Peter F. Drucker: Revizyonlar arasındaki fark

'''Peter F. Drucker''' ([[19 Kasım]], [[1909]] – [[11 Kasım]], [[2005]]), [[Avusturyalı]] yönetim bilimci. Peter Drucker, 1909 yılında Avusturya’da[[Avusturya]]’da eğitim seviyesi yüksek bir anne babanın çocuğu olarak dünyaya geldi. Evlerine dönemin entelektüel elitleri gelir gider, çeşitli konularda tartışmalar yapılırdı. Frankfurt Üniversitesi’nde okudu. Keynes ve Schumpeter’den ders aldı. 1929’da Frankfurt’un en büyük günlük gazatesinde finans yazarlığı yaptı. 1933’te tutucu bir Alman filozofu olan Stahl hakkında yayımlanan yazısında Nazileri o kadar rahatsız etti ki, yayın yasaklanmakla kalmadı yakıldı. Bir süre sonra, “Almanya’da Yahudi” sorunu başlıklı yazısı da aynı kaderi paylaştı.

Hitler başa geçtikten sonra Londra’ya[[Londra]]’ya göçtü. Bankacı oldu. Şöyle diyelim, Londra Bankası’nda [[ekonomist]] olarak işe başladı. 1937’de[[1937]]’de gazeteci olarak Amerika’ya[[Amerika]]’ya gitti. Vermont’ta[[Vermont]]’ta Bennington Koleji’nde siyaset ve [[felsefe]] profesörü olarak ders verdi. 1939’da[[1939]]’da ilk kitabı, “Ekonomik Adamın Sonu: Totaliterliğin Kökenleri”ni yazdı. 1945’te General Motors’u inceledi ve sonucunda 1950’de[[1950]]’de “İşletme Kavramı”başlıklı çığır açan kitabı basıldı. En önemli metni “Yönetim Uygulaması” 1954’te[[1954]]’te yayımlandı. Bu çalışmasında işletmeleri masaya yatırdı. Özetle yönetimin bir bilim ya da sanat değil, bir meslek olduğunu gösterdi. 21 yıl boyunca [[New York]] Üniversite’sinde hocalık yaptı. O kadar popülerdi ki, dersleri spor salonunun yanında yüzlerce sandalyenin sığabileceği bir mekanda yapılıyordu. 1975’ten[[1975]]’ten itibaren 20 yıl [[Wall Street Journal’daJournal]]’da aylık köşe yazarlığı yaptı.

[[ABD]] Başkanı [[George W. Bush]] 2002 yılında Drucker’a Başkanlık Özgürlük Madalyası verdi.

1940’larda[[1940]]’larda, organizasyonların temel prensiplerinden olan, sorumluluğun dağıtılması fikrini ilk o tanıttı.

1950’lerde[[1950]]’lerde işçilerin yok edilmesi gereken mükellefiyetler değil, değerler olduğunu ilk o dile getirdi. Şirketin sadece kar makinesi değil, çalışana güven ve saygı üzerine kurulu bir insan topluluğu olduğu görüşünü üretti

1960’larda[[1960]]’larda, içeriğin önemine değindi.

1970’lerde[[1970]]’lerde, bilginin Yeni Ekonominin asıl sermayesi olduğunu yazan yine Drucker oldu.

1980’lerde[[1980]]’lerde kapitalizim ve iş dünyası hakkında ciddi şüpheler edinmeye başladı. İşletmelerin toplumların yaratılması için ideal yer olmaktan çıktığını, bireysel çıkarların eşitlikçi prensiplere karşısında her zaman galip geldiği bir yer olduğunu söylüyordu.

Drucker, 1980’lerde[[1980]]’lerde yoğun olarak yaşanan ve yasal dayanakları zayıf olduğu için eleştirilen satın almalar, birleşmeler ve benzeri operasyonlar kapitalizminin son hatası olarak görüyordu: “Serbest pazara inansam da, kapitalizm hakkında ciddi şüphelerim var.”