Batonis Kalesi (Gürcüce: ბატონის ციხე), anlamı, "batoni" (lord) kalesi, Doğu Gürcistan'ın Kaheti bölgesindeki başlıca şehirlerden Telavi'de yer alan, 17 ve 18. yüzyıllardan kalma mimari bir anıttır. Batonis Kalesi kompleksi, Kaheti krallarının kullandığı Farslaşmış sarayının ayakta kalan bölümlerini içermektedir. Arkeolojik ve etnografik sergiler, el yazmaları, nadir yayınlar ve askeri teçhizatın yanı sıra bir güzel sanatlar galerisinin de bulunduğu bir müze, kompleksin içinde yer almaktadır. 2007 yılında, kompleksteki birkaç yapı (saray, sur ve bir kraliyet kilisesi) Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültürel Anıtları listesine eklenmiştir. Kompleks, 2018 yılında kapsamlı bir şekilde yenilenmiştir.[1]

Batonis Tsihe
Gürcüceბატონის ციხე
Batonis Kalesinin girişi
Harita
Genel bilgiler
TürKale, müze
Konum1 Erekle II Bulvarı, Telavi
ŞehirKaheti
ÜlkeGürcistan
Koordinatlar41°55′04″K 45°28′34″D / 41.91778°K 45.47611°D / 41.91778; 45.47611
Başlama1664
Tamamlanma1675
Yenileme2018

Kraliyet sarayı

değiştir

İnşaat ve mimari özellikleri

değiştir
 
Batonis Kalesi sarayındaki taht odası.
 
Kraliyet şapelleri

Orijinal saray, 1664-1675 yılları arasında Kaheti Kralı Arçil'in emriyle inşa edildi. 17 ve 18. yüzyıllarda, politik karışıkların olduğu dönemlerde, saray birkaç kez hasar gördü ve yeniden inşa edildi. Çağdaş Safevi saraylarını anımsatan Arçil Sarayı'nın yapı ve zemin planının bazı bölümleri bozulmadan kaldı. Mevcut yapıların çoğu, 1750-1762 yılları arasındaki Kaheti kralı II. Heraclius'un nispeten istikrarlı hükümdarlığı sırasında yapılmıştır. Basit bir Farslaşmış tasarıma sahip olan saray, İran'ın Şiraz kentindeki Kerim Han Kalesinden modellenmiştir.[2]

Ayrıca iki kraliyet bazilikası şapeli ve hamamını da içeren saray kompleksi, anıtsal bir sur duvarı ve geniş dairesel köşe kuleleri ile çevrilidir. Saray, yüksek tavanlı ve sivri kemerli merkezi bir salona sahip olan bir dikdörtgen yapıdır. Her biri kardinal bir noktaya bakan ve koridor ile köşelerdeki küçük odalarla çevrili olan dört balkon (ayvān) vardır. Güneyde bulunan sarayın ana girişi, merkezi iki katlı salon (tālār) olan sütunlarla kaplıdır. Sarayda muhtemelen, ustuka, ayna mozaikleri ve yağlı boya tabloları gibi o dönemin Pers sarayları için tipik olan iç dekorasyonlar vardı, ancak bu dekorasyonlar günümüze ulaşmamıştır.[2]

Rus İmparatorluğu'nun 1801'de Gürcistan'ı topraklarına katmasından sonra, Tümgeneral Vasili Gulyakov, Telavi kalesini 1802'de Kabarda Alayı için karargah olarak seçti. 1805 yılında, kale, Rus İmparatorluk hazinesine devredildi. Daha sonra Rus ordusu tarafından kışla olarak kullanılan saray, 1845'e kadar harabe olarak kaldı. Kafkasya Genel Valisi Mihail Vorontsov, sarayın yeniden inşa edilmesini emretti. 1865 yılında, günümüzde Azize Nino Kadın Sadaka Topluluğunun kullandığı Telavi sarayı, Gürcistan doğumlu Alman mimar Albert Salzmann (1833-1897) tarafından Azize Nino Kadın Koleji tarafından kullanılması için yeniden inşa edildi. 1935 yılında bina, Telavi Tarih Müzesi'ne ev sahipliği yapması için bugünkü haline getirildi.[3]

Batonis Kalesi kompleksi kapsamlı bir şekilde yenilenmiştir ve Mayıs 2018'de halkın kullanımına yeniden açılmıştır. Yenilenmiş koleksiyonlara ev sahipliği yapması için yeni bir müze de yapılmıştır.[1] Kale, 16 Aralık 2018'de beşinci Gürcistan devlet başkanı Salome Zurabişvili'nin katıldığı açılış törenine ev sahipliği yaptı.[4]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b "Batonis Tsikhe feudal complex in Georgia's east reopens with new museum". Agenda.ge. 17 Mayıs 2018. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019. 
  2. ^ a b Koshoridze, Irina (2008). "Two 18th-Century Royal Palaces in Georgia and Armenia". Journal of Persianate Studies. Cilt 1. ss. 243-248. doi:10.1163/187471608786303920. 
  3. ^ Shavgulidze, Maka (2012). "„ბატონის ციხის" ისტორიისათვის" [History of Batonis Tsikhe]. Ars Georgica (Gürcüce). ISSN 1512-4088. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019. 
  4. ^ "Georgia's 5th president sworn in, opposition protests continue". JamNews. 16 Aralık 2018. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.