Vikipedi

Vincent van Gogh: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Mîskînî tarafından yapılan 24472404 sayılı değişiklik geri alınıyor.
Etiketler: Geri al Geri alındı
Güvenilir kaynaklarla desteklenen bilgi çıkarılıp yerine YouTube videosu eklendiği için stabil sürüme dönmek zorundayım. Arada da yazım düzeltmeleri kaynıyor maalesef :(
Etiket: Elle geri alma
26. satır:
| signature_alt = Vincent van Gogh'un imzası.
}}
'''Vincent Willem van Gogh''' (telaffuz: {{Ses|Vincent_willem_van_gogh.ogg|[ˈvɪnsɛnt ˈʋɪləm vɑn ˈɣɔx]}}; 30 Mart 1853 - 29 Temmuz 1890), [[Hollandalılar|Hollandalı]] [[ard izlenimcilik|ard izlenimci]] [[resim|ressam]]. [[Batı dünyası]] sanat tarihinin en tanınmış ve en etkili şahsiyetlerinden biridir. On yıldan biraz fazla bir süre içinde aralarında 860 yağlı boya tablonun da olduğu 2.100 kadar resim ve çizim çalışması üretti ve bunların çoğu yaşamının son iki yılında yapıldı. Bunların arasında [[Ağaçlar ve çalılıklar (Van Gogh serisi)|manzaralar]], [[Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Paris)|natürmortlar]], [[Vincent van Gogh'un yaptığı portreler|portreler]] ve [[Vincent van Gogh'un otoportreleri|otoportreler]] bulunmaktadır ve [[modern sanat]]ın temelleri sayılan cüretkârcür'etkâr renkler ile canlı, fevrî ve ifade dolu fırça darbeleriyle ayırt edilirler. 37 yaşında yıllardır süren psikolojik rahatsızlığı ve yoksulluğun ardından trajik bir biçimde kimilerine göre intihar, kimilerine göre bir cinayet sebebiyle silahla yaralandıktan birkaç gün sonra hayata veda etti.
 
Üst [[orta sınıf]] bir aileye doğan van Gogh çocukken ciddi, sessiz ve saygılıydı ayrıca resim de yapmaktaydı. Gençliğinde [[sanat simsarı]] olarak çalıştı ancak [[Londra]]'ya gönderildikten sonra bunalıma girdi. Döndükten sonra [[Belçika]]'nın güneyinde [[Protestanlık|Protestant]] [[misyoner]] olarak çalıştı. Sağlığı bozulup yalnızlık içinde yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına döndü ve 1881 yılında resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi [[Theo van Gogh (sanat simsarı)|Theo]] tarafından maddi olarak desteklendi ve ikisi yıllarca [[Vincent van Gogh'un mektupları|mektupla yazıştılar]]. Çoğunlukla [[natürmort]]lar ve [[Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)|çalışan köylülerin]] tasvirlerinden oluşan ilk çalışmalarında daha sonraki eserlerinin ayırt edici niteliği olan canlı renkler görülmez. 1886 yılında taşındığı [[Paris]]'te, [[izlenimcilik|izlenimci]] hassasiyete karşı tepki gösteren ve aralarında [[Émile Bernard]] ile [[Paul Gauguin]]'in de bulunduğu ''[[avangart]]'' üyeleriyle tanıştı. Çalışmaları geliştikçe natürmortlara ve [[Montmartre (Van Gogh serisi)|yerel manzaralara]] yeni bir yaklaşım getirdi. Resimlerinde daha parlak renkler kullanmaya başladı ve daha sonra 1888'de [[Fransa]]'nın güneyinde kaldığı [[Arles]]'da ustalaşacağı kendine özgü bir üslûp geliştirdi. Bu dönemde [[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|zeytin ağaçları]], selviler, [[Buğday Tarlaları (Van Gogh serisi)|buğday tarlaları]] ve [[Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|ayçiçekleri]] de tuvallerine konu olmaya başladı.
88. satır:
Van Gogh 1881 Nisan ayında Etten'e dönerek ailesi ile birlikte yaşamaya başladı.{{Kdş|Pomerans|1997|s= 83}} Sıklıkla komşularını konu olarak kullanarak çizmeye devam etti. 1881 Ağustos'unda annesinin ablası Willemina ile Johannes Stricker'in kızı olan yeni dul olmuş kuzeni Cornelia "Kee" Vos-Stricker Etten'i ziyarete geldi. Bu ziyarette heyecanlanan Van Gogh kuzeni ile uzun yürüyüşlere çıktı. Kee kendinden yedi yaş büyüktü ve sekiz yaşında bir oğlu vardı. Van Gogh, kuzenine aşkını açıklayarak ve ona evlenme teklif ederek herkesi şaşırttı.{{Kdş|Sweetman|1990|s= 145}} Kee teklifi "hayır, asla, hiçbir zaman" (''niet, nooit, nimmer'') sözleriyle reddetti.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let179/letter.html Letter 179]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Etten, Thursday, 3 Kasım 1881.}} Kee Amsterdam'a döndükten sonra Van Gogh resimlerini satmak ve ikinci dereceden kuzeni [[Anton Mauve]] ile görüşmek üzere Lahey'e gitti. Mauve, Van Gogh'un olmak istediği gibi başarılı bir ressamdı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|s= 239–240}} Mauve onu birkaç ay içerisinde geri gelmesi için davet etti ve bu süre zarfında [[Karakalem çizim|karakalem]] ve [[pastel]] çalışmasını önerdi; Etten'e geri dönen Van Gogh bu tavsiyeye uydu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|s= 239–240}}
 
1881 Kasım ayının sonlarına doğru Van Gogh Johannes Stricker'a Theo'ya saldırı olarak tanımladığı bir mektup yazdı.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let189/letter.html Letter 189]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Etten, Wednesday, 23 Kasım 1881.}} Birkaç gün içinde Amsterdam'a gitti.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let193/letter.html Letter 193]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, Etten, on or about Friday, 23 Aralık 1881, describing the visit in more detail.}} Kee, Van Gogh ile görüşmek istemedi ve ebeveynleri "inadının ''can sıkıcıcansıkıcı'' olduğunu" yazdılar.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let228/letter.html Letter 228]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, on or about Tuesday, 16 Mayıs 1882.}} Umutsuzluğa kapılan Van Gogh sol elini lamba alevine tutarak "Elimi alevin üstünde tutabileceğim süre boyunca onu görmeme izin verin" dedi.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let228/letter.html Letter 228]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, on or about Tuesday, 16 Mayıs 1882.}}{{Kdş|Sweetman|1990|s= 147}} Bu olayı çok iyi hatırlayamamaktadır ancak daha sonradan eniştesinin lambayı söndürdüğünü varsaymaktadır. Kee'nin babası asıl olarak Van Gogh'un kendisine bakamaması nedeniyle ikisinin evlenemeyeceğini ve red cevabının dikkate alınması gerektiğini açıkça belirtmiştir.{{Kdş|Gayford|2006|s=125}}
 
Mauve, Van Gogh'u öğrenci olarak yanına aldı ve suluboyaya başlattı. Van Gogh, Noel için eve dönene kadar, bir ay boyunca suluboya çalıştı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|s= 250–252}} Etten'de babası ile tartışıp kiliseye gitmeyi reddettikten sonra Lahey'e gitmek için evden ayrıldı.{{efn|"Noel'de babamla oldukça şiddetli bir tartışma oldu ve duygular o kadar kızıştı ki babam en iyisinin evi terketmem olduğunu söyledi. Öyle kararlı söylenmişti ki ben de hakikaten aynı gün evi terkettim."{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let194/letter.html Letter 194]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, Thursday 29 Aralık 1881}}}} 1882 Ocak ayında Mauve Van Gogh'u yağlı boyaya başlattı ve verdiği ödünç parayla stüdyo kurmasına yardımcı oldu.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let196/letter.html Letter 196]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Tuesday, 3 Ocak 1882.}}{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 64}} Bir ay içinde muhtemelen alçı heykellerden resim çizilebilmesinin geçerliliği üzerine bir tartışma nedeniyle Van Gogh ile Mauve'un arası açıldı.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://www.vangoghletters.org/vg/letters/let219/letter.html Letter 219]}} Van Gogh model olarak yalnızca sokaktan toplayabildiği kişileri kullanabilecek kadar para ayırabiliyordu ve bu uygulamasını da Mauve onaylamıyordu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|s= 258}} Haziran ayında Van Gogh [[belsoğukluğu]] krizi geçirdi ve üç hafta hastanede yattı.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let237/letter.html Letter 237]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Thursday, 8 Haziran 1882.}} Hemen ardından Theo'dan ödünç aldığı parayla yağlı boya ile ilk resimlerini yaptı.{{Kdş|Tralbaut|1981|s= 110}} Yağlıboyayı sevmişti; boyayı tuvale serbestçe yaydıktan sonra tuvalden kazıyarak ve fırçayla boyayı kaldırarak çalıştı. Sonuçların ne kadar iyi olduğuna şaşırdığını yazmıştır.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|s= 306}}
 
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 016.jpg|küçükresim|sol|''Çatılar, Lahey'deki Atölyeden Görünüş,'' 1882, özel koleksiyon|alt=Soluk kırmızı renkli çatıların pencereden görünüşü. Mavi gökyüzünde bir kuş uçmaktadır, az uzakta tarlalar görülür ve sağa doğru şehir ile diğer binalar bulunmaktadır. Uzakta ufukta bacalar görülür.]]
1882 Mart ayında Mauve'un Van Gogh'a karşı soğuk davranmaya başladığı ve mektuplarına cevap vermeyi kestiği görülür.{{Kdş|Tralbaut|1981|s= 96–103}} Muhtemelen Van Gogh'un alkolik bir [[fahişe]] olan [[Sien (Van Gogh serisi)|Clasina Maria "Sien" Hoornik]] (1850–1904) ve küçük kızı ile yaşamaya başladığını öğrenmiştir.{{refn|{{harvp|Callow|1990|loc=116}}; Hulsker'in eserine atıfta bulunur; {{harvp|Callow|1990|loc= 123–124}}; {{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://www.vangoghletters.org/vg/letters/let224/letter.html Letter 224] |ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Sunday, 7 Mayıs 1882 }}}} Van Gogh, Sien ile beş yaşındaki kızı yanında ve hamile iken 1882 Ocak ayının sonuna doğru tanışmıştır. Sien'in daha önce iki çocuğu ölü doğmuştur ancak Van Gogh bunu bilmemektedir;{{refn|{{harvp|Callow|1990|loc=116–117}}, Jan Hulsker'in araştırmasına atıfta bulunur; iki çocuk 1874 ve 1879'da ölü olarak doğmuştur.}} 2 Temmuz'da bu sefer Willem adı verilen bir erkek çocuk doğurur.{{Kdş|Tralbaut|1981|s= 107}} Van Gogh'un babası ilişkilerinin detaylarını öğrenince oğluna Sien'i ve iki çocuğunu terk etmesi için baskı uygular. Vincent başlangıçta babasına karşı çıkar,{{refn|{{harvp|Callow |1990|loc= 132}}; {{harvp|Tralbaut|1981|loc=102–104, 112.}}}} ve aileyi şehir dışına çıkarmayı düşünür ancak 1883'ün sonuna doğru Sien'i ve çocuklarını terk ederterkeder.{{Kdş|Arnold|1992|s=38}}
 
Yoksulluk Sien'i tekrar fahişelik yapmaya itmiş olabilir; ev yaşamı daha az mutluluk getirmeye başlamış ve Van Gogh aile yaşamının sanatsal gelişimi ile bağdaşamayacağını hissetmiş olabilir; Sien kızını annesine ve bebek Willem'i de erkek kardeşine verir.{{Kdş|Tralbaut|1981|s=113}} Willem 12 yaşında iken [[Rotterdam]]'ı ziyaret ettiğini; kendisini meşrulaştırmak için bir amcasının Sien'i evlenmeye ikna etmeye çalıştığını hatırlamaktadır.{{Kdş|Wilkie|2004|s=185}} Babasının Van Gogh olduğuna inanmıştı ancak doğumunun zamanlaması bunu mümkün kılmamaktadır.{{Kdş|Tralbaut|1981|s= 101–107}} Sien 1904 yılında [[Schelde Nehri]]ne atlayarak intihar etti.{{Kdş|Tralbaut|1981|s= 111–122}}
171. satır:
Van Gogh'un ısrarları sonucunda Gauguin 23 Ekim'de Arles'a geldi ve kasım ayında birlikte resim yaptılar. Gauguin ''[[Ayçiçeklerinin Ressamı]]'' tablosunda Van Gogh'u resmetti; Van Gogh Gauguin'in tavsiyesine uyarak hafızasından resimler yaptı. Bu "hayalî" resimler arasında ''[[Etten'deki Bahçenin Anısı (Arles Kadınları)|Etten'deki Bahçenin Anısı]]'' tablosu da vardır.{{Kdş|Hulsker|1980|s= 374–376}}{{efn|{{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let719/letter.html Letter 719]|ps=  Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 11 or Monday, 12 Kasım 1888:İki tuval üstünde çalışıyorum ... Lahanaları, selvileri, dahliaları ve figürleri ile Etten'deki bahçemizin bir anısı ... Gauguin bana hayâl etmem için cesaret veriyor ve hayaller gerçekten de gizemli bir karakter alıyor.}}}} Dışarıda yaptıkları ilk ortak çalışma [[Alyscamps]]'da olmuştur, burada ''[[Les Alyscamps]]'' ortak tablolarını yapmışlardır.{{Kdş|Gayford|2006|s=61}} Gauguin'in Arles'da kaldığında tamamladığı tek tablo ise''[[Ayçiçeklerinin Ressamı|Van Gogh Ayçiçeklerini Boyarken]]'' olmuştur.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 411}}
 
