İran'da çok sayıda tekke (Farsçaتَکْیه takye) var. Ancak günümüzde Sufîler tarafından kullanılmazlar. Daha ziyade hüseyniyeler gibi kullanılırlar. 16. yüzyılda Safevîlerin İran'ı Şiileştirmesinden sonra, İran'ın tekkeleri hüseyniyeler dönüştürülmüştürler.[1]

Tekye-i Devlet

Yezd Mir Çakmak Tekkesi, Kirmanşah Muavinülmülk ve Beylerbeyi Tekkeleri de İran'daki tanınmış tekkeler arasındadır. Muavinülmülk Tekkesi hüseyniye, zeynebiye ve abbasiye'den oluşan bir külliye olarak inşa edilmiştir.[2][3] Tekye-i Devlet, taziye için devletin yaptırdığı en meşhur bina, Kaçar Hükümdarı Nasıreddin Şah tarafından 1870'lerde inşa edilmiştir. Pek çok taziyenin temsil edildiği bu bina 1946 yılında yıkılmıştır.[4]

19. asrın ikinci yarısında, İstanbul'daki İranlı Şiî topluluğu Hüseyniye Tekkesi adını verdiği bir "Azadarî mabedi" inşa etmeye çalıştı.[5]

Kaynakça değiştir

  1. ^ محمد صادق محمد الكرباسي (2019). معجم المشاريع الحسينيّة - الجزء الثالث: دائرة المعارف الحسينية (Arapça). 18 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2024. بناء الحسينية كان حديث العهد بإيران، وأما التكايا فكانت معروفة ومنتشرة في أنحاء إيران وكانت تقام فيها بعض الشعائر الحسينية أيضا قبل أن تنتقل إلى الحسينيات التي تخصصت بالشعائر الحسينية. 
  2. ^ Encyclopedia of Islam (İngilizce). 2009. s. 320. 17 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2024. 
  3. ^ Zulfikar Hirji (2010). Diversity and Pluralism in Islam (İngilizce). 17 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2024. 
  4. ^ İslâm ansiklopedisi. 40. 2011. s. 204. 
  5. ^ Güllü Yıldız (13 Temmuz 2021). "II. Abdülhamid Dönemi İstanbul'unda Şii Kimliği ve Hüseyniye İnşa Girişimi". Cihannüma. ss. 131-148. doi:10.30517/cihannuma.970811.