Hicviye: Revizyonlar arasındaki fark

Taşlamalar, toplumdaki aksayan yönleri, bireysel yanlışlıkları ve devlet yönetimindeki hataları eleştirel bir dille konu edinir ve halk edebiyatında yermek, hicvetmek sözcüklerinin karşılığı olarak kullanılır.<ref name=mak1>{{Kitap kaynağı|başlık=Türk Halk Kültüründe Taşlamaya Küçük Bir Örnek|yazar=Adem Balkaya|yayımcı=Turkish Studies, cilt:1, sayı:5|url=http://www.turkishstudies.net/dergi/cilt1/sayi5/sayi5pdf/balkayaadem.pdf|erişimtarihi=8 Ekim 2011|arşiv-url=https://web.archive.org/web/20120119033046/http://www.turkishstudies.net/dergi/cilt1/sayi5/sayi5pdf/balkayaadem.pdf|arşiv-tarihi=19 Ocak 2012|ölüurl=hayır}}, s.139</ref> Taşlamalar, [[semai]] ve [[koşma]] dizem (nazım) biçimleriyle yazılır.<ref name=mak1/> Bu nazım şekilleri dörtlüklerden ibarettir; bunun için [[Divan edebiyatı]]nda dörtlüklerle yazılan ve felsefi-eleştirel dizem biçimleri olan [[rübai]] ve [[kıta]]larla benzer özellikler gösterir. Taşlamalar divan edebiyatında bir tür olarak ''hicviyye'' karşılığını bulur. Hicviyye veya hiciv türünün Divan edebiyatındaki en büyük temsilcisi ise [[Nefi]]'dir.<ref>{{Kitap kaynağı|son=Akkuş|ilk=Metin|başlık=Nef’i ve Siham-ı Kaza|yayımcı=Akçağ Yayınları|yer=Ankara |yıl=1998|sayfa=46}}</ref> Siham-ı Kaza [[Nef'i]]'nin hicviyelerinden oluşan ünlü eseridir. Son derece sanatlı ve zeka mahsulü hicviyeleri olduğu gibi galiz küfürler içerenleri de vardır ve bu nedenle eserler edebi bir bütünlük arzetmez. Taşlamanın en önemli temsilcileri ise [[Dertli]], [[Ruhsati]] ve [[Seyrani]] gibi ozanlardır.<ref name=mak1/> Taşlama geleneği, çağdaş Türk edebiyatı dairesinde de kendini göstermiştir. [[Abdürrahim Karakoç]] gibi halk şiirine yakın şairler taşlamalar yazmıştır. Karakoç'un bir şiirini incelersek: