[[Karadeniz bölgesindebölgesi]]nde, özellikle [[Rize]] ve [[Trabzon]] yöresinde yaygın olarak seslendirilenyaşatılan bir uzun hava türüdür. Sözel seslendirmede konuşurcasına (Recitatif) söyleme belirgin özelliktir. Yöre ağzı da belirgin olarak kendini gösterir. Bu türde [[Hüseyni makamı]] sıkça kullanılmıştır. Az olmakla birlikte [[hicaz]] yol havalarına da rastlanmaktadır. Ezgilerin ses genişliği en çok bir sekizlidir. Sekizliyi aşan ses genliğinde yol havasına rastlanmamıştır. Yol havasının eşlik çalgıları kemence[[kemençe]] ve tulumdur[[tulum]]dur.
Konuları [[aşk]], sevda ve doğadır. [[Halk şiirininşiiri]]nin 7 ve 11 'li hece ölçüleri kullanılmıştır. Sözler anonimdir. Özellikle gurbete gidişlerde "yola vurmalar" danadiren (yolcudüğünlerde etme)"gelin çıkarmada" erkekler tarafından seslendirilir. Gelenekte doğaçtan yol havası söyleme ve ardından karşılıklı atışma niteliğinde "türkü [[atma türkü]]" özelliğini görmekteyiz. Ancak bu atışma aşıkların yaptığı gibi bir konu üstünde, belli bir ayağa göre yapılmayıp, genellikle [[mani]] dörtlüklerinden kurulu daha sade değişmelerdir. Karadeniz Bölgesi'nden [[1923 mübadelesi]] ile [[Yunanistan]]'a giden [[Karadeniz Rumları]] tarafından [[makri]] adıyla bilinmekte ve yaşatılmaktadır <ref> </ref>.
== Notlar ==
*[http://www.karalahana.com/muzik/karadeniz-halk-muzigi.html Karadeniz halk müziği]
