Sinirdilbilimsel yaklaşım: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
1 kitap ekle (20210302)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot |
k düzeltme (hata bildir) |
||
6. satır:
Esas olarak McGill Üniversitesi ve Québec Üniversitesi, Montreal (UQAM) Bilişsel Bilimler Enstitüsü'nden Michel Paradis'in (1994, 2004, 2009), Nick Ellis'in (Kompleks Sistemler Merkezi, Michigan Üniversitesi) ve Concordia Üniversitesi (Montréal) TESOL Merkez’inden Norman Segalowitz’in (2010) araştırmalarına dayanmaktadır ve ayrıca '''Vygotsky'''<nowiki/>'nin (1997) sosyal etkileşim hakkındaki görüşlerinden de etkilenmiştir.
NLY’nin temel özelliği, etkili bir iletişimin iki bileşenini, sınıfta bağımsız olarak geliştirme ihtiyacıdır. Bu bileşenler, bütün iletişim eylemlerinde görülen örtük bir yeti (yeterlik) ya da zorlanmadan sözlü olarak İD/YD kullanabilme; açık (belirtik) bilgi kullanma yeteneği ya da bir dilin nasıl işlediğine dair farkındalık; '''dilbilgisi (gramer)''' kuralları ve '''sözcük dağarcığı'''dır. Yaklaşımın bu boyutu, Paradis (1994, 2004) ve Nick Ellis (2011) tarafından yapılan araştırmalara dayanmaktadır. Gerçekten, Paradis'in araştırmaları, İD/YD konusunda bilinçli bilgi olan ve fark ettirme ve açıklamalarla öğrenilen açık bilgiyle, ancak gerçek iletişim durumlarında dilin kullanılmasıyla farkında olmadan edinilebilen örtük yeti arasında net bir ayrım yapmaktadır.
NLY’de '''örtük yeti''', içsel dilbilgisi anlamına gelir. Aynı nöral yolların ya da devrelerin sık kullanımıyla beyinde oluşan nöron bağlantıları ağından oluşur; bu nedenle bunlar kural değil; ancak dil yapılarının sık rastlanan istatistiksel düzenleridir (Paradis, 2004<sup>2</sup>; Ellis, 2011<sup>6</sup>).
15. satır:
== Temel ilkeler ==
Nörolingustik yaklaşım, öğrencilerin okuma ve yazma etkinliklerinde dile ilişkin açık (belirtik) bilgiye başvurmadan önce (Germain ve Netten, 2013b<sup>9</sup>; Germain, 2017<sup>15</sup>), sınıfta İD/YD doğal biçimde sözlü spontane iletişimlerini geliştirmeleri için gerekli koşulları yaratmak amacıyla Germain ve Netten tarafından geliştirilen beş temel ilkeye dayanır (2011<sup>12</sup>, 2012a<sup>13</sup>; Netten ve Germain, 2012<sup>14</sup>).
=== İçsel Dilbilgisi Edinimi (Örtük Yeti) ===
Sınıfta, öğrencinin işlemsel belleğinde örnek kalıpların (pattern) gelişimini ya da nöron bağlantılarını sağlamak amacıyla, sınırlı sayıda dil yapısının yeterli sıklıkta kullanıldığı ve yinelendiği bir ortam yaratmak için, her ders ünitesi birbirine ve ünitenin konusuna bağlı üç ya da dört iletişim işlevi sunar.
Öğrencilerin aralarında, kısa kişisel konuşmalar gerçekleştirebilmeleri için, her işlev birkaç farklı durumda ayrı ayrı sunulur ve kullanılır. Ünite sonunda, konu hakkında daha karmaşık tartışmalara yol açmak için, işlevler birleştirilir. O andan itibaren, sözlü dil konuşma bağlamında öğrenilir.
Farklı durumlarda etkili bir aktarım sağlamak için bağlamın önemi, Segalowitz'in bilişsel sinirbilimlerindeki son araştırmalarıyla, özellikle de UAS ("Uygun Aktarım Süreci"; Fransızca PTA “processus de transfert approprié”, İngilizce: TPA - Transfer appropriate processing) (Segalowitz, 2010<sup>4</sup>) sayesinde doğrulanmıştır.
=== İkinci/ Yabancı Dil (İD/YD) Öğretiminde Okuma Yetisi Odaklı Bir Yaklaşıma Başvurma ===
38. satır:
2014’de, Kanada'daki YF (Yoğun Fransızca) programı ve Çin'deki bir üniversite ve lisede Fransızca öğrenme programı dâhil olmak üzere çeşitli nörolingustik yaklaşım uygulamaları bulunmaktadır. 5. ve 6. sınıf öğrencilerine (11/12 yaş) yönelik olan ve lisenin sonuna kadar devam eden YF, 1998 yılında Kanada'nın Newfoundland ve Labrador eyaletlerinde başlatıldı. O tarihten bu yana, neredeyse tüm Kanada vilayetlerine ve bölgelerine yayılmıştır (ağırlıklı olarak Fransızca konuşulan Québec eyaletinde, YF ile benzer ancak, nörolinguistik yaklaşım ilkelerine dayanmadığından bire bir aynısı olmayan, yoğun bir İngilizce programı vardır. Başlangıcından bu yana, Kanada'da YF programına 62.000'den fazla öğrenci katılmıştır. Çin'de, 2010’dan bu yana, program Guangzhou'daki (Kanton) Güney Çin Eğitim Üniversitesi'nde 19 yaş civarında genç yetişkinleri hedeflemekte (Gal Bailly, 2011<sup>20</sup>; Ricordel, 2012<sup>21</sup>), öteki Çin kurumlarından (örneğin, 2014'ten bu yana varlığını sürdüren bir lisede) ve Japonya, Tayvan, İran, Belçika, Fransa, Brezilya, Meksika ve Kolombiya’da büyük ilgi uyandırmaktadır (Germain, 2017<sup>15</sup>).
Bu programlar, NLY’in ortak tasarımcılarının yönetiminde geliştirilmiştir. Günümüzde, diğer nörolingustik yaklaşım uygulamaları, Yukon ve Kuzeybatı Bölgelerinde bazı İlk Milletler’in[1] dillerini öğretmek için, ayrıca Saskatchewan ve Prince Edward Adası ve Québec’in James Körfezi Bölgesi’nde İngilizce, Fransızca ve Kri dili[2] öğretmek için başka profesyoneller tarafından Kanada’da geliştirilmektedir.
Nörolingustik yaklaşım ilkelerine uyan herhangi bir müfredat kaynağı, Fransızca konuşan ‘Québec’liler (bilhassa: UQAM'de - Montreal'deki Québec Üniversitesi) ve Japonlar arasında İspanyolcayı öğretme/öğrenmeye yönelik son iki üniversite girişiminin önerdiği gibi, herhangi bir İD/YD’deki iletişim becerilerini öğretmek için uyarlanabilir.
44. satır:
[2] Krice ya da Kri dili daha çok Kanada'da Kuzeybatı Toprakları ve Alberta'dan Labrador'a kadar uzanan bölgede Kriler tarafından konuşulur.
== Kaynakça ==
Satır 75 ⟶ 74:
== Notlar ve referanslar ==
{{Kaynakça}}
[[Kategori:Dil eğitimi]]
[[Kategori:Sinirdilbilim]]
| |||