Anizotropik difüzyon
Anizotropik difüzyon, görüntü ve sinyal işleme alanında, sinyal düzenlileştirme, uyarlamalı gürültü azaltma, sınır sezme gibi uygulamalarda başarıyla kullanılan bir konsepttir. 1990 yılında Perona ve Malik tarafından yayınlanan makalede önerilmiştir.[1]
Kısmi türevli diferansiyel denklemler teorisinin, görüntü işleme alanındaki tipik bir uygulamasıdır. Görüntüler difüzyon denklemine başlangıç koşulu olarak verilirler ve ısı denklemi iteratif olarak çözülerek bir çıkış görüntüsü üretilir. Bu görüntü amaca göre pek çok uygulamada kullanılabilir. Aynı zamanda anizotropik süzme grafik işlemcilerinde görüntünün daha düzenli ve verimli olmasını sağlar. Düzeyleri şunlardır: 2x, 4x, 8x, 16x.
Kaynakça değiştir
- ^ Pietro Perona and Jitendra Malik (Temmuz 1990). "Scale-space and edge detection using anisotropic diffusion". IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence,. 12 (7). ss. 629-639. doi:10.1109/34.56205. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2011.
 | Bilim ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |