Divan edebiyatı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k 94.120.155.187 tarafından yapılan değişiklikler geri alınarak, Dünya vatandaşı tarafından değiştirilmiş önceki sürüm geri getirildi.
19. satır:
17. yüzyıla girildiğinde, Divan Edebiyatı'nın ulaştığı düzey, İran Edebiyatınınkinden geri değildir. Divan şairleri, şiirlerinde [[fahriye]] denen ve kendilerini övdükleri bölümlerde, şiir ustalığının doruğuna çıkmışlardır. Öğretici şiirleriyle tanınan [[Nabi]] ve bir yergi ustası olan [[Nef'i]] bu yüzyılın ünlü divan şairleridir. Divan Edebiyatı, en özgün şairlerinden olan [[Nedim]]'in ve [[Şeyh Galib]]'in ardından, 18. yüzyılda bir duraklama dönemine girmiştir. Daha sonraki şairler, özellikle bu iki şairi taklit etmiş ve özgün yapıtlar ortaya koyamamışlardır{{olgu}}.
 
19. yüzyılda, Divan Edebiyatı artık gözden düşmüş ve eleştiri konusu olmuştur. Bu türü ilk eleştiren düşünür, [[Namık Kemal]]'dir{{olgu}}. [[Tanzimat]]'la birlikte, Türk Edebiyatı'nda Batı etkisinde yeni biçimler, konular denenmeye başlanmıştır. Böylece, Divan Edebiyatı önemini yitirmiş; [[Tevfik Fikret]], [[Mehmet FÂkifÂkif Ersoy]] ve [[Yahya Kemal Beyatlı]] ve bazı diğer şairlerin, Türk Edebiyatı'nda aruz ölçüsüyle (vezniyle) yazılan son şiirleri {{olgu}} kaleme aldığı iddia edilse de zamanımızda da bu vezni kullanabilen şâirler vardır{{olgu}}.
 
==Divan Edebiyatı'nda Nazım==