August Kubizek

Avusturyalı orkestra şefi

August "Gustl" Kubizek (d. 3 Ağustos 1888, Linz – ö. 23 Ekim 1956, Eferding), Adolf Hitler'in yakın arkadaşıydı. İkisi de gençlik yıllarının sonlarında tanıştılar. Daha sonra arkadaşlıkları hakkında yazdığı Genç Hitler adlı kitabını (1955) yayımladı.

1907'de Kubizek

Gençliği

değiştir

August, Çek kökenli, orta sınıf bir Avusturyalı ailede doğdu. Michael ve Maria Kubizek'in ilk doğan ve hayatta kalan tek çocuğu idi.[1] Kızkardeşleri Maria, Therese ve Karolin çocukken öldüler. Kubizek daha sonra kendi yaşamı ile Adolf Hitler'in yaşamı arasında çarpıcı bir paralellik olduğunu yazmıştır. Annesi dört çocuğunu erken yaşta kaybetmişti.[2]

Linz'li bir müzik öğrencisi olan August Kubizek, Richard Wagner'in operalarına olan ortak tutkuları nedeniyle Hitler'le ilk kez bir opera gösterisi sırasında ayakta duracak bir yer için yarışırken tanıştılar[3] ve daha sonra oda arkadaşı oldular. Viyana'da, ikisi de üniversiteye girmeye çalıştı. İkili, 1908 yılının 22 Şubat ayından Temmuz ayının başına kadar Viyana altıncı semtinde, Stumpergasse'de 29/2 kapı 17'de küçük bir odayı paylaştılar.

Bağımsız çalışan bir döşemecinin tek oğlu olan August'un bir gün babasının işini devralması bekleniyordu fakat bir şef olma hayallerini gizledi. Adolf'un cesaretlendirmesiyle, Linz'de kendisine sunulan tüm müzik eğitimlerini tamamlayarak bu tutkuyla zaman ayırdı. Ancak, amacına ulaşmak için, sadece Viyana'da sunulan müzikte yüksek öğretime ihtiyaç duyulacaktı. 18 yaşındaki Adolf Hitler, Kubizek'in babasını ikna ederek oğlunun konservatuvara katılması için Viyana'ya gitmesine ikna etti. Kubizek'in yazdığı gibi, bu hayatının seyrini iyi değiştiren bir şeydi.

Hemen Viyana Konservatuvarı'na kabul edildi ve kendisine bir isim yaptı. Bununla birlikte, Hitler'in, Viyana sanat akademisine girişi iki kez reddedildi. Bu gerçeği bir süre arkadaşından sakladı. 1908'de Hitler kendisi ile olan dostluğu derhal kesip evsizliğe sürüklendi. Kubizek ise 1912'de eğitimini tamamladı ve Avusturya Marburg'da, Drau'da orkestra şefi olarak çalıştı (1918'den sonra Slovenya'da Maribor'da çalıştı). Daha sonra kendisine Klagenfurt,[4] Stadttheater'de bir iş teklif edildi; Ancak bu iş ve müzik kariyeri I. Dünya Savaşı'nın başlangıcında kısa sürdü. Cepheden ayrılmadan önce Anna Funke ile evlendi (7 Ekim 1887 - 4 Ekim 1976). Viyana'da kemancı olan: Augustin, Karl Maria ve Rudolf isimli üç oğlu oldu.

Kubizek, Ağustos 1914'ten Kasım 1918'e kadar Avusturya-Macaristan Piyade Alayında görev yaptı. 1915 Karpat kış seferinde Macaristan'daki Eperjes'de (şimdi Slovakya'daki Prešov) yaralandı ve daha sonra bir ambulans treniyle Budapeşte'ye götürüldü. Aylarca süren tedavisinden sonra cepheye döndü ve Viyana'daki bir mekanize kolordusuna bağlandı. Savaştan sonra Avusturya'nın Eferding Belediye Meclisinde resmi bir görevi kabul etti ve müzik hobisi haline geldi.

