Enterobacter

Bakteri cinsi

Enterobacter Gram negatif, fakültatif anaerobik, çubuk şeklinde, spor oluşturmayan, Enterobacteriaceae familyasına ait bakteri cinsidir. Enterobacterales takımının tip özelliklerini taşıyan cinsidir.[3] 20 türü bulunmaktadır.[1] Yakın zamanlı çalışmalarla bu cinse ait bazı türler farklı cinsler altında sınıflandırılmıştır, örneğin E. aerogenes, Klebsiella aerogenes olarak değiştirilmiştir.[4] Bu cinsin klinik öneme sahip tek türü E. cloacae'dir.

Enterobacter
Triptik soy agar besiyerinde Enterobacter cloacae kolonileri
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Üst âlem: Bacteria
Şube: Proteobacteria
Sınıf: Gammaproteobacteria
Takım: Enterobacteriales
Familya: Enterobacteriaceae
Cins: Enterobacter
Hormaeche & Edwards 1960[2]
Türler[1]
  • E. asburiae
  • E. bugadensis
  • E. cancerogenous
  • E. chengduensis
  • E. chuandaensis
  • E. cloacae
  • E. hormaechei
  • E. huaxiensis
  • E. kobei
  • E. ludwigii
  • E. mori
  • E. oligotrophicus
  • E. quasihormaechei
  • E. quasimori
  • E. quasiroggenkampii
  • E. roggenkampii
  • E. siamensis
  • E. sichuanensis
  • E. soli
  • E. wuhouensis

Bu cinse ait bakterilerin bazı suşları patojeniktir ve bağışıklığı baskılanmış (genellikle hastanede yatan) kişilerde ve özellikle mekanik ventilasyon hastalarında fırsatçı enfeksiyonlara neden olurlar. En sık enfeksiyona neden oldukları organlar, idrar ve solunum yollarıdır. Enterobacter cinsi, koliform bakteriler grubunun bir üyesidir. Grubun en bilinen üyesi olan Escherichia coli'nin aksine fekal koliform (veya termotolerant koliformlar) değildirler. Bazıları quorum sensing özelliği gösterirler.[5][6]

Araştırmacılar 2018'de Uluslararası Uzay İstasyonunda (ISS) nonpatojen Enterobacter bugandensis bakteri suşları tespit ettiler ve astronotlara sağlıklı bir ortam sağlamak için ISS üzerinde bu mikroorganizmaların dikkatle izlenmesi gerektiğini bildirdiler.[7][8]

Biyokimyasal özellikler

Enterobacter cinsi bakteriler, safra tuzları içeren besiyerinde, 35-37 °C'de 48 s. inkübasyon ile laktozu fermente ederek gaz oluştururlar. Oksidaz ve indol testleri negatif, üreaz ise değişkendir.[5][9]

Tedavi

Tedavi, antibiyotik direnci durumuna göre düzenlenir. Enterobacter huaxiensis ve Enterobacter chuandaensis, özellikle antibiyotiklere direnç gösterebilen, yakın zamanda keşfedilmiş iki türdür.[10]

Β-Laktam antibiyotik grubundan, dördüncü nesil bir sefalosporin olan Cefepime ve karbapenem grubundan Imipenem genellikle tercih edilen antibiyotiklerdir.[7] Amikasin gibi aminoglikositlerin de çok etkili olduğu bulunmuştur.[7] Kinolonlar da etkili bir alternatif olabilirler.[7]

Şişmanlık ile ilişkisi

Yakın zamanda yapılan bir araştırma, morbid obez bir bireyin bağırsaklarında bulunan Enterobacter cloacae B29 suşunun, hastanın obezitesine katkıda bulunmuş olabileceğini göstermiştir. Hastanın bağırsaklarındaki E.cloacae B29 bakteri yükünün % 35''ten, tespit edilemeyecek seviyelere düşürülmesi, paralel olarak endotoksin yükünde azalma ve buna eşlik eden önemli seviyede kilo kaybı ile ilişkilendirilmiştir.[11] Ayrıca, hastadan izole edilen aynı bakteri suşunun, yüksek yağlı bir diyetle beslenen C57BL/6J farelerinde obezite ve insülin direncini arttırdığı gösterilmiştir. Araştırmacılar, E. cloacae B29'un, endotoksin kaynaklı ve enflamasyon ilişkili bir mekanizma yoluyla, insanlarda obeziteye katkıda bulunabileceğini öne sürmektedir.[11]

Kaynakça

  1. ^ a b "Genus: Enterobacter". lpsn.dsmz.de. 30 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2021. 
  2. ^ Hormaeche E, Edwards PR (1960). "A proposed genus Enterobacter". International Bulletin of Bacteriological Nomenclature and Taxonomy. 10: 71-74. 
  3. ^ Adeolu, Mobolaji; Alnajar, Seema; Naushad, Sohail; S. Gupta, RadheyYR 2016. "Genome-based phylogeny and taxonomy of the 'Enterobacteriales': proposal for Enterobacterales ord. nov. divided into the families Enterobacteriaceae, Erwiniaceae fam. nov., Pectobacteriaceae fam. nov., Yersiniaceae fam. nov., Hafniaceae fam. nov., Morganellaceae fam. nov., and Budviciaceae fam. nov". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology,. 66 (12): 5575-5599. doi:10.1099/ijsem.0.001485. ISSN 1466-5034. 1 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  4. ^ Tindall, B. J.; Sutton, G.; Garrity, G. M. (2017). "Enterobacter aerogenes Hormaeche and Edwards 1960 (Approved Lists 1980) and Klebsiella mobilis Bascomb et al. 1971 (Approved Lists 1980) share the same nomenclatural type (ATCC 13048) on the Approved Lists and are homotypic synonyms, with consequences for the name Klebsiella mobilis Bascomb et al. 1971 (Approved Lists 1980)". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 67 (2): 502-504. doi:10.1099/ijsem.0.001572. ISSN 1466-5034. PMID 27902205. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  5. ^ a b Cabral, João P. S. (15 Ekim 2010). "Water Microbiology. Bacterial Pathogens and Water". International Journal of Environmental Research and Public Health (İngilizce). 7 (10): 3657-3703. doi:10.3390/ijerph7103657. ISSN 1660-4601. PMC 2996186 $2. PMID 21139855. 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  6. ^ Tan, Wen-Si; Yunos, Nina; Tan, Pui-Wan; Mohamad, Nur; Adrian, Tan-Guan-Sheng; Yin, Wai-Fong; Chan, Kok-Gan (13 Haziran 2014). "Freshwater-Borne Bacteria Isolated from a Malaysian Rainforest Waterfall Exhibiting Quorum Sensing Properties". Sensors (İngilizce). 14 (6): 10527-10537. doi:10.3390/s140610527. ISSN 1424-8220. PMC 4118381 $2. PMID 24932870. 3 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  7. ^ a b c d "ISS microbes should be monitored to avoid threat to astronaut health". EurekAlert!. 22 Kasım 2018. 23 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2018. 
  8. ^ Singh, Nitin K.; Bezdan, Daniela; Checinska Sielaff, Aleksandra; Wheeler, Kevin; Mason, Christopher E.; Venkateswaran, Kasthuri (2018). "Multi-drug resistant Enterobacter bugandensis species isolated from the International Space Station and comparative genomic analyses with human pathogenic strains". BMC Microbiology (İngilizce). 18 (1): 175. doi:10.1186/s12866-018-1325-2. ISSN 1471-2180. PMC 6251167 $2. PMID 30466389. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  9. ^ Thomas A. Russo; James R. Johnson. "Chapter 156: Diseases Caused by Gram-Negative Enteric Bacilli". J. Larry Jameson, Anthony S. Fauci, Dennis L. Kasper, Stephen L. Hauser, Dan L. Longo, Joseph Loscalzo (Ed.). Harrison's Principles of Internal Medicine, 20e (İngilizce). McGraw-Hill Education. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2021. 
  10. ^ Wu, Wenjing; Wei, Li; Feng, Yu; Kang, Mei; Zong, ZhiyongYR 2019. "Enterobacter huaxiensis sp. nov. and Enterobacter chuandaensis sp. nov., recovered from human blood". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology,. 69 (3): 708-714. doi:10.1099/ijsem.0.003207. ISSN 1466-5034. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  11. ^ a b Fei, Na; Zhao, Liping (2013). "An opportunistic pathogen isolated from the gut of an obese human causes obesity in germfree mice". The ISME Journal (İngilizce). 7 (4): 880-884. doi:10.1038/ismej.2012.153. ISSN 1751-7370. PMC 3603399 $2. PMID 23235292. 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021.