Edith Lejet

Fransız besteci (d. 1941)

Édith Lejet (19 Temmuz 1941, Paris – 15 Temmuz 2024, Paris, Fransa), Fransız besteci ve müzik eğitimcisi.

Edith Lejet
Genel bilgiler
Doğum19 Temmuz 1941(1941-07-19)
Paris, Fransa
Ölüm15 Temmuz 2024 (82 yaşında)
Paris, Fransa
TarzlarÇağdaş müzik
MesleklerBesteci ve müzik eğitimcisi
Etkin yıllar1963-2024

Lejet, 19 Temmuz 1941'de Paris, Fransa'da doğdu. Paris Konservatuvarı'nda eğitim gördü. 1963'te başladığı müzik kariyerini 2024 yılındaki ölümüne kadar sürdürdü. 1968-1970 yılları arasında Madrid'teki Velázquez Evi'nde hazır bulundu. Aynı zamanda Sorbonne Üniversitesi'nde müzik dersleri vermiş (1970-1972) ve ardından Paris'teki Ulusal Müzik ve Dans Konservatuarı'nda profesör olmuştur. Sol olarak 2004'te Paris Alfred Cortot Normal Müzik Okulu'na kompozisyon profesörü olarak atandı.[1] Çalışmalarıyla; Bleustein-Blanchet Meslek Ödülü'nü (1967), SACEM Müzik Ödülü'nü (1979) ve Nadia ve Lili Boulanger Ödülü'nü (2003) almıştır. Lejet, 15 Temmuz 2024'te memleketi Paris, Fransa'da doğal nedenlerden 82 yaşında öldü.[2]

Ödülleri

değiştir
  • Bleustein-Blanchet Meslek Ödülü (1967)
  • Florence Gould Ödülü (Güzel Sanatlar Akademisi, Paris)
  • William ve Nomma Copley Vakfı Ödülü (Şikago)
  • Herve Dugardin Ödülü (SACEM, Paris)
  • İkinci Roma Grand Prix'si (1968)
  • SACEM Müzik Ödülü (1979)
  • Paris Ulusal Müzik ve Dans Konservatuarı'nda Onursal Profesör (Müzik Şehri)
  • Paris Alfred Cortot Normal Müzik Okulu'nda kompozisyon profesörü
  • Nadia ve Lili Boulanger Ödülü (Güzel Sanatlar Akademisi, Paris, 2003)[3]

Çalışmaları

değiştir

Solo enstrümental

değiştir
  • Cinq pièces brèves, piyano (1965), yayınlanmamış, 7’
  • Trois eaux-fortes, piyano (1990–1992), Amphion, 10’
  • Fleurs d’opale, piyano (1997), Lemoine, 6’
  • Triptyque, org (1979), Lemoine, 18’
  • Ave Maria, org (1988), J.M. Fuzeau, 3'21
  • Métamorphoses, arp (1981), Transatlantik, 4’
  • De lumière et de cieux embrasés, arp (2010), Lemoine, 5’
  • Deux soliloques, korna (1991), Amphion, 6’
  • Volubilis, çello (1981), Amphion, 7’
  • La Houle à l'assaut des récifs, çello (2010), Lemoine, 6’
  • Palette, perküsyon (1973), Heugel, 3’
  • Gémeaux (Trois Figures du Zodiaque no. 1), gitar (1978), Amphion, 5’30
  • Contrastes et couleurs, for guitar (1983), Transatlantiques, 2’45
  • Lion (Trois Figures du Zodiaque, no. 2), gitar (1991), Max Eschig, 3’30
  • Balance (Trois Figures du Zodiaque, no. 3), gitar (1982), Transatlantik, 6’
  • America, gitar (1987), yayınlanmamış, 5’30
  • La Voix des voiles, gitar (1989), Max Eschig, 4’

