Divertikülit

sindirim kanalı çeperini geçen mukoza fıtığı.

Divertikülit, özellikle kolon divertiküliti, kalın bağırsağın duvarında gelişebilen anormal keselerin (divertikül) iltihaplanması ile karakterli bir mide-bağırsak hastalığıdır.[1] Semptomlar tipik olarak ani başlayan alt karın bölgesi ağrısını içerir ancak başlangıç birkaç gün içinde de ortaya çıkabilir.[1] Mide bulantısı ve ishal veya kabızlık görülebilir.[1] Dışkıda kan görülmesi veya ateş bir komplikasyon olduğunu düşündürür.[1] Tekrarlanan ataklar meydana gelebilir.[2]

Divertikülit
Diğer adlarKolon divertiküliti
Birden fazla kese (divertikül) gösteren kalın bağırsak bölümü (sigmoid kolon). Divertikül, bir yay şeklinde yatay olarak uzanan uzunlamasına kas demetinin (taenium) her iki yanında görünmektedir.
Olağan başlangıcıAni, yaş > 50[1]
UzmanlıkGenel Cerrahi
BelirtilerKarın ağrısı, ateş, mide bulantısı, ishal, kabızlık, dışkıda kan[1]
KomplikasyonApse, fistül, barsak perforasyonu[1]
NedenleriNet değil[1]
Risk faktörüObezite, egzersiz eksikliği, sigara, aile öyküsü, nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar[1][2]
TanıKan testleri, BT, kolonoskopi, alt gastrointestinal seri[1]
Ayırıcı tanıHuzursuz bağırsak sendromu[2]
KorunmaMesalazine, rifaximin[2]
TedaviAntibiyotikler, sıvı diyet, hastaneye yatış[1]
Sıklık3.3% (gelişmiş ülkelerde)[1][3]

Divertikülitin nedenleri net değildir.[1] Risk faktörleri arasında obezite, egzersiz eksikliği, sigara içme, ailede hastalık öyküsü ve nonsteroidal antiinflamatuar ilaçların (NSAID'ler) kullanımı yer almaktadır.[1][2] Düşük lifli diyetin risk faktörü olarak rolü belirsizdir.[2] Kalın bağırsakta iltihaplanmayan keselerin varlığı divertiküloz olarak bilinir.[1] Enflamasyon, ilerleyen bir zamanda bir noktada %10 ile %25 arasında meydana gelir ve bakteriyel bir enfeksiyondan kaynaklanır.[2][4] Teşhis tipik olarak BT taraması ile yapılır ancak kan testleri ve kolonoskopi destekleyici olabilir.[1] Ayırıcı tanı, irritabl barsak sendromunu içerir.[2]

Önleyici tedbirler; obezite, hareketsizlik ve sigara içme gibi risk faktörlerini değiştirmeyi içerir.[2] Mesalazin ve rifaximin, divertikülozu olanlarda atakları önlemede yararlı olabilmektedir.[2] Önleyici olarak fındık ve tohumlardan kaçınmak artık önerilmemektedir çünkü bunların divertikülde iltihaplanmayı başlattığına dair bir kanıt yoktur.[1][5] Hafif divertikülit için ağızdan antibiyotik ve sıvı diyet önerilir.[1] Şiddetli vakalar için intravenöz antibiyotikler, hastaneye yatış ve tam barsak istirahati önerilir.[1] Probiyotiklerin değeri belirsizdir.[2] Apse oluşumu, fistül oluşumu, kolonun perforasyonu gibi komplikasyonlar ameliyat gerektirebilir.[1]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t "Diverticular Disease". www.niddk.nih.gov. September 2013. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k Tursi, A (March 2016). "Diverticulosis today: unfashionable and still under-researched". Therapeutic Advances in Gastroenterology. 9 (2): 213-28. doi:10.1177/1756283x15621228. PMC 4749857 $2. PMID 26929783. 
  3. ^ Pemberton, John H (16 Haziran 2016). "Colonic diverticulosis and diverticular disease: Epidemiology, risk factors, and pathogenesis". UpToDate. 14 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2017. 
  4. ^ Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. Churchill Livingstone. 2014. s. 986. ISBN 9781455748013. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Young-Fadok (October 2018). "Diverticulitis". New England Journal of Medicine. 379 (17): 1635-42. doi:10.1056/NEJMcp1800468. PMID 30354951. 

Dış bağlantılar

değiştir