Alkol yoksunluk sendromu

Alkol yoksunluk sendromu, bir süre aşırı kullanımdan sonra alkol kullanımının azaltılmasının ardından ortaya çıkabilecek bir dizi semptomdur.[1] Semptomlar tipik olarak anksiyete, titreme, terleme, kusma, hızlı kalp atış hızı ve hafif ateşi içerir.[1] Daha şiddetli semptomlar nöbetler, halüsinasyonlar ve deliryum tremensleri (DT'ler) içerebilir.[1] Semptomlar tipik olarak son içkiden altı saat sonra başlar, 24 ila 72 saatte en kötüdür ve yedi gün sonra düzelir.[2][3]

Alkol yoksunluğunun tipik tedavisi, klordiazepoksit veya diazepam gibi benzodiazepinlerle yapılır.[2] Genellikle verilen miktarlar bir kişinin semptomlarına dayanmaktadır.[2] Tiamin rutin olarak önerilir.[2] Elektrolit sorunları ve düşük kan şekeri de tedavi edilmelidir.[2] Erken tedavinin sonuçları daha iyi olur.[2]

Prognoz değiştir

Alkol yoksunluk sendromunun uygun şekilde yönetilmemesi kalıcı beyin hasarına veya ölüme yol açabilir.[4] Alkol yoksunluğuna bağlı beyin hasarının, NMDA antagonistleri, kalsiyum antagonistleri ve glukokortikoid antagonistlerinin uygulanmasıyla önlenebileceği öne sürülmüştür.

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b c National Clinical Guideline Centre (2010). "2 Acute Alcohol Withdrawal". Alcohol Use Disorders: Diagnosis and Clinical Management of Alcohol-Related Physical Complications. No. 100 (İngilizce). Londra: Royal College of Physicians (UK). 31 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b c d e f "Psychiatric Emergencies for Clinicians: Emergency Department Management of Alcohol Withdrawal". The Journal of Emergency Medicine. 51 (3): 269-73. September 2016. doi:10.1016/j.jemermed.2016.03.027. PMID 27319379. 
  3. ^ "Recognition and management of withdrawal delirium (delirium tremens)". The New England Journal of Medicine. 371 (22): 2109-13. November 2014. doi:10.1056/NEJMra1407298. PMID 25427113. 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  4. ^ "Treatment of alcohol dependence". The Ceylon Medical Journal. 54 (2): 63-5. June 2009. doi:10.4038/cmj.v54i2.877. PMID 19670554.