Angel Tanasov (Bulgarca: Ангел Танасов) veya Anđelko Tanasović (Sırp Kiril alfabesi: Анђелко Танасовић) [a], Osmanlı Makedonya'sında faaliyet göstermiş bir Bulgar isyancı liderdir.

Angel Tanasov
Doğum1850
Cer, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde Kuzey Makedonya)
Ölüm1881 (30-31 yaşlarında)
Dushegubica, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde Kuzey Makedonya)
RütbesiVoyvoda
Çatışma/savaşları

Biyografi

değiştir

Angel Tanasov, 1850'de Osmanlı İmparatorluğu'nun (günümüzde Kuzey Makedonya) bir parçası olan Kırçova yakınlarındaki Cer'de doğdu.[1]

1872'den itibaren Romanya'da yaşadı ve 1876'da Osmanlı-Sırp Savaşı'na gönüllü olarak katıldı. 1 Mayıs 1877'de Rus ordusunda[1] Bulgar milislerine katıldı ve Osmanlı İmparatorluğu ile Rus İmparatorluğu arasında yapılan 93 Harbi (1877-1878) sırasında Şipka Geçidi Muharebesi'nde savaştı.[2] Savaştan sonra Angel Tanasov, durumlarını hafifletmek için yerel Bulgarların yasal ve yasadışı mücadelesini desteklediği Makedonya'ya döndü. Tanasov, Bulgar Eksarhlığı'nın ezilen Hristiyan topluluklarından kötü durumlarıyla ilgili başvuruları toplama çabalarına destek verdi.[3] Bir araya gelen isyancı çeteler Angel Voyvoda ve İliya Deliya, köylülere eziyet ettiği ve onları soyduğu için şikayet edilen İsmail Ağa ve oğlu Zekir'i öldürdüler.[4]

1880-81'de Batı Makedonya'daki isyancı harekete (Brsjak İsyanı) Kichevo bölgesindeki cheta'nın (silahlı çete) voyvodası (komutanı) olarak katıldı. Diğer isyancı gruplarla - Kruşevolu rahip Hristo Stefanov ve Ohrili devrimcilerle - Angel Sprostranov ve Petar Sprostranov kardeşlerle, Ivan Paunchev, Kosta Limonchev ve Zlatan Boykikev (Ohri piskoposu Nathanael'in erkek kardeşi) vb. ile ilişki içindeydi.[5]

1881'de Osmanlı'nın isyanı bastırmasının ardından Angel, Makedonya'nın batısındaki Galichnik bölgesine çekildi. 1881 yazında Lazaropole köyü yakınlarında yanlışlıkla kendini vurdu. Bir mağarada Osmanlı askerlerince kıstırıldı, ağır yaralandı ve esir alındı. Daha sonra Dushegubica köyü yakınlarında başıbozuklar (Osmanlı ordusunda savaşlara gönüllü katılan düzensiz askerî birlik) tarafından öldürüldü. Kafası kesilerek memleketine gönderildi.[6][7]

Angel Tanasov, Seven years of the Bulgarian mountains, o, Angel[8] veya Seven years of the Bulgarian voyvoda, o, Angel olarak bilinen bir türküde yüceltildi.[9]

Açıklamalar

değiştir
  1. ^
    Sırp tarihçileri Anđelko Tanasović (Анђелко Танасовић),[10][11][12] ismini kullanırken; Bulgar tarihçileri Angel Tanasov veya Angel Atanasov olarak isimlendiriyor.

Kaynakça

değiştir
Özel
  1. ^ a b Българското опълчение 1877-1878. Биографичен и библиографски справочник в три тома, том 2, Стара Загора 1999, с. 10. (Bulgarian Opalchenie 1877-1878. Biographical and bibliographical reference book in three volumes, Volume 2, Stara Zagora 1999, p. 10.)

    Ангел Атанасов (Танасов) Роден през 1850 година в с. Цер, Битолско (дн. Република Македония). От 1872 г. пребивава в Румъния. Участва като доброволец в СТВ 1876. За постъпване в БО пристига от Галац. На 1 май 1877 г. е зачислен в 4 дружина, 2 рота. На 9 юни 1878 г. уволнен от 1 рота на дружината и заминава за Пловдив.

  2. ^ Македония: История и политическа съдба, Т.1, София 1994, с. 236. (Macedonia: History and political destiny, S.1, Sofia 1994, p. 236.)
  3. ^ Църнушанов 1966, p. 132
  4. ^ "MacDermott, Mercia. Freedom or Death The Life of Gotsé Delchev, The Journeyman Press London & West Nyack, 1978, p. 55". 16 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2023. 
  5. ^ Църнушанов 1966, p. 147: "Затова от време на време Илия и Ангел слизаха до Охрид, а по-често при тях отиваха Ангел и Петър Спространови, Иван Паунчев, Коста Лимончев и Златан Бойкикев, който пък им донасяше писма от Натанаил", pp. 151–152: "От нелегалните присъстваха Илия, Ангел, Мияйле, Мицко и Насте Латовчето, придружени от отбрани четници. От Охрид бяха дошли Спространови, Иван Паунчев, Златан Бойкикев, Коста Лимончев и Зафир Белев, от Крушово - поп Христо и Георги Мицарев. От селата имаше повече хора...")
  6. ^ "Дуко Тасевъ (Кичевски войвода 1880—1900 г.). Спомени, София 1938, с. 6 (Tasev, Duko. Memories, Sofia 1938, p. 6)". 16 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2023. 
  7. ^ Църнушанов 1966, p. 180
  8. ^ Дуко Тасевъ, Кичевски войвода 1880—1900 г. 16 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Спомени, София 1938, с. 6: "Седумъ години бугарски планини, Ангеле бре"
  9. ^ Църнушанов 1966, p. 180: "Седумъ години бугарски войвода, Ангеле бре"
  10. ^ Jovan Jovanović; Stanoje Stanojević; Slobodan Jovanović; Nikola Stojanović (1935). Srpski narod u XIX veku. 16. Izdavačko i knjižarsko preduzeće G. Kon a.d. s. 142. На терену се могло само нешто учи- нити у кичевско-поречкоме крају. То је била Брсјачка буна 1880. Четири јака човека, Илија Делија, Риста Ко- стадиновић, Мицко Крстић и Анђелко Танасовић, дигли су крајину (Демир-Хисар, ... 
  11. ^ Veljko Đ Đurić; Miličko Mijović (1993). Ilustrovana istorija četničkog pokreta. Narodna knj. s. 26. На терену се могло само нешто учинити у кичевско-поречкоме крају. То је била Брсјачка буна 1880. Четири јака човека, Илија Делија, Риста Костадиновић, Мишко Крстић и Анђелко Танасовић, дигли су крајину ... 
  12. ^ Jovan Potkozarac (1969). Srbi u #. 2. s. 15. Брсјаци су подигли буну у кичевском и поречком крају (Илија Делија, Риста Костадиновић, Мицко Крстић и Анђелко Танасовић). Устанак је трајао годину дана, а затим се под притиском турске силе и после погибије неких вођа ... 
Genel
  • Църнушанов, Rusya. Охридското съзаклятие: предшественици, вдъхновители и дейци [Ohri Komplosu: Öncüller, İlham Verenler ve Aktörler], Национален съвет на ОФ, София 19