Vikipedi

Peggy Lee

Norma Deloris Egstrom (26 Mayıs 1920 - 21 Ocak 2002) profesyonel adı ile Peggy Lee, 70 yıllık bir kariyeri boyunca Amerikalı bir caz ve popüler müzik şarkıcısı, söz yazarı, besteci ve oyuncuydu. Yerel radyoda Benny Goodman'ın büyük grubuyla vokalist olarak şarkı söylemesine başlaması ile, Lee sofistike bir kişilik yarattı, filmler için müzik yazdı, oyunculuk yaptı ve şiir ve müziği birleştiren kavramsal kayıt albümleri kaydetti.

Peggy Lee
1950 yılında Peggy Lee
DoğumNorma Deloris Egstrom
26 Mayıs 1920(1920-05-26)
Jamestown, Kuzey Dakota, U.S.
Ölüm21 Ocak 2002 (81 yaşında)
Los Angeles, California, U.S.
Tanınma nedeni
  • Vokal, oyunculuk
  • Söz Yazarlığı
  • The Jazz Tree
  • Disney's Lady and the Tramp
  • Pete Kelly's Blues
  • The Jazz Singer
Evlilik
Çocuk(lar)1

Lee 1.100'den fazla orijinal şarkı kaydetti ve 270'in üzerinde şarkı besteledi.

Erken dönem değiştir

Lee, Norma Deloris Egstrom olarak 26 Mayıs 1920'de Kuzey Dakota, Jamestown'da, Selma Emele (kızlık soyadı Anderson) Egstrom ve Midland Kıta Demiryolu için bir istasyon ajanı olan Marvin Olaf Egstrom'un sekiz çocuğunun yedincisi olarak dünyaya geldi. Ailesi Luthercilerdi .[1] Babası İsveçli Amerikalı ve annesi Norveçli Amerikalıydı.[2] Lee dört yaşındayken annesi öldükten sonra,[3] babası Minnie Schaumberg Wiese ile evlendi.[4]

Lee ve ailesi, Midland Kıta Demiryolu boyunca (Jamestown, Nortonville ve Wimbledon) birkaç kasabada yaşadı. 1937'de Wimbledon Lisesi'nden mezun oldu. Ailesiyle birlikte yaşadığı ve çalıştığı Wimbledon depo binası, 2012 yılında The Peggy Lee Sergisi'nin yer aldığı Midland Kıta Deposu Taşımacılık Müzesi oldu. Egstrom ailesinin bir zamanlar yaşadığı müzenin üst katında, Lee'nin kariyerinin ve onun bölgesel ve eyalet bağlarının izini süren sergiler yer alıyor.[5]

Wimbledon'da Lee, lideri Lyle "Doc" Haines ile toplam altı kişilik bir kolej dans grubunun kadın şarkıcısıydı. Cuma günleri okuldan sonra ve hafta sonları Haines'in beşlisi ile çeşitli yerlere seyahat etti.[6]

Lee 1936'da ilk kez Kuzey Dakota, Valley City'de KOVC radyosunda profesyonel olarak şarkı söyledi [7] Daha sonra, maaşını yiyecek olarak ödeyen yerel bir restoranın sponsorluğunda 15 dakikalık Cumartesi radyo şovu yaptı. Lee, lise yıllarında ve sonrasında yerel radyo istasyonlarında küçük meblağalarda şarkı söyledi.

Ekim 1937'de, Fargo'daki (Kuzey Dakota'da en çok duyulan istasyon) WDAY'den radyo sunucusu olan Ken Kennedy, adını Peggy Lee olarak değiştirdikten sonra Egstrom'u seçti ve o gün Lee'yi yayına soktu.[8]

Lee, Mart 1938'de 17 yaşındayken evden ayrıldı ve Kaliforniya, Hollywood'a gitti. İlk işi Newport Beach, Balboa Adası'nda Harry's Cafe'de kısa süreli aşçı ve garson olarak mevsimlik bir işti. İşi Paskalya'dan sonra sona erdiğinde, Balboa Eğlence Bölgesi'nde karnaval havcısı olarak işe alındı. Bu deneyimi, Dave Grusin ile birlikte 1974 yapımı aynı adlı film için bestelediği "The Nickel Ride" adlı şarkıda yazdı.[6]