Van Gogh ve Gauguin 1888 Aralık ayında gittikleri [[Montpellier]]'de [[Fabre Müzesi|Musée Fabre]]'da [[Gustave Courbet|Courbet]] ve [[Eugène Delacroix|Delacroix]]'nın resimlerini gördüler.{{Kdş|Pickvance|1984|s= 195}} İlişkileri kötüleşmeye başladı; Gauguin'e hayranlık duyan Van Gogh ona eşitmiş gibi davranılmasını istiyordu, ancak Gauguin'in küstahlığı ve baskın karakteri Van Gogh'u haya lkırıklığınahayalkırıklığına itiyordu. Sıklıkla tartışıyorlardı; Van Gogh giderek Gauguin'in kendisini terk edeceğindenterkedeceğinden korkuyordu ve Van Gogh'un "aşırı gerilim"li olarak tarif ettiği durum hızla kriz noktasına doğru ilerledi.{{Kdş|Gayford |2006|s= 274–277}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
244. satır:
{{Ana|Vincent van Gogh'un ölümü|Auberge Ravoux|Vincent van Gogh'un sağlığı}}
[[Dosya:Vincent-van-gogh-echo-pontoisien-august7-1890.jpg|küçükresim|sol|''L'Écho Pontoisien'' gazetesinde van Gogh'un ölümü ile ilgili haber, 7 Ağustos 1890.{{efn|Türkçesi:"Auvers-sur Oise. Pazar 27 Temmuz. Van Gogh isimli bir şahıs, 37 yaşında, Hollanda tebaasından, ressam, Auvers'de geçici olarak kalan, tarlalarda kendini bir revolver ile vurdu, yalnızca yaralandıktan sonra odasına girdi ve ertesi günden sonra öldü.}}]]
27 Temmuz 1890'da 37 yaşında iken van Gogh karnından7&nbsp;mm.lik silah[[Casimir Lefaucheux|Lefaucheux]] ''à broche'' marka bir [[altıpatlar]] ile yaralanmıştırkendini göğsünden vurmuştur.{{Kdş|Sweetman|1990|s= 342–343}}<ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.theguardian.com/artanddesign/jonathanjonesblog/2016/jul/12/vincent-van-gogh-truth-about-ear-exhibition-on-verge-of-insanity-amsterdam|başlık=The whole truth about Van Gogh's ear, and why his 'mad genius' is a myth|soyadı=Jones|ad=Jonathan|tarih=12 Temmuz 2016|gazete=The Guardian|issn=0261-3077|erişimtarihi=22 Ekim 2016|arşivurl=https://web.archive.org/web/20161013141704/https://www.theguardian.com/artanddesign/jonathanjonesblog/2016/jul/12/vincent-van-gogh-truth-about-ear-exhibition-on-verge-of-insanity-amsterdam|arşivtarihi=13 Ekim 2016|ölüurl=hayır}}{{İng}}</ref> Bu olaya tanık olan kimse yoktur ve olaydan 30 saat sonra ölmüştür.<ref name=":0" /> OlayaKendini konuresim silahyaptığı hiçbirbir zamanbuğday bulunamamıştırtarlasında ya da yöredeki bir ahırda vurmuş olabilir.[https://youtu.be/9hv4-q1OJv8]{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 669}} Kurşun kaburgasına çarparak göğsünden iç organlara görülen bir zarar vermeden geçmiş ve muhtemelen belkemiğinde durmuş. Yürüyerek, Auvers'de kaldığı [[Auberge Ravoux]]'ya dönmüş ve burada iki doktor kendisine bakmıştır ancak bir cerrahın olmaması nedeniyle kurşun çıkarılamamıştır. Doktorlar ellerinden geldiğince yarasını tedavi etmeye çalışmış daha sonra onu piposunu içerken odasında bırakmışlardır. Ertesi sabah Theo kardeşinin yanına geldiğinde onu iyi bir ruh hâli içinde bulmuştur. Ancak birkaç saat içinde yaradan kaynaklanan tedavi edilememiş enfeksiyon nedeniyle durumu kötüleşmeye başlamıştır. 29 Temmuz'un ilk saatlerinde ölmüştür. Theo'ya göre, Vincent'in son sözleri ''"La tristesse durera toujours"'' ("Keder sonsuza kadar sürecek") olmuştur.{{refn|{{harvp|Sweetman|1990|loc= 342–343}}; {{harvp|Hulsker|1980|loc=480–483.}}}}<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5703399s "La misère ne finira jamais", Études, 1947, p. 9] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20161122024925/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5703399s |tarih=22 Kasım 2016 }}, Bibliothèque nationale de France, département Philosophie, histoire, sciences de l'homme, D-33939</ref><ref>"La tristesse durera toujours", François-Bernard Michel, ''La face humaine de Vincent Van Gogh'', Grasset, 3 Nov. 1999, ISBN 2-246-58959-2</ref><ref name="TvGletter">{{Web kaynağı | ad = Theodorus | soyadı = van Gogh | başlık = Letter from Theo van Gogh to Elisabeth van Gogh Paris, 5 Ağustos 1890 | yayıncı = Webexhibits.org | erişimtarihi = 28 Nisan 2015 | url = http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | alıntı = he said, "La tristesse durera toujours" [The sadness will last forever] | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160323132520/http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | arşivtarihi = 23 Mart 2016 | ölüurl = hayır }}</ref>
 
[[Dosya:Graves of Vincent and Théodore Van Gogh.jpg|küçükresim|Vincent ve Theo'nun Auvers-sur-Oise'da bulunan mezarları]]
Van Gogh 30 Temmuz'da Auvers-sur-Oise'da belediye mezarlığına gömüldü. Cenazeye Theo van Gogh, [[Andries Bonger]], [[Charles Laval]], [[Lucien Pissarro]], Émile Bernard, Julien Tanguy ve Paul Gachet ile birlikte yirmiye yakın aile üyesi, dost ve yerel halktan kişiler katıldı. Zaten hasta olan Theo'nun durumu abisinin ölümünden sonra daha da kötüleşti. Gücünü kaybeden ve Vincent'ın yokluğuyla başa çıkamayan Theo 25 Ocak 1891'de [[Den Dolder]]'de öldü ve [[Utrecht (şehir)|Utrecht]]'e gömüldü.{{refn|{{harvp|Hayden|2003|loc=152}}; {{harvp|Van der Veen|Knapp|2010|loc=260–264.}}}} 1914'te, [[Johanna van Gogh-Bonger]] Theo'nun cenazesini mezarından çıkarttırarakçıkartırarak Auvers-sur-Oise'a getirtti ve Vincent'ın yanına gömdürdü.{{Kdş|Sweetman|1990|s= 367}}
 
