Akinetik mutizm, ne hareket etme (akinezi) ne de konuşma (mutizm) eğiliminde olan hastaları tanımlayan tıbbi bir terimdir. Akinetik mutizm ilk olarak 1941'de hastaların hareket etme veya konuşma yeteneğinden yoksun olduğu bir zihinsel durum olarak tanımlanmıştır.[1] Bununla birlikte, gözleri nesneleri takip edebilir veya ses tarafından yönlendirilebilir.[1] Hastalar konuşma, yüz ifadeleri ve jestler gibi çoğu motor işlevden yoksundur, ancak belirgin bir uyanıklık gösterirler.[2] Azaltılmış aktivite ve yavaşlık sergilerler ve fısıltılı tek hecelerle konuşabilirler.[1][3] Hastalar genellikle muayene eden kişiye görsel bir fiksasyon gösterir, işitsel bir uyarana yanıt olarak gözlerini hareket ettirir veya sıklıkla tekrarlanan komutlardan sonra hareket eder.[1][2] Akinetik mutizmi olan hastalar felçli değildir, ancak hareket etme istekleri yoktur.[1] Birçok hasta, bir hareketi 'istedikleri' veya teşebbüs ettikleri anda, onları yapmak için bir 'karşı irade' veya 'direnç' oluştuğunu tarif eder.[4]