Daha sonra 1938'de Lee, The Jade'deki MC seçmelerine katılmak için Hollywood'a döndü. Fazla çalışma ve yetersiz beslenme nedeniyle sahnede bayıldığından dolayı işi yarıda kaldı. Hollywood Presbiteryen Tıp Merkezine götürüldükten sonra bademcik ameliyatına ihtiyacı olduğu söylendi. Lee operasyon için Kuzey Dakota'ya döndü.[9]

Bir sonraki yıl, Kuzey Dakota'da kalarak, düzenli olarak Fargo'daki The Powers Hotel'de performans sergilemek üzere işe alındı ve hem Sev Olson hem de Will Osborne Orkestraları ile turneye çıktı.[10]

Lee, 1940'ta Kaliforniya'ya döndüğünde, Palm Springs'teki The Doll House'da şarkı söylemeye başladı. Burada, gürültülü kalabalığa hacimden ziyade incelikle rekabet etmeye karar verdikten sonra ticari markasını geliştirdi.

"Onlara şarkı söyleyemeyeceğimi biliyordum, bu yüzden onların altında şarkı söylemeye karar verdim. Ne kadar çok ses çıkarırlarsa o kadar yumuşak şarkı söyledim. Beni duyamadıklarını anladıklarında bana bakmaya başladılar. Sonra dinlemeye başladılar. Şarkı söylerken, 'duyguyla ve hafifçe' düşünmeye devam ettim. Gürültü bir uğultuya düştü; uğultu sessizliğe yol açtı. İzleyicilerime yumuşak bir şekilde, hissederek ulaşmayı ve onları nasıl tutacağımı öğrenmiştim. " [6]

The Doll House'da sahne alırken Lee, Chicago'daki Ambassador East and West'in sahibi Frank Bering ile tanıştı. Ambassador Hotel West'te bir gece kulübü olan Buttery Room'da bir konser teklif etti. Orada, grup lideri Benny Goodman tarafından fark edildi. Lee'ye göre, "Benny'nin o zamanki nişanlısı Leydi Alice Duckworth Buttery'ye geldi ve çok etkilendi. Bu yüzden ertesi akşam Benny'yi getirdi, çünkü Helen Forrest'in yerini alacak bir yer arıyorlardı. Ve bilmesem de o kişi bendim. Bana garip bir şekilde bakıyordu, diye düşündüm, ama bu sadece onun meşgul bakışıydı. İlk başta benden hoşlanmadığını düşünmüştüm, fakat bu sadece duyduklarıyla meşgul olmasıydı. " Grubuna Ağustos 1941'de katıldı ve ilk kaydını "Elmer's Tune" ile yaptı. Lee, iki yıl Benny Goodman Orkestrası'nda kaldı.[11][12]

Kayıt kariyeri değiştir

1942'de Lee, ilk bir numaralı hit olan "Somebody Else Is Taking My Place" ardından 1943'te bir milyondan fazla kopya satan ve onu ünlü yapan . Goodman'ın orkestrası ile 1943 yapımı Stage Door Canteen ve The Powers Girl adlı iki filmde şarkı söyledi.

Mart 1943'te Lee, Goodman'ın grubunda gitarist olan Dave Barbour ile evlendi.[7] Lee, "David, Benny'nin grubuna katıldı ve kimsenin şarkıcı kızla dostluk yapmaması gerektiğine dair bir karar vardı. Fakat onu ilk kez çalarken dinlediğimde David'e aşık oldum ve bu yüzden onunla evlendim. Benny daha sonra David'i kovdu, ben de istifa ettim. David artık onunla birlikte çalmamasına rağmen Benny ve ben barıştık. Benny kuralına sadık kaldı. Bence bu çok kötü bir kural değil, ama birine aşık olmaktan kendini alamazsın. "

"... 1943 baharında gruptan ayrıldığında, niyeti sahne ışıklarını tamamen bırakmak ve tam zamanlı ev hanımı Bayan Barbour olmaktı. Bay Barbour karısının şarkı söyleyip beste yapmasına izin vermeyi reddetmişti . "David Barbour'a aşık oldum," diye hatırladı. "Ama ''Why Don't You Do Right ' o kadar büyük bir hit şarkıydı ki, teklifleri almaya devam ettim ve onları geri çevirmeye devam ettim. Ve o zamanlar çok paraydı, ama benim için hiç önemli değildi. Çok mutluydum. Tek istediğim bir aileye sahip olmak ve çocuklara [kızı Nicki] sarılmaktı. Benimle konuşmaya devam ettiler ve sonunda David onlara katıldı ve 'Evde kalmak için gerçekten çok yeteneklisin ve bir gün pişman olabilirsin' dedi. "[13]

1944'te Capitol Records için şarkı yazımına ve ara sıra kayıt seanslarına geri döndü; bunlardan birçoğu Lee ve Barbour'un sözleriyle ve müzikleriyle "I Don't Know Enough About You" ve " It's a Good Day" dahil olmak üzere uzun bir hit dizisi kaydetti. 1947 yapımı bir filmin başlık şarkısı olan "Golden Earrings" in kaydı 1947-1948 yılları arasında hit oldu. Lee ve Barbour tarafından yazılan "Mañana" on birinci solo hit kaydı oldu ve yirmi bir hafta listelerde kaldı ve bunlardan dokuzu bir numara oldu. Şarkı bir milyonun üzerinde kopya sattı ve Billboard dergisinden Yılın En İyi Disk Jokey Rekoru ödülünü kazandı.[14] Lee, 1946'dan 1949'a kadar, Capitol'un radyo istasyonları için elektriksel transkripsiyon kitaplığı için de kayıt yaptı. Bir ticaret dergisinde Capitol Transcription reklamı, transkriptlerin "Peggy'nin özel sesli tanıtımlarını" içerdiğini belirtti.[15]

1948'de Lee, NBC Radyo müzik programı The Chesterfield Supper Club'ın sunucusu olarak vokalistler Perry Como ve Jo Stafford'a katıldı.[16][17] Jimmy Durante Show'un müdavimiydi ve sık sık Bing Crosby'nin radyo programlarında 1940'ların sonu ve 1950'lerin başlarında yer aldı.

Capitol ile ilişkisi, Decca'daki kısa bir yoldan (1952-1956) sonra neredeyse otuz yıla dayandı.[18] Bu şirket için Black Coffee'yi kaydetti ve "Lover " ve "Mister Wonderful" gibi hit tekliler yaptı.

1958'de, Eddie Cooley ve John Davenport [19] tarafından yazılan Little Willie John'un kendi "Fever " versiyonunu kaydetti. Lee şarkı için yeni bir düzenleme yarattı ve telif hakkını ihmal ettiği sözler ekledi ("Romeo, Juliet'i sevdi", "Kaptan Smith ve Pocahontas"). "Fever" in yeni versiyonu bir hit oldu ve 1959'da Birinci Yıllık Grammy Ödülleri'nde Yılın Kaydı ve Yılın Şarkısı da dahil olmak üzere üç kategoride aday gösterildi.[20]

Lee, 1970 yılında Royal Albert Hall'da bir nişan için Londra'dayken Paul ve Linda McCartney'i The Dorchester'da akşam yemeğine davet etti. Akşam yemeğinde çift, Lee'ye yazdıkları "Let's Love" adlı bir şarkı hediye etti. Temmuz 1974'te, Paul McCartney prodüktörlüğünde Lee, şarkıyı Los Angeles'taki Record Plant'te kaydetti ve bu, Atlantic Records'ta ilk ve tek olan 40. albümünün başlık şarkısı oldu.[9]

Lee, 2008 Evrensel yangınında stüdyo orijinal kayıtları yok olan yüzlerce sanatçı arasında yer aldı.[21]

Oyunculuk kariyeri değiştir

Lee, Al Jolson filmi The Jazz Singer'ın (1927) yeniden yapımı The Jazz Singer'da (1952) Danny Thomas'la birlikte oynadı. En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Akademi Ödülü'ne aday gösterildiği Pete Kelly'nin Blues'unda (1955) alkolik bir blues şarkıcısı oynadı.[22]

Lee, Disney filmi Lady and the Tramp (1955) 'de insan Darling, köpek Peg ve iki Siyam kedisi Si ve Am'ı canlandıran birkaç karakter için konuşma ve şarkı söyleme sesleri sağladı. Ayrıca Sonny Burke ile birlikte "He's A Tramp", "Bella Notte", "La La Lu", "The Siamese Cat Song" ve "Peace on Earth" dahil olmak üzere filmin tüm orijinal şarkılarını yazdı. 1987'de Lady and the Tramp, VHS'de yayınlandığında Lee, video satışlarında performans ve şarkı telif ücreti istedi. Disney ödemeyi reddettiğinde 1988'de bir dava açtı. Uzun süren bir hukuk savaşının ardından, 1992'de Lee, sözleşmeyi ihlal ettiği için 2.3 milyon dolar artı haksız zenginleştirme için 500.000 dolar, Lee'nin sesini yasadışı kullanımı için 600.000 dolar ve ismini kullandığı için 400.000 dolar kazandı.[23][24]

Lee, kariyeri boyunca yüzlerce çeşitli şovda ve birkaç TV filminde ve özel filmde rol aldı.

Kişisel hayat değiştir

Lee dört kez evlendi: gitarist ve besteci Dave Barbour (1943-1951),[25][26] aktör Brad Dexter (1953), aktör Dewey Martin (1956-1958) ve perküsyoncu Jack Del Rio (1964).[9] Bütün evlilikleri boşanmayla sonuçlandı.

11 Kasım 1943'te 23 yaşında tek çocuğu olan kızı Nicki Lee Foster'ı doğurdu. Nicki'nin babası Peggy'nin ilk kocası Dave Barbour'du.[kaynak belirtilmeli]

 
Peggy Lee mezar anıtı

Ölüm değiştir

Lee, bazen tekerlekli sandalye kullanarak 1990'lara kadar performans göstermeye devam etti.[27] Yıllarca süren sağlıksızlıktan sonra, diyabet komplikasyonları ve kalp krizi nedeniyle 21 Ocak 2002'de 81 yaşında öldü.[28] Yakıldı ve külleri Los Angeles'taki Westwood Village Memorial Park Mezarlığı'na bir anıtla gömüldü.[29]

Ödüller ve Onurlar değiştir

Lee, 13 Grammy Ödülü'ne aday gösterildi. 1969'da hit "Is That All There Is?" ona En İyi Çağdaş Vokal Performansı dalında Grammy kazandı. 1995'te Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü'ne layık görüldü .[20]

Lee, Rough Rider Ödülü'nü 1975 yılında Kuzey Dakota eyaletinden,[30] den, köyün kavalcısı Ödülü Besteciler, Yazarlar ve Yayıncılar American Society'den 1990 yılında,[31] Yaşam Boyu Başarı Ella Ödülü Şarkıcılar Vakfı içinde 1994'te,[32] 1994'te Women's International Center'dan Living Legacy Ödülü,[33] ve 1999'da Songwriters Guild of America'dan Başkanlar Ödülü'ne layık görüldü.[34] Diğer ödüller arasında 1992'de Big Band Jazz Hall of Fame,[35] the Songwriters Hall of Fame,[36] ve Great American Songbook Foundation'dan Songbook Hall of Fame 2020 [37] ödülleri de vardı.

Övgüler ve Miras değiştir

Lee genellikle Margarita kokteyli için ilham kaynağı olarak gösteriliyor. 1948'de, Meksika'ya yaptığı bir geziden sonra, o ve kocası , Teksas, Galveston'daki Balinese Room'a giriştiler . Meksika'dakine benzer bir içecek istedi ve baş barmen Santos Cruz Margarita'yı yarattı ve adını Peggy'nin isminin İspanyolca versiyonundan aldı.[38]

Lee, 1960 yılında Hollywood Walk of Fame'de bir yıldızla ödüllendirildi. Yıldız, Kaliforniya'daki 6319 Hollywood Bulvarı'nda yer almaktadır.[39]

New York Mets ve Philadelphia Phillies takımlarındaki kariyeri 1965 ile 1984 yılları arasında değişen Beyzbol oyuncusu Tug McGraw, sahalarından birine Peggy Lee adını verdi. Philadelphia Inquirer'a şöyle açıkladı: "Vurucunun önünde durduğu ve" Hepsi bu mu? "Dediği yer burasıdır." [40]

1971'de Lee, Louis Armstrong'un cenazesinde Lord's Prayer'ı söyledi.[41]

Lee'nin memleketi Kuzey Dakota'da büyüyen Miss Piggy Muppet'in tasarımcısı Bonnie Erickson, şarkıcıyı 1974'te Miss Piggy karakteri için ilham kaynağı olarak kullandı. Aslen Miss Piggy Lee olarak adlandırılan, Muppet ün kazandığında adı Miss Piggy olarak kısaltıldı.[42]

Lee, 1975'te North Dakota Eyalet Üniversitesi'nden [9] müzik alanında fahri doktora aldı ve 2000'de Jamestown Üniversitesi'nden bir başkasını aldı.[43]

1983'te Lee, kendi onuruna adlandırılan şeftali rengi dokunuşuyla pembe olan bir melez çay gülüne sahipti. Peggy Lee Gülü, 1983'te Yılın Amerikan Güzellik Gülü oldu.[44][45]

2003 yılında Carnegie Hall'da "There'll Be Another Spring: A Tribute to Miss Peggy Lee" adlı bir anma düzenlendi.[46] Kayıt sanatçısı Richard Barone tarafından yapılan, kapalı gişe etkinliğinde Cy Coleman, Debbie Harry, Nancy Sinatra, Rita Moreno, Marian McPartland, Chris Connor, Petula Clark, Maria Muldaur, Dee Dee Bridgewater, Quincy Jones, Shirley Horn ve diğerleri yer aldı. 2004'te Barone, etkinliği kapalı bir Hollywood Bowl'a [47] ve ardından Maureen McGovern, Jack Jones ve Bea Arthur gibi genişletilmiş yayınlarla Chicago'nun Ravinia Festivali'ne getirdi.[48] Carnegie Hall konseri NPR'nin JazzSet'inde yayınlandı .

Lee, VH1'in Rock and Roll'daki En Büyük 100 Kadın listesinde 93. sırada yer aldı.[49] Paul McCartney,[50] Madonna, Beyoncé,[51] kd lang,[52] Elvis Costello,[53] Diana Krall,[54] Dusty Springfield,[55] gibi diğer sanatçılar üzerinde müzikal bir etkisi olarak görülmüştür. Rita Coolidge,[56] Rita Moreno,[57] ve Billie Eilish .[58]

Diskografi değiştir

Şarkı Yazımı değiştir

Lee 270'den fazla şarkı yazdı veya birlikte yazdı.[14] Kendi şarkı söyleyeceği materyallere ek olarak, filmler için şarkılar bestelemek için işe alındı. Disney filmi Lady and the Tramp için, tüm orijinal şarkıları Burke ile birlikte besteledi ve dört karakterin şarkı ve konuşma seslerini sağladı.[59]

Yıllar boyunca, şarkı yazarlığı işbirlikçileri arasında David Barbour, Laurindo Almeida, Harold Arlen, Sonny Burke, Cy Coleman, Duke Ellington, Dave Grusin, Quincy Jones, Francis Lai, Jack Marshall, Johnny Mandel, Marian McPartland, Willard Robison, Lalo Schifrin ve Victor Young vardı .

İlk yayınlanan şarkısı 1941'de "Little Fool" idi. "What More Can a Woman Do?" Sarah Vaughan tarafından Dizzy Gillespie ve Charlie Parker ile kaydedildi. " Mañana (Is Soon Enough for Me) ", 13 Mart'tan 8 Mayıs'a kadar, 1948'de dokuz hafta boyunca Billboard single listesinde bir numaraydı.

Rock and roll Amerikan müzik sahnesine geldiğinde Lee, Capitol Records'un dayanak noktasıydı. Beatles, Randy Newman, Carole King, James Taylor ve diğer gelecek vadeden söz yazarlarının kayıtlarında görüldüğü gibi, bu yeni türü tanıyan ilk "eski muhafızlar" arasında yer aldı. 1957'den 1972'deki şirketteki son diskine kadar, genellikle standartlar (genellikle orijinalden oldukça farklı düzenlenmiş), kendi besteleri ve genç sanatçıların materyallerini içeren, yılda iki veya üç albümden oluşan düzenli bir akış üretti.

Tony Bennett, Nat King Cole, Natalie Cole, Bing Crosby, Doris Day, Ella Fitzgerald, Judy Garland, Diana Krall, Queen Latifah, Barry Manilow, Bette Midler, Janelle Monae, Nina Simone, Regina Spektor, Sarah Vaughan gibi şarkıcılar tarafından icra edilen bestelerinin çoğu standart haline geldi.[60]

Liste Hitleri değiştir

Teklileri değiştir

Şarkı Notlar Peak Pop liste konumu Tarih
"I Got It Bad and That Ain't Good" Benny Goodman ile beraber 25 11/15/41
"Winter Weather" Art Lund ve Benny Goodman ile düet 24 1/10/42
"Blues in the Night" Benny Goodman ile beraber 20 2/14/42
"Somebody Else is Taking My Place" Benny Goodman ile beraber 1 3/7/42
"My Little Cousin" Benny Goodman ile beraber 14 4/11/42
"We'll Meet Again Benny Goodman ile beraber 16 5/23/42
"Full Moon (Noche de Luna)" Benny Goodman ile beraber 22 6/13/42
"The Way You Look Tonight" Benny Goodman ile beraber 21 6/27/42
Why Don't You Do Right?" Benny Goodman ile beraber 4 1/2/43
"Waitin' for the Train to Come In" 4 11/10/45
"I'm Glad I Waited for You" 24 3/30/46
"I Don't Know Enough About You" 7 5/25/46
"Linger in My Arms a Little Longer, Baby" 16 9/28/46
"It's All Over Now" 10 11/23/46
"It's a Good Day" 16 1/18/47
"Everything's Moving Too Fast" 21 2/8/47
"Chi-baba, Chi-baba (My Bambino, Go to Sleep)" 10 6/28/47
"Golden Earrings" 2 11/15/47
"I'll Dance at Your Wedding" 11 12/20/47
"Mañana" 1 1/24/48
"All Dressed Up With a Broken Heart" 21 1/31/48
"For Every Man There's a Woman" 25 2/28/48
"Laroo, Laroo, Lili Bolero" 13 4/3/48
"Talking to Myself About You" 23 4/17/48
"Don't Smoke in Bed" 22 5/15/48
"Caramba! It's the Samba!" 13 6/5/48
"Baby, Don't Be Mad at Me" 21 6/5/48
"Somebody Else Is Taking My Place" 30 6/19/48
"Bubble Loo, Bubble Loo" 23 7/3/48
"Blum Blum, I Wonder Who I Am" 27 3/12/49
"Similau (See-Me-Lo)" 17 4/23/49
"Bali Ha'i" 1 5/14/49
"Riders in the Sky (A Cowboy Legend)" 2 5/28/49
"The Old Master Painter" Mel Tormé ile düet. 9 1/7/50
"Show Me the Way to Get Out of This World" 28 8/26/50
"(When I Dance with You) I Get Ideas" 14 9/8/51
"Be Anything (But Be Mine)" 21 5/24/52
"Lover" 3 6/7/52
"Watermelon Weather" Duet with Bing Crosby 28 7/26/52
"Just One of Those Things" 14 8/2/52
"River, River" 23 11/22/52
"Who's Gonna Pay the Check?" 22 5/23/53
"Baubles, Bangles and Beads" 30 12/5/53
"Where Can I Go Without You?" 28 3/13/54
"Let Me Go, Lover" 26 12/18/54
"Mr. Wonderful" 14 3/3/56
"Joey, Joey, Joey" 76 5/5/56
"Fever" 8 7/14/58
"Light of Love" 63 11/3/58
"Sweetheart" 98 11/24/58
"Alright, Okay, You Win" 68 1/26/59
"My Man" 81 1/19/59
"Hallelujah, I Love Him So" 77 8/18/59
"I'm a Woman" 54 1/5/63
"Pass Me By" Yetişkin Çağdaş Liste 20 3/13/65
"Free Spirits" Yetişkin Çağdaş Liste 29 10/23/65
"Big Spender" Yetişkin Çağdaş Liste 9 1/29/66
"That Man" Yetişkin Çağdaş Liste 31 4/9/66
"You've Got Possibilities" Yetişkin Çağdaş Liste 6 6/18/66
"So What's New" Yetişkin Çağdaş Liste 20 10/15/66
"Walking Happy" Yetişkin Çağdaş Liste 14 10/22/66
"I Feel It" Yetişkin Çağdaş Liste 8 9/30/67
"Spinning Wheel" Yetişkin Çağdaş Liste 24 5/3/69
"Is That All There Is? Yetişkin Çağdaş Liste 1 9/1/69
"Is That All There Is?" 11 9/27/69
"Whistle for Happiness" Yetişkin Çağdaş Liste 13 12/20/69
"Love Story" Yetişkin Çağdaş Liste 26 2/7/70
"You'll Remember Me" Yetişkin Çağdaş Liste 16 5/9/70
"One More Ride on the Merry-Go-Round" Yetişkin Çağdaş Liste 21 10/3/70
"Love Song" Yetişkin Çağdaş Liste 34 10/7/72
"Let's Love" Yetişkin Çağdaş Liste 22 11/2/74
Başlık Notlar Peak Pop liste konumu Tarih
Songs from White Christmas Bing Crosby ve Danny Kaye ile 2 1/1/55
Songs from Pete Kelly's Blues Ella Fitzgerald ile 7 17.09.2055
The Man I Love 20 23.09.57
Jump for Joy 15 7/14/58
Things Are Swingin’ 16 12/8/58
Beauty and the Beat 19 12.9.59
Latin ala Lee 11 4/11/60
Basin Street East Proudly Presents Miss Peggy Lee 77 9/11/61
Bewitching-Lee! 85 8/25/62
Sugar ‘n’ Spice 40 11/17/62
I'm a Woman 18 3/9/63
Mink Jazz 42 7/27/63
In the Name of Love 97 26/9/54
Pass Me By 145 5/22/65
Aşırı müsrif 130 30/7/66
Is That All There Is? 55 12/13/69
Bridge Over Troubled Water 142 6/6/70
Make It With You 194 12/19/70

Kaynakça değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Miss Peggy Lee". University of Jamestown. 26 Ekim 2005. 28 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2018. 
  2. ^ "Nättidningen Rötter – för dig som släktforskar! (Släkthistoriskt Forum)". Genealogi.se. 11 Ekim 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  3. ^ "Biography – Current Biography". PeggyLee.com. 13 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2012. 
  4. ^ "Peggy Lee had a difficult childhood". Bismarcktribune.com. 13 Mayıs 2012. 21 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2012. 
  5. ^ "MIDLAND CONTINENTAL DEPOT TRANSPORTATION MUSEUM FEATURING PEGGY LEE". ndtourism.com. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2021. 
  6. ^ a b c Miss Peggy Lee. Donald I. Fine. 1989. ss. 74-76. ISBN 1-55611-112-6.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Miss Peggy Lee" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  7. ^ a b The Home Front Encyclopedia: United States, Britain, and Canada in World Wars I and II. ABC-CLIO. 2007. s. 654. ISBN 978-1-57607-849-5. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "CimentRussell2007" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  8. ^ A Long Short Life: The Trials, Tribulations, Travels, and Trivia of an 88 Year Old Kid. Trafford Publishing. December 2010. s. 146. ISBN 978-1-4269-4938-8. 18 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  9. ^ a b c d Fever : the life and music of Miss Peggy Lee. 1st Picador. New York: Picador/Henry Holt. 2007. ISBN 978-0312426613. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2015.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Fever" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  10. ^ "100 Jazz Profiles". BBC Radio 3. January 2014. 15 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2021. 
  11. ^ American Singers: Twenty-Seven Portraits in Song. Univ. Press of Mississippi. 2006. s. 88. ISBN 978-1-57806-835-7. 4 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  12. ^ Brief Encounters: From Einstein to Elvis. AuthorHouse. 1 Haziran 2008. s. 230. ISBN 978-1-4343-8561-1. 4 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  13. ^ Will Friedwald'ın Peggy Lee ve Benny Goodman'a yazdığı Liner notları, The Complete Recordings, 1941–1947 , Columbia / Legacy, 1999
  14. ^ a b Peggy Lee. Rowman & Littlefield. 2020. ISBN 978-1-5381-2847-3.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Tish book" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  15. ^ "Capitol Transcriptions ad" (PDF). Broadcasting. 28 Haziran 1948. Erişim tarihi: 21 Aralık 2014. 
  16. ^ On the Air: The Encyclopedia of Old-Time Radio. Oxford University Press, US. 7 Mayıs 1998. ss. 152-. ISBN 978-0-19-507678-3. Erişim tarihi: 3 Eylül 2019. 
  17. ^ Music As Written. Nielsen Business Media. 19 Haziran 1948. ss. 21-. 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2011. 
  18. ^ Miss Peggy Lee: A Career Chronicle. McFarland. 2005. s. 52. ISBN 978-0-7864-1936-4. 2 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  19. ^ NME Rock 'N' Roll Years. 1st. Londra: Reed International Books. 1992. s. 56. CN 5585. 
  20. ^ a b "Artist Peggy Lee". grammy.com. 13 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Grammy" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  21. ^ "Here Are Hundreds More Artists Whose Tapes Were Destroyed in the UMG Fire". The New York Times. 25 Haziran 2019. 25 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019. 
  22. ^ NME Rock 'N' Roll Years. 1st. Londra: Reed International Books Ltd. 1992. s. 18. CN 5585. 
  23. ^ Gabriel (4 Eylül 2015). "Lady and the Lawsuit: Peggy Lee's War With Disney". Cartoon Brew. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2021. 
  24. ^ Bernstein (21 Mart 1991). "Peggy Lee Awarded Disney Damages : Courts: Amount from 'Lady and Tramp' video rights is in dispute. Singer contends it is $3.8 million but company says $2.3 million". Los Angeles Times. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2021. 
  25. ^ "Nicki Lee Barbour Foster, Daughter of Peggy Lee, Dies at 71". The Hollywood Reporter. 27 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  26. ^ "Nicki Lee Barbour Foster". Mtexpress.com. 18 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  27. ^ Holden (7 Ağustos 1992). "Sounds Around Town". The New York Times. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2021. 
  28. ^ "Obituary: Peggy Lee". Theguardian.com. 23 Ocak 2002. 13 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017. 
  29. ^ Lucini (28 Mayıs 2018). "Peggy Lee, l'altra Norma Jean". Daily Green. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  30. ^ "Peggy Lee". North Dakota Office of the Governor. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  31. ^ "ASCAP Pied Piper Award". ascap.com. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  32. ^ Stein. "RSVP'S Wonderful : Society of Singers and Friends Galore Salute Jazzy Peggy Lee". Los Angeles Times. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  33. ^ "Peggy Lee A Renaissance Woman With A Conscience". Women's International Center. 6 Nisan 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  34. ^ "Songwriter, composer, lyricist, jazz and pop vocal sensation and actress". Songwriters Hall of Fame. 12 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  35. ^ Hit Songs, 1900-1955: American Popular Music of the Pre-Rock Era. McFarland & Co. 2007. s. 430. ISBN 978-0-7864-2946-2. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020. 
  36. ^ Dye (Ağustos 2020). "ASCAP Announces Inaugural Peggy Lee Songwriter Award Winners: Michael Blum And Jenna Lotti". American Songwriter. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020. 
  37. ^ "Peggy Lee Induction Week - Songbook Hall of Fame". Songbook Hall of Fame. 10 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020. 
  38. ^ Cochran (20 Şubat 2017). "Galveston family makes claim to margarita fame". KPRC-TV. 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  39. ^ "Peggy Lee". walkoffame.com. 4 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  40. ^ Conlin (2 Mayıs 1980). "Little Luis Gives Phils Big Lift". Philadelphia Inquirer. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2021. 
  41. ^ Lelyveld (10 Temmuz 1971). "Friends Bid Louis Armstrong a Nostalgic Farewell at Simple Service". New York Times. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  42. ^ Gupta (October 2008). "The Woman Behind Miss Piggy". Smithsonian Magazine. 4 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  43. ^ "Singer Peggy Lee's Portrait Hangs in N.D." Our Midland Daily News (Associated Press). 15 Mayıs 2003. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2021. 
  44. ^ Eriksmoen (27 Mayıs 2012). "Tea, rose and muppet honor Peggy Lee". Bismarck Tribune. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  45. ^ Brice (24 Ekim 1982). "National rose award told". Seguin Gazette-Enterprise. 
  46. ^ "There'll Be Another Spring: A Tribute to Miss Peggy Lee". PeggyLee.com. 23 Haziran 2003. 25 Haziran 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  47. ^ "There'll Be Another Spring: A Tribute to Miss Peggy Lee". PeggyLee.com. 5 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  48. ^ Robert L. Daniels (24 Haziran 2003). "There'll Be Another Spring – A Tribute to Miss Peggy Lee". Variety.com. 19 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2018. 
  49. ^ "Peggy Lee Biography". imdb.com. 7 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  50. ^ Andres (4 Şubat 2002). "Música popular. Peggy Lee, irreemplazable". La Nacion. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  51. ^ Friedwald (18 Kasım 2016). "It's Time to Retire 'Fever'". Wall Street Journal. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  52. ^ lang (23 Mayıs 2002). "k.d. lang remembers Peggy Lee". Entertainment Weekly. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  53. ^ Costello (26 Ağustos 2013). "Costello's 500". Vanity Fair. 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  54. ^ Heckman (25 Ocak 2002). "Peggy Lee Did Do Right by Her Material". Los Angeles Times. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021. 
  55. ^ Campbell (23 Ekim 2019). "The story of Dusty Springfield, part one: Star blazed a trail for female singers in the music world". The Sunday Post. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021. 
  56. ^ Hansen (14 Ağustos 2005). "Coming Up: Rita Coolidge". NPR. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021. 
  57. ^ Reed (29 Ocak 2007). "Darling Rita! Moreno Moves". Observer. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021. 
  58. ^ Larsen (22 Ağustos 2020). "100 years after her birth, Peggy Lee celebrated with a book on her 'Century of Song'". Orange County Register. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2021. 
  59. ^ "Lady and the Tramp – 50th Anniversary Edition". PeggyLee.com. 28 Şubat 2006. 17 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  60. ^ "Peggy Lee 'Fever' continues during centennial celebration". Fort Worth Business. 17 Temmuz 2020. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2021. 

Dış bağlantılar değiştir

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Peggy_Lee&oldid=32325769" sayfasından alınmıştır