İran'da konuşulan diller: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
k düzeltme (hata bildir), kaynakça şablonu ekleniyor |
||
1. satır:
{{Ülke dilleri bilgi kutusu|resmi=[[Farsça]]|ana=[[
▲{{Ülke dilleri bilgi kutusu|resmi=[[Farsça]]|ana=[[Farsça|Farsça]] 53%, [[Azerice|Azerice]] ve diğer [[Türk dilleri]] 18% (ö. [[Halaçça]], [[Kaşkayca]], [[Türkmence]]), [[Kürtçe]] 10%, [[Gilanca]] ve [[Mazenderanca]] 7%, [[Lurca]] 6%, [[Arapça]] 2%, [[Beluçça]] 2%, ve diğer diller ([[Tatça]], [[Talışça]], [[Ermenice]], [[Gürcüce]], [[Süryanice]], [[Çerkes dilleri]]) 1%<ref name="CIA World Factbook"/>|azınlık=[[Ermenice]], [[Gürcüce]], [[Çerkes dilleri]], [[İbranice]], and [[Süryanice]]}}İran'ın etnik çeşitliliği, İran'da konuşulan dilleri de etkiler. İran İslam Cumhuriyeti Anayasası, Farsça'nın tek başına okul eğitimi ve tüm resmi hükümet iletişimleri için kullanılması gerektiğini ileri sürmektedir. Anayasa ayrıca Arapça'yı [[İslam|İslam'ın]] dili olarak tanır ve resmi statüsünü dinin dili olarak atar. Çok dillilik teşvik edilmese de, azınlık dili edebiyatı öğretimi sırasında azınlık dillerinin kullanımına izin verilmektedir. Farklı yayınlar İran dilleri için farklı istatistikler bildirmiştir, ancak konuşulan ilk üç dil sürekli olarak [[Farsça]], [[Azerice]] ve [[Kürt dilleri|Kürtçe]] olarak bildirilmektedir.
== İran'ın dil politikası ve planlaması ==
Satır 9 ⟶ 8:
Farsça'ya statü veren ilk yasa, 1906'da İran devletinin, hükümetinin, siyasi kurumlarının ve hukuk sisteminin resmi dili olarak konumlandıran yasanın bir parçası olarak başlatıldı. Zamanla, bu yasayı başkaları izledi ve sonunda İran rejimi tarafından tek dilli bir politikaya yol açtı.
Çok dilliliği ulusun birliğine ve toprak bütünlüğüne yönelik bir tehdit olarak algılayan ve azınlık dillerinin kullanımını kısıtlayan ve Fars dilinin hegemonyasını ilerletme ihtiyacını gören İran'ın dil politikası, bir ana hattan oluşur: tüm hükümet, yönetim ve eğitim kurumları herhangi bir yazılı iletişim için sadece Farsça kullanmak zorundadır. Bu, siyasi kurumlar (yani İran Parlamentosu), resmi bürokratik iletişim (formlar, tabelalar vb.) için geçerlidir ve okullarda (altı yaşından itibaren tüm çocuklar sadece Farsça'yı öğrenir ve ders kitapları Farsçadır). Başka bir deyişle, İran makamları azınlıkların İran dilini devlet kurumlarıyla iletişim kurmalarına izin verecek ölçüde öğrenmeleri gerektiğine inanır.<ref>Haddadian-Moghaddam, Esmaeil; Meylaerts, Reine. '''[http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/35946252/What_about_translation_2014_sample.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1491355333&Signature=2KoiE1ydLX1G%2FS15wZ3zEcJoZsg%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DWhat_about What about Translation? Beyond “Persianization” as the Language Policy in Iran.]{{Ölü bağlantı}}''' ''Iranian Studies'', Vol. 78, No. 6 (2015). pp. 851-870.
== İran'da ki diller ==
Satır 40 ⟶ 39:
== Kaynakça ==
{{Kaynakça}}{{İran konuları}}
[[Kategori:İran'daki diller]]
[[Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar]]
▲{{Kaynakça}}{{İran konuları}}
| |||