THEMIS
THEMIS (İngilizce açılımı: Time History of Events and Macroscale Interactions during Substorms, Türkçesi: Manyetosferik fırtınalar esnasındaki olayların zaman geçmişi ve makro ölçekli etkileşimler), Şubat 2007'de beş NASA uydusunun (THEMIS-A'dan THEMIS-E'ye) bir takım uydu olarak manyetosferik fırtınalar olarak bilinen, Dünya'nın manyetosferindeki enerji salınımlarını ve kutup bölgeleri yakınındaki kutup ışıklarını yoğunlaştıran manyetik olayları incelemek üzere başlatılan bir görevdir. Görevin adı, Titan Themis'i ima eden bir akronimdir.[3]
 Spin denge testi için hazırlanan beş THEMIS uydusu | |
| İsimler |
|
|---|---|
| Görev türü | Manyetosferik araştırma |
| Uygulayıcı | NASA |
| SATCAT no. | 30580, 30581, 30582, 30583, 30584 |
| Web sitesi | themis.igpp.ucla.edu |
| Görev süresi | Planlanan: 2 yıl Geçen: 17 yıl, 1 ay ve 19 gün |
| Uzay aracı özellikleri | |
| Uzay aracı | Explorer LXXXV |
| Gövde | THEMIS |
| Üretici | Swales Aerospace |
| Fırlatma ağırlığı | 126 kilogram (278 lb) (her biri)[1] |
| Güç | 37 watt (her biri) |
| Görev başlangıcı | |
| Fırlatma tarihi | 17 Şubat 2007, 23:01:00 UTC |
| Roket | Delta II 7925-10C (Delta 323) |
| Fırlatma yeri | Cape Canaveral SLC-17B |
| Üstlenici | Boeing Defense, Space & Security |
| Hizmete giriş tarihi | 4 Aralık 2007 |
| Yörünge parametreleri | |
| Referans sistemi | Yer merkezli[2] |
| Rejim | Yüksek eliptik yörünge |
| Perije yüksekliği | 470 kilometre (290 mi) |
| Apoje yüksekliği | 87.330 kilometre (54.260 mi) |
| Eğiklik | 16,00° |
| Süre | 1870 dakika |
| Aletler | |
| Elektrik Alanı Aletleri (EFI) Elektrostatik Analiz Cihazı (ESA) Fluxgate manyetometre (FGM) Döner bobinli manyetometre (SCM) Katı Hal Teleskopu (SST) | |
Explorer programı | |
Uydulardan üçü manyetosfer içinde Dünya'nın yörüngesindeyken, ikisi Ay'ın yörüngesine taşındı. Bu iki uydu ARTEMIS (Acceleration, Reconnection, Turbulence and Electrodynamics of the Moon's Interaction with the Sun) olarak yeniden adlandırıldı. Böylece THEMIS-B, ARTEMIS-P1 ve THEMIS-C, ARTEMIS-P2 oldu.[4] ARTEMIS-P1 ve P2 birlikte THEMIS-ARTEMIS görevini oluşturur.[5]
THEMIS uyduları, 17 Şubat 2007'de bir Delta II fırlatma aracıyla Cape Canaveral SLC-17B'den fırlatıldı. Her uydu, bir fluxgate manyetometre (FGM), bir elektrostatik analiz cihazı (ESA), bir katı hal teleskopu (SST), bir döner bobinli manyetometre (SCM) ve bir elektrik alan aleti (EFI) dahil olmak üzere beş adet aynı aletlerden taşır. Her sonda, 49 kilogram (108 lb) hidrazin yakıtı dahil olmak üzere 126 kilogram (278 lb) ağırlığa sahiptir.[6]
THEMIS verilerine SPEDAS yazılımı kullanılarak erişilebilir. Kanada, Avusturya, Almanya ve Fransa da bu göreve katkıda bulunmuşlardır.
Kaynakça değiştir
- ^ "ARTEMIS (THEMIS)". NASA's Solar System Exploration website. 17 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2022.
- ^ "Trajectory: THEMIS-A (Explorer 85) 2007-004A". NASA. 28 Ekim 2021. 5 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2021.
Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ "THEMIS (Explorer 85)". NASA. 28 Ekim 2021. 19 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2021. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ Phillips, Tony. "Dead Spacecraft Walking". ARTEMIS mission site. NASA. 18 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ Johnson-Groh, Mara (7 Ekim 2019). "Artemis, meet ARTEMIS: Pursuing Sun Science at the Moon". NASA. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ "SPACEWARN Bulletin, No. 640". NASA. 1 Mart 2007. 13 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2009. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