[[Vincent van Gogh'un sağlığı|Van Gogh'un hastalığı]] ve eserleri üzerindeki etkisi üzerine çok sayıda tartışma olmuş ve yine çok sayıda [[retrospektif tanı]] önerilmiştir. Van Gogh'un düzensiz nöbetlerle seyreden ve normal işlevlerine devam edebildiği dönemleri olan bir durumu olduğu konusunda görüş birliğinegörüşbirliğine varılmıştır.{{Kdş|Arnold|2004}} [[Bipolar bozukluk]] teşhisini 1947'de ilk olarak Perry önermiş{{Kdş|Perry|1947}} ve bu teşhis psikiyatrlar Hemphill ve Blumer tarafından da desteklenmiştir.{{Kdş|Hemphill|1961}}{{Kdş|Blumer|2002}} Biyokimyacı Wilfred Arnold ise [[semptom]]ların [[Porfiria|akut intermitent porfiria]] ile daha çok örtüştüğünü belirtmiş ve bipolar bozukluk ile yaratıcılık arasında bağ olduğuna yönelik popüler görüşün asılsız olabileceğine dikkati çekmiştir.{{Kdş|Arnold|2004}} [[Depresyon]] nöbetleri ile görülen [[temporal lob epilepsisi]] de önerilen teşhisler arasındadır.{{Kdş|Blumer|2002}} Teşhisler ne olursa olsun durumunun kötü beslenme, aşırı çalışma, uykusuzluk ve alkol tüketimi ile kötüleştiği muhtemeldir.{{Kdş|Blumer|2002}}
 
==Üslûbu ve eserleri==
===Sanatsal gelişimi===
[[Dosya:Vincent van Gogh - Starry Night - Google Art Project.jpg|küçükresim|''[[Rhone Üzerinde Yıldızlı Bir Gece]]'', 1888. [[Musée d'Orsay]], Paris]]
Van Gogh okuldayken karakalem çizim ile suluboya çalışmıştır ancak günümüze çok az örnek gelebilmiş ve bunların da van Gogh'a ait olup olmadığı tartışmalıdır.{{Kdş|Van Heugten|1996|s= 246–251}} Yetişkin iken tekrar resme giriş seviyesinden başladı. 1882'nin başında Amsterdam'da tanınmış bir sanat galerisi sahibi olan amcası Cornelis Marinus van Gogh'tan Lahey konulu çizimler istemiştir. Van Gogh'un bu çalışmaları beklenileni karşılamamıştır. Marinus bu sefer konuyu detaylı olarak tanımlayıp ikinci bir istekte bulunmuş ancak bu da hayal kırıklığıhayalkırıklığı ile sonuçlanmıştır. Van Gogh yılmadan atölyesindeki kepenkleri değişik şekillerde kapatarak ışıklandırma ile ve değişik çizim malzemeleri kullanarak denemeler yaptı. Bir yıldan fazla süre tek figürler üzerine çalıştı ve bu çalışmaları oldukça ayrıntılı siyah-beyaz çizimlerdir{{efn|''The Graphic'' ya da ''The Illustrated London News'' gibi resimli gazeteler için siyah-beyaz resim yapan ressamlar van Gogh'un favorileri arasındaydı.{{Kdş|Pickvance|1974}}}} ancak o sırada bu çalışmaları van Gogh'a yalnızca eleştiri getirmiştir. Sonradan ise bu çizimler ilk dönem şaheserler olarak tanınmıştır.{{Kdş|Dorn|Keyes|2000}}
 
1882 Ağustos ayında Theo, Vincent'ın [[Açık hava ressamlığı|açık havada çalışabilmesi]] için malzeme satın almasına yardım etti. Vincent "yeni bir gayretle resim yapmaya devam edeceğini" yazmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let253/letter.html Letter 253]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, Saturday, 5 Ağustos 1882.}} 1883'ün başından itibaren çoklu figür kompozisyonları üzerine çalışmaya başladı. Bu çalışmaların bazılarının fotoğrafını da çektirdi ancak Theo bu resimlerin canlılık ve tazelik barındırmadığını söyleyince hepsini yok ederek yağlı boya resme yöneldi. [[Lahey Ekolü]]nün [[Johan Hendrik Weissenbruch|Weissenbruch]] ve [[Bernard Blommers|Blommers]] gibi tanınmış ressamlarına başvurdu ve Ekolün ikinci jenerasyonundan [[Théophile de Bock|De Bock]] ve [[Herman Johannes van der Weele|Van der Weele]] gibi ressamlardan teknik tavsiyeler aldı.{{Kdş|Dorn|Schröder|Sillevis|1996}} Drenthe'den sonra Nuenen'e taşınınca birkaç büyük tabloya başladı ancak bunların çoğunu yok etti. ''Patates Yiyenler'' ve ona eşlik eden resimler o dönemden kalan tek eserlerdir. Amsterdam'da [[Rijksmuseum Amsterdam|Rijksmuseum]]'a yaptığı ziyaret sonrasında, van Gogh hatalarının çoğunun deneyim ve teknik bilgi eksikliğinden olduğunun farkına vardı.{{Kdş|Dorn|Schröder|Sillevis|1996}} Dolayısıyla 1885 Kasım ayında önce Anvers sonra da Paris'e öğrenmek ve becerilerini geliştirmek için gitti.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 708}}
265. satır:
 
{{Çift resim|sağ|Great Wave off Kanagawa2.jpg|172|Van Gogh - Starry Night - Google Art Project.jpg|150|''[[Kanagawa Oki Nami Ura]]'' ("Kanagawa açıklarında dalga arkası"), [[Hokusai]], 1829-1832 arası|''[[Yıldızlı Gece]]'', Haziran 1889. [[Museum of Modern Art]], New York}}
Van Gogh "gerçeklik kisvesi" diye adlandırdığı üslûbun içinde kalmış{{Kdş|van Uitert|1981|s= 223}} ve aşırı kalıplaşmış geleneksel resimlere eleştirel gözle bakmıştır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=21}} Sonradan ''Yıldızlı Gece'' tablosundaki [[Soyutlama#Soyutlama - Sanat|soyutlama]]nın çok ileriye gittiğini ve gerçekliğin "arka planda çok geride kaldığını" yazmıştır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=21}} Hughes bu tabloyu olağanüstü düşsel bir coşkunluk anı olarak tanımlar: Yıldızlar [[Hokusai]]'nin ''[[Kanagawa Oki Nami Ura]]'' ("Kanagawa açıklarında dalga arkası") tahta baskısınıtahtabaskısını andıran büyük bir girdabın içindedir, gökyüzündeki hareket yeryüzündeki selvilerin hareketinde yansımasını bulur ve ressamın imgelemi "yoğun, vurgulu bir boya plazmasına dönüşmüştür."{{Kdş|Hughes|2002|s= 8}}
 
1885 ila 1890 yılları arasında van Gogh kişisel imgelemini yansıtacak ve ticari olarak da başarılı olabilecek bir eser koleksiyonu üretiyor gibi görünmektedir.{{Kdş|van Uitert|1981|s= 224}} Blanc'ın gerçek bir resim için ressamın optimal renk, perspektif ve fırça darbeleri kullanması olan üslûp tanımından etkilenmiştir. Van Gogh hakkından geldiğini düşündüğü tabloları için "manidar" kelimesini kullanırken diğerlerini etütetüd olarak değerlendirmiştir.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=16–17}} Çok sayıda etüd serisi yapmıştır;{{Kdş|van Uitert|1981|s= 223}} bunların çoğu natürmorttur ve renk denemeleri için kullanmış ya da arkadaşlarına hediye etmiştir.{{Kdş|van Uitert|1981|s= 242}} Arles'daki çalışmaları ulaşmak istediği eser koleksiyonuna çok yardımcı olmuştur: Van Gogh'un o dönem yaptığı resimler arasında en önemli olduklarını düşündükleri ''Tohum Serpen Adam'', ''Gece Kahvesi'', ''[[Etten'deki Bahçenin Anısı (Arles Kadınları)|Etten'deki Bahçenin Anısı]]'' ve ''Yıldızlı Gece'' tablolarıdır. Geniş fırça darbeleri, yaratıcı perspektifleri, renkleri, konturları ve tasarımları ile bu tablolar aradığı üslûbu temsil etmektedir.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=21}}
 
===Önemli serileri===
278. satır:
{{Ayrıca bakınız|Vincent van Gogh'un yaptığı portreler|Çocuk Resimleri (Van Gogh serisi)|Van Gogh'un resimlerinde ailesi}}
 
Portreler van Gogh'a tanınmak için en iyi fırsatı sağlamıştır. Van Gogh portrelerin resimde kendisini "derinden etkileyen ve sonsuzluk hissi uyandıran tek şey" olduğunu yazmıştır.{{Kdş|van Uitert|1981|s= 242 }}{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let652/letter.html Letter 652]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Tuesday, 31 Temmuz 1888.}} Kız kardeşineKızkardeşine yazdığı mektupta kalıcı olacak portreler yapmak istediğini ve fotoğrafik gerçekçilikten çok rengi kullanarak duyguları ve karakteri yakalamaya çalışmak istediğini yazmıştır.{{refn|{{harvp|Channing|Bradley|2007|loc=67}}; {{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let879/letter.html Letter 879]|ps= . Vincent to Willemien van Gogh. Auvers-sur-Oise, Thursday, 5 Haziran 1890.}}}} Van Gogh kendine en yakın olanların portrelerini çok sık yapmamıştır; nadiren Theo, Van Rappard ya da Bernard'ı tablolarında görebiliriz. Annesinin portrelerini ise fotoğraflardan yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 198}}
 
