Aristoksenos
Aristoxenus (Yunanca: Ἀριστόξενος, MÖ 4. yüzyıl) Taranto'lu bir Yunan filozofudur.[1] Peripatetik ekolün bir sözcüsü olup, müzik ve ritim alanındaki teorisyenlerden biridir. Sokrates’in bir öğrencisi olan babası Spinthare tarafından eğitilen Aristoxène sonradan Pisagorcular’ca eğitilmiştir.[2][3] Daha sonra Atina’ya gidip Aristo’nun yanında öğrenim gören Aristoxene özellikle felsefe, etik ve müzik konularında 453 yazı yazmıştır.
Aristoksenos | |
---|---|
Ἀριστόξενος | |
Doğum | y. MÖ. 360/354 Taras, İtalya |
Ölüm | y. MÖ. 300 Atina, Yunanistan |
Milliyet | Antik Yunanistan |
Etnik köken | Grek |
Meslek | Matematikçi, müzikolog/müzik teorisyeni, filozof |
Dönem | Helenistik Dönem |
Ebeveyn(ler) | Spintharus (baba) |
Öğretmenleri: Xenophilus, Aristoteles | |
Aristoxenus’un ortaya attığı bir teoriye göre, can, şarkıdaki ve lirle oluşturulan müzikteki armoniyi andırır şekilde, bir tür bedensel nabız atışlarıdır. Doğası ve düzeni nedeniyle vücuttan, şarkılardaki makamlara (tonlara) benzer bir hareki gam yayınlanmaktadır. Eserlerinden günümüze yalnızca "Armoni'nin Öğeleri" (üç kitap) ulaşabilmiştir.
Kaynakça
değiştir- ^ Preus, Anthony (2015). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy (2. bas.). Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1442246386.
- ^ Zilioli, Ugo (2007). Protagoras and the challenge of relativism: Plato's subtlest enemy. Aldershot, İngiltere: Ashgate Pub. ISBN 978-0754660781.
- ^ n.a., n.a. (2020). The Routledge handbook of Hellenistic philosophy. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 978-0815347910.