Arap Sosyalist Devrimci Baas Partisi

Siyasi parti

Arap Sosyalist Devrimci Baas Partisi, Baas Partisi'nden ayrılan bir grup olan Baasçı bir siyasi partiydi. Parti, Abdullah Rimavi tarafından yönetildi ve Birleşik Arap Cumhuriyeti tarafından desteklendi.[1]

Arap Sosyalist Devrimci Baas Partisi
KurucuAbdullah Rimavi
Kuruluş tarihi19 Mayıs 1960
ÖnceliBaas Partisi
İdeolojiBaasçılık

Rimavi, Baas Partisi'nin Ürdün şubesinin genel sekreteri ve partinin ulusal komutanlığı üyesiydi. 27 Ağustos - 1 Eylül 1959 Beyrut Baas Partisi toplantısında Rimavi, partiyi bozmakla suçlanarak görevden alındı. 6 Eylül 1959'da Rimavi ve Ebu Garbiye (Şam'da sürgünde olan Ürdünlü Baasçı bir lider) suçlamaları reddettiler ve Beyrut konvansiyonunun kararlarını gayrimeşru olarak nitelendirdiler. 19 Mayıs 1960'ta Rimavi hizbi, Arap dünyasının (Birleşik Arap Cumhuriyeti hariç) katılımıyla bir kongrenin Şam'da toplandığını ve Rimavi, Ebu Garbiye, Süleyman el-Hadidi, Şeykun Hanusi ve Hafız Abdülhadi'den oluşan bir geçici komutanlık seçildiğini iddia eden bir bildiri yayınladı. Hepsi de Şam'da sürgünde yaşayan Ürdünlülerdi. Ağustos 1960'ta Rimavi grubu, bir "Ulusal Devrim Komutanlığı"nın seçildiğini ve ikinci bir parti kongresinde yeni bir parti programının formüle edildiğini açıkladı. Yine de yeni parti liderliğinin hiçbir ismi yayınlanmadı. 28 Ağustos 1960'ta parti, Birleşik Arap Cumhuriyeti'ni Arap milliyetçiliğinin kalesi olarak selamlayan, Ürdün ve Irak yöneticilerini kınayan bir bildiri yayınladı.[2] Devrimci Baas Partisi, Baas Partisi'ni (veya kendi deyişleriyle "Eflaklıçılar") Arap milliyetçi ideolojisinden sapmakla suçladı.[1]

17 Temmuz 1961'de bir grup Rimavi taraftarı Trablus'ta Baas Partisi üyelerine ateş açtı. Ancak olayda ölen olmadı.[1]

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b c Middle East Record 1961 5 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. London: published for the Israel Oriental Society, the Reuven Shiloah Research Center. p. 378
  2. ^ Middle East Record 1960 5 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. London: published for the Israel Oriental Society, the Reuven Shiloah Research Center. pp. 497-498