Alman Güneybatı Afrikası

Alman Güneybatı Afrikası (Almanca: Deutsch-Südwestafrika), günümüzdeki Namibya devletinin Alman İmparatorluğu'nun sömürgesi olduğu 1884 ila 1919 yılları arasında taşıdığı addır.

Güneybatı Afrika Deutsch-Südwestafrika Alman Güneybatı Afrikası
1884-1915
Bayrak Arma
Başkent	Windhoek (from 1891)
Tarihçe
• Kuruluşu	1884
• Soykırım	1904-1907
• Dağılışı	1915
Yüzölçümü
• Toplam	835.100 km2 (322.400 sq mi)
Para birimi	Alman Güneybatı Afrikası markı
Ardıllar Güneybatı Afrika

I. Dünya Savaşı sırasında Güney Afrika birlikleri Alman kuvvetlerini yenilgiye uğratarak bölgeyi ele geçirmiştir. Bunu müteakip bölge, 1921 yılında Milletler Cemiyeti'nin kararıyla Güney Afrika'nın manda yönetimine girmiştir.

Tarihi

Alman Güneybatı Afrikası’nın temelleri, bir tüccar olan Adolf Lüderitz’in inşa edeceği istasyon için Otto von Bismarck’tan koruma talep etmesiyle birlikte atıldı. 1884’te bölgede kurulan yerleşimler Almanya’nın himayesi altına alındı ve Berlin Konferansı’yla resmi bir statü kazandı. Gustav Nachtigal komiserliğe atanarak bölgeye gönderildi.

1885’te birçok sanayici, politikacı ve bankacının girişimiyle DKGSWA (Türkçe: Güneybatı Afrika için Alman Sömürge Derneği) kuruldu. Adolf Lüderitz’in kontrolündeki yerleşimler DKGSWA tarafından satın alındı. Avrupalı yerleşimcileri üstte tutan bir yasal sistem hazırlandı ve yerli halkla giderek kötüleşen ilişkilere önlem olarak koruyucu birlikler getirildi.

1890’da İngiltere’yle imzalanan Heligoland-Zanibar Antlaşması kapsamında Caprivi Şeridi satın alındı ve iç bölgelere doğru ticaret yolları oluşturuldu. İngiltere ve Almanya, ortak sermayeyle SWAC (Türkçe: Güneybatı Afrika Şirketi) adı verilen bir şirket kurdu. Alman yerleşimci sayısı bölgede giderek arttı.

Alman Güneybatı Afrikası’nın yerli halka karşı politikaları, bu süreçte daha otoriter bir hale geldi. Hottentot İsyanı ve Khaua-Mbandjeru İsyanı güç kullanılarak bastırıldı. Herero Savaşları’yla birlikte yerli halkı ciddi bir tehdit olarak görmeye başlayan koloni yönetimi, büyük soykırımlar gerçekleştirdi. Kalahari Çölü’nün batısına çekine Hererolar’ın çoğu susuzluktan öldü, bir kısmı ise ise İngiliz Bechuanalandı’na kaçtı. 1904’ün sonunda isyan eden Namalar da mülksüzleştirme, sınır dışı edilme, zorla çalıştırılma ve ırk ayrımcılığına maruz kaldılar.

I. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla Almanya’nın bölgedeki karakolları, Güney Afrika’nın saldırılarına uğradı. Schutztruppe ve Afrikaner gönüllülerinden oluşan ordu, İngiltere’nin sayısal üstünlüğü karşısında direniş gösteremedi.

1915’ten itibaren bölge tamamen İngiltere’nin kontrolü altına alındı, sonrasında da Milletler Cemiyeti’nin kararıyla Güney Afrika’nın mandası haline getirildi.

Ayrıca bakınız

• Alman sömürge imparatorluğu