-parser-output .citation q{quotes:"\"""\"""'""'"}.mw-parser-output .citation:target{background-color:rgba(0,127,255,0.133)}.mw-parser-output .id-lock-free a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-free a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/65/Lock-green.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-limited a,.mw-parser-output .id-lock-registration a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-registration a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-subscription a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-subscription a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/aa/Lock-red-alt-2.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-ws-icon a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Wikisource-logo.svg")right 0.1em center/12px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:none;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;color:#d33}.mw-parser-output .cs1-visible-error{color:#d33}.mw-parser-output .cs1-maint{display:none;color:#3a3;margin-left:0.3em}.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right{padding-right:0.2em}.mw-parser-output .citation .mw-selflink{font-weight:inherit}Leonhard Schmitz (1870). "Enyo". In Smith, William (ed.). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.
  • Quintus Smyrnaeus, Quintus Smyrnaeus: The Fall of Troy, Translator: A.S. Way; Harvard University Press, Cambridge MA, 1913. Internet Archive
  • Smith, William; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873). "Enyo" 7 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Mitchell, Lucy M., "Sculptures of the Great Pergamon Altar" in The Century Magazine, 1883.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Enyo&oldid=32527750" sayfasından alınmıştır