İki enstrümanlı

değiştir
  • Musique pour trombone et piano (1972), Billaudot, 5’
  • Quatre pièces en duo, kontrbas ve piyano (1975), Alphonse Leduc, 5’
  • Méandres, saksafon, tuba veya bas trombon ve piyano (1976), Billaudot, 5’30
  • Saphir, saksafon (bariton ve alto) ve piyano (1982), yayınlanmamış, 10’
  • Emeraude et Rubis, iki flüt (1982), Transatlantik, 3’
  • Jade, alto saksafon ve perküsyon (1983), Salabert, 2’30
  • Trois Petits préludes, alto saksofon ve piyano (1985), Lemoine, 10’
  • Tourbillons, klarnet ve piyano (1986), Billaudot, 4’30
  • Almost a song, viyola ve gitar (1995), Eschig, 7’
  • Parcours en duo, bariton saksafon ve perküsyon (2001), yayınlanmamış, 8’30
  • Bruit de l'eau sur de l'eau, iki keman (2009), Lemoine, 5’

Oda müziği (küçük topluluklar)

değiştir
  • Musique pour trompette et quintette de cuivres (1968), Billaudot, 13’
  • Quatuor de saxophones (1974), Billaudot, 13’
  • Aube marine, saksafon dörtlüsü (1982), Lemoine, 7’
  • Echos dans la vallée, keman, klarnet ve piyano (1995), yayınlanmamış, 10’

Orkestra ve enstrümantal müzik toplulukları

değiştir
  • Monodrame, keman ve orkestra (1969), Billaudot, 18’
  • Espaces nocturnes, sekiz müzisyen (1976), Radyo-Fransa, 17’
  • Harmonie du soir, 12 telli çalgı (1975–77), yayınlanmamış, 15’
  • Ressac, orkestra (1985), Leduc, 10’
  • Cérémonie, saksafon eşliğinde (1986), Lemoine, 4’
  • Améthyste, 12 telli çalgı (1990), yayınlanmamış, 9’30
  • Des fleurs en forme de diamants, gitar ve 7 enstrüman (1997, düzenleme; 2003), yayınlanmamış, 10’
  • Diptyque, org ve 12 yaylı çalgı (2002-2003), yayınlanmamış, 12’
  • Toute la nature sort de l'or, 15 enstrüman (2009), yayınlanmamış, 7’

Ses ve/veya koro müziği

değiştir
  • Quatre mélodies sur le Poème de Cante Jondo de Federico Garcia Lorca, mezzo veya soprano ve piyano (1965), yayınlanmamış, 7’30
  • Le journal d'Anne Frank, bayanlar korosu ve 8 enstrümantalist (1968-1970), Billaudot, 27'
  • L'Homme qui avait perdu sa voix, 4 şarkıcı ve 11 enstrümantalist (1984), Radyo-Fransa, 35’
  • Les Mille-pattes, çocuk korosu ve enstrümanları (1989), Lemoine, 13’
  • Les Rois-mages, 6 şarkıcı, karma koro ve 11 çalgıcı (1987-1989), Amphion, 60’
  • Sept Chants sacrés, 12 bayan şarkıcı ve org (1990-2003), yayınlanmamış, 15’
  • Trois Chants pour un Noël, enstrümantal eşliğinde eşit seslerden oluşan koro (1995), yayınlanmamış, 7’30
  • Missa brevis, karma koro ve org (1996), yayınlanmamış, 12’
  • Psaume de joie, karışık koro, perküsyon ve kontrbas (1998), yayınlanmamış, 10’
  • L'Herbier de Colette, soprano ve piyano (2004-2006), yayınlanmamış, 20’
  • Le Noël du grillon, on iki kadın şarkıcı ve üç enstrüman (2007), yayınlanmamış, 8'

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Vignal, Marc. Dictionnaire de la musique française. Larousse.  ; Sax, Mule & Co, Jean-Pierre Thiollet, H & D, Paris, 2004, p. 143–144.
  2. ^ Lebrecht, Norman (15 Temmuz 2024). "Death of a French Composer". Slipped Disc. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2024. 
  3. ^ Sadie, Julie Anne; Samuel, Rhian (1994). The Norton/Grove dictionary of women composers. W. W. Norton & Company. ISBN 9780393034875. Erişim tarihi: 4 Ekim 2010. 

Dış bağlantılar

değiştir