İran Ermenileri

Etnik grup

İran'daki Ermenilerin sayısı Ermeni kaynaklarına göre 100.000 civarındadır. İran'da Ermeni nüfusunun en yoğun olduğu şehir Tahran'dır. Ayrıca Yeni Culfa, İsfahan bölgesi de Ermeniler'in yoğun olarak bulunduğu bölgelerdendir. İran'daki Ermeniler 19 ve 20. yüzyıl boyunca İran'ın modernleşmesinde etkin rol oynamışlardır. İran devrimi sonrasında ise Ermeniler Kuzey Amerika ve Batı Avrupa gibi Ermeni diasporası faaliyetlerinin güçlü olduğu bölgelere göç hareketleri başlamıştır. İran'daki Ermeniler nüfus bakımından bugün İran'daki en büyük Hristiyan azınlığı oluştururlar.

İran Ermenileri İran Ermenistan
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Diller
Din
 
Tahran'daki Sarkis Ermeni katedrali.

Ermenistan ve İran, antik çağlardan beri yoğun etkileşim içerisinde olmuştur. I. Darius döneminde İran ve Ermenistan arasındaki ilişkiler sıkılaşmıştır. I. Darius Bisitun yazıtlarında fetihlerini anlatırken Ermenistan ve Ararat kelimelerini eş anlamlı olarak kullanmıştır.

11. yüzyılda Selçukların bölgeyi fethetmesiyle binlerce Ermeni İran Azerbaycan'ına sürülmüş, kalanların bir kısmı köle olarak satılmış diğerleri ise ticaretle uğraşmışlardır. Ardından 14. yüzyıldaki Moğol istilasıyla Ermeni tacirler ve sanatçılar İran'ın kadim Ermenistan sınırındaki Tebriz, Hoy, Maku, Urumiye ve Maraghe şehirlerine yerleştirilmiştir.[1]

Ermenilerin İran'daki tarihleri çok eski olsa da, Ermeni cemiyetinin İran' da var olması 17. yüzyılda Şah Abbas'ın Ermeniler'i Nahcivan 'dan İsfahan'a göndermesiyle olmuştur. Böylelikle bölgede Ermeni semtleri oluşmuş, Ermenilerin ticaretteki becerileri kabul edilmiştir. Sonraki dönemde Ermeniler İran'ın kültürel ve ekonomik gelişimine büyük ölçüde katkıda bulunmuştur.

Kültür ve dil

değiştir

İran'daki Ermenilerin kendi kiliseleri olmasına rağmen çok azı Ermeni okullarında eğitim görme şansına sahiptir.[2] İran'daki Ermeniler Ermenicenin doğu şivesini konuşurlar.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Armenian Iran history". 24 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2010. 
  2. ^ "Edmon Armenian history". 24 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2010.