|
Türkiye'de ilk resim sergisini 1974 yılında Ankara Devlet Resim Heykel Galerisi'nde açtı. 1975 yılında eşi Ercüment Siyavuşgil'i kaybettikten sonra on yıl inzivaya çekildi. Bir gün yaşlılık ve ölüm korkusunu yenmek üzere do sesi vermek üzere çalışan<ref name="oral">{{web kaynağı |soyadı1=Oral |ad1=Zeynep |başlık=Semiha Berksoy: 'Do sesi verdim, ölümü yendim, ama...' 'Aşktan ölebilirim' |url=https://core.ac.uk/download/pdf/84784148.pdf |yayıncı=Milliyet gazetesi, 25 Ekim 1992 |erişimtarihi=27 Şubat 2021}}</ref> ve "''Do sesini verdim, ölümü yendim''" diyen sanatçı, yeniden resme, şarkılar söylemeye döndü, anılarını yazdı. 1982'de [[Atatürk Kültür Merkezi (İstanbul)|Atatürk Kültür Merkezi]] Büyük Salon'da (1982) bir sergi açtı. Türk Kadınının Seçme ve Seçilme Hakkı Kazanmasının 50. Yılı olan 1984'te T.B.M.M Başkanlığı Tarafından Berksoy'a "''İlk Kadın Opera Sanatçısı'' Unvanıyla ‘Atatürk Opera Ödülü’ verildi. Resimleri, İstanbul Devlet Opera ve Balesi Müdürü Mesut İktu’nun destekleriyle resimleri 1985'te Leningrad ve Moskova'da sergilendi.
1992'de yoğun bir şekilde resim yaptı ve [[Cemal Reşit Rey Konser Salonu]]’nda (1992) sergi açtı. 1995 yılında [[New YorkAyaspaşa]] semtindeki Pamir Apartmanı'tanda veyaşayan Almanya’nınBerksoy, Hann1993'te Mundenbu kentindeevin yerbir alanodasını "''Allhikayeleri Fann-olan Dieeşyalarla Kunst''"düzenlemeye adlıbaşladı.<ref>{{web uluslararasıkaynağı sergiye|başlık=Geçmiş, katıldıGizem ve Annem |url=https://www.cumhuriyet.com.tr/haber/gecmis-gizem-ve-annem-342196 O|yayıncı=Cumhuriyet yılgazetesi, Kendine13 AitMayıs Bir2012 Oda'yı|erişimtarihi=27 düzenlemeyeŞubat başladı.2021}}</ref> Kendisi için anlamlı objeleri (fotoğrafları, mektupları, kıyafetleri, tabloları...) bu odaya yerleştirdi. "Semiha Berksoy 'un Odası", [[İstanbul Resim ve Heykel Müzesi|Mimar Sinan Üniversitesi Resim Heykel Müzesi]]'nin daimi koleksiyonuna dahil edildi. <ref>{{web kaynağı |soyadı1=Dündar |ad1=Can |başlık=Özel Bir Kadının Yatak Odası |url=https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/can-dundar/ozel-bir-kadinin-yatak-odasi-1210957 |yayıncı=Milliyet gazetesi, 14 Mart 2010 |erişimtarihi=27 Şubat 2021}}</ref>
SanatçıBerksoy 1995 yılında [[New York]]'ta ve Almanya’nın Hann Munden kentinde yer alan "''All Fann- Die Kunst''" adlı uluslararası sergiye katıldı. 1996’da [[Kutluğ Ataman]]’ın yönetmenliğinde "''Kutluğ Ataman’s Semiha b. Unplugged'' projesini gerçekleştirdi. Bu proje Berksoy’un hayatını ve hayatı algılayışını konu alan bir video enstalasyonu idi. 6,5 saat süren videoda Berksoy kendi evinin odasında hayatını yorumlayarak anlattı. Berksoy'un tabloları ve video, 1997'de ana teması "''Yaşam, Güzellik, Çeviriler/Aktarımlar ve diğer Güçlükler''" olan [[İstanbul Bienali]]'nde yer aldı. Ardından video Milano, Berlin, Lüksemburg ve Montreal gibi şehirlerde gösterime girdi ve büyük ilgi gördü.<ref name=ataturk/>
Berksoy 1998 yılında [[Devlet Sanatçısı]] unvanı aldı. 1999'da [[New York]] [[Lincoln Center]]'da [[Robert Wilson]]'ın ''Önceki Günler, Ölüm, Yıkım ve Detroit III'' (The Days Before: Death, Destruction and Detroit III) isimli operasında opera söyledi.
|