Daha sonra Hitler ile irtibat kurması

değiştir

Kubizek, Münchner Illustrierte gazetesinin ön sayfasında Hitler'i gördükten sonra (yaklaşık 1920'de) arkadaşının kariyerine bir miktar ilgi gösterdi ancak kendisinin Almanya Başbakanı olmasını tebrik etmek için yazdığı 1933 yılına kadar onunla görüşmeye çalışmadı. O yılın 4 Ağustos günü, Kubizek Hitler'den beklenmedik bir yanıt aldı. Eski arkadaşı "Gustl"a, "Yaşamımın en iyi yıllarının hatıralarını bir kez daha canlandırmandan çok mutlu oldum" yazdı.[5] Hitler'in Kubizek'le irtibatını kesmesinden otuz yıl sonra, iki arkadaş 9 Nisan 1938'de Hitler'in Linz'teki ziyaretlerinden birinde yeniden bir araya geldiler. İkili, Hotel Weinzinger'de bir saatten fazla bir süre konuştu ve Hitler, Kubizek'e Kubizek'in kibarca reddettiği bir orkestra şefliği önerdi. Hitler, arkadaşının üç oğlunun öğrenim gördüğü, Linz'deki Anton Bruckner Konservatuvarı'nda eğitimlerini finanse etmeyi ısrarla istedi. Hitler daha sonra Kubizek'i 1939'da ve yine 1940'ta Bayreuth festivaline konuk olarak davet etti. Kubizek ise bunu "dünyevi varlığımın en mutlu saatleri" olarak ifade etmiştir.

1938'de Kubizek, Hitler'le olan gençlik yılları hakkında Reminiscences adlı iki kısa propaganda kitapçığı yazmak üzere Nazi Partisi tarafından işe alındı. Yazısının bir bölümünde, Kubizek, Hitler'in "Stefanie" adlı bir kıza büyük bir sevgi duyduğunu ve birçok aşk şiirini yazdığını, ancak göndermediğini söyledi. Hitler'in biyografi yazarı John Toland, Stefanie'nin Hitler'in sevgisinin olduğunu öğrendiğinde şaşırdığını belirtti.

Kebizek, Hitler'i son kez 23 Temmuz 1940'ta gördü, ancak 1944'lerin sonlarına doğru Hitler, 80. doğum günü dolayısıyla Kubizek'in annesine bir yiyecek sepeti gönderdi. Hitler Kubizek'e şunları söyledi: "Bu savaş bizi, inşa programımızda uzun yıllar geri bırakacak. Bu bir trajedi. Ben savaşmak için Büyük Alman İmparatorluğu'nun Şansölyesi olmadım." Hitler, Polonya ve Fransa'daki başarılı seferlerinden sonra Führer'in başkanlığını yaptığı gibi konuşuyordu.

Savaş Hitler'in lehine dönmeye başladığında, hayat boyu siyasetten kaçmış olan Kubizek, 1942'de arkadaşına sadakat jesti olarak Nazi Partisine üye oldu.

Daha sonraki hayatı, hapis ve anıları

değiştir

Aralık 1945'te Kubizek, gençlik döneminde Hitler tarafından kendisine verilen kartpostal ve diğer hediye koleksiyonlarını topladı ve onları Eferding'deki evinin bodrumuna sakladı. Kısa süre sonra Glenenbach'ta tutuklandı ve orada 16 ay boyunca ABD Ordusu Ceza Soruşturma Komutanlığı tarafından sorguya çekildi. Evinde arama yapıldı, ancak Hitler ile yazışmaları ve çizimleri bulunamadı. Herhangi bir yasayı ihlal etmekle suçlanmadan on iki ay boyunca Amerikan makamları tarafından hapis yattıktan sonra 8 Nisan 1947'de serbest bırakıldı.

1951'de, savaş sonrasında anılarını yazması için yapılan tekliflerini reddeden Kubizek, Leopold Stocker Verlag aracılığıyla "Adolf Hitler, mein Jugendfreund" ("Adolf Hitler, Çocukluk Arkadaşım") adlı kitabını yayımlamayı kabul etti. Orijinal el yazması, 293 sayfa uzunluğunda ve birçoğunun 1906 ve 1908 yılları arasında genç Hitler tarafından kendisine yazılan kartpostal ve eskizleri gösteren birçok resim içermektedir. Kitap üç kısma ayrılmıştır ve bir önsöz, 24 fasıl ve birer son söz içermektedir.

1953'te kitabı piyasaya sürüldüğünde halk arasında heyecana neden oldu ve daha sonra birçok dile tercüme edildi. Son bölümde Kubizek şöyle yazıyordu: "Ben, temelde anlamsız bir birey olsam da, dönemin siyasi olaylarından daima uzak durdum, ancak yeryüzünde hiçbir güç beni Adolf Hitler'le olan dostluğumu inkar etmeye zorlayamaz."

Kubizek'in ikinci eşi dul Pauline (1906-2001), 1975'te kitabın dördüncü baskısı için Stocker Verlag'a ek fotoğraflar sağladı.

8 Ocak 1956'da Kubizek, Eferding'deki Musikverein'in ilk onursal üyesi seçildi.[6] Linz'de, 23 Ekim 1956'da, 68 yaşında öldü ve Avusturya'nın Eferding şehrinde defnedildi.

Eserleri

değiştir

Kaynakça

değiştir