1888 Aralık ayında, ayçiçekleri kadar iyi bir figür olduğunu düşündüğü ''La Berceuse'' tablosunu yaptı. Tablo sınırlı renklere, değişken fırça darbelerine ve basit konturlara sahipti.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=21}} Bu tablo Kasım ile Aralık ayları arasında Arles'da tamamladığı Roulin ailesine ait portrelerin doruk noktası olarak görülmektedir. Portreler ''Postacının Portresi'' tablosundaki akıcı, sınırlı fırça darbeleri ve eşit yüzeylerden ''Madam Rouline ve Bebeği'' tablosundaki coşkulu tarza, kaba yüzeylere, geniş fırçalara ve palet bıçağının kullanımına kadar farklı üslûplar gösterir.{{Kdş|Pickvance|1986|s= 224–228}}
293. satır:
{{Ayrıca bakınız|Vincent van Gogh'un otoportreleri}}
[[Dosya:Van-gogh-and-photo.jpg|upright|280px|küçükresim|''Otoportre'' ve fotoğrafı, 1885 cıvarı]]
Van Gogh 1885 ila 1889 yılları arasında 43'ten fazla otoportre yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 15}}{{efn|50'den fazla otoportre yapan [[Rembrandt]] van Gogh'tan fazla otoportre yapan az sayıdaki önemli ressamlardan biridir ancak Rembrandt otoprortrelerini kırk yıllık bir dönem içinde yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 15}}}} Paris'te 1887 ortalarında yaptığı gibi otoportreleri genellikle seri hâlde yapmıştır ve ölümünden çok az bir süre önceye kadar devam etmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s=263–269, 653}} Genellikle otoportreleri, başkaları ile görüşmek istemediği içine dönük dönemlerinde yaptığı ya da model bulamadığı için kendi resmini yaptığı etütlerdiretüdlerdir.{{Kdş|van Uitert|1981|s= 242}}{{Kdş|Sund|2002|s= 261}}
 
Otoportreleri sıradışı bir kendini gözlemleme düzeyini yansıtır.{{Kdş|Hughes|2002|loc= 10}} Sıklıkla yaşamındaki önemli dönemlere not düşmek için yapılmıştır. Örneğin Paris'te 1887'nin ortalarında yaptığı oto portreotoportre serisi [[Claude Monet]], [[Paul Cezanne]] ve Signac'dan haberdar olduğu dönemde yapılmıştır.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 265–269}} ''Gri Fötr Şapkalı Otoportre''{{'}}de, kalın fırça darbeleri tuvalin dışına doğru yayılır. O dönemin en tanınmış otoportrelerinden biri olan bu tablo "son derece organize ritmik fırça darbeleriyle ve [[yeni izlenimcilik]] repertuvarından türetilmiş alışılmadıkalıılmadık hâle ile van Gogh'un 'manidar' diye adlandırdığı tuvallerden biridir."{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|s=83}}
 
Otoportrelerde çok geniş [[fizyonomi]]k tasvirler görülür.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 15}} Van Gogh'un ruhsal ve fiziksel durumu ekseriyetle barizdir; saçları dağınık, tıraşsıztraşsız ya da bakımsız sakallı olarak, gözleri çökmüş, zayıf çeneli ya da dişlerini kaybetmiş olarak görünebilir. Bazılarında dolgun dudaklı, uzun suratlı ve çıkık alınlı ya da keskin ve tetikte bakışlar görülür. Saçları alışılmış kızıllıkta ya da bazen kül rengindedir.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 15}}
 
Van Gogh'un bakışları nadiren izleyiciye dönüktür. Otoportreler yoğunluk ve renk açısından farklılıklar gösterir ve özellikle 1888 Aralık ayından sonra yapılanların canlı tonları derisinin bitkin solgunluğunu öne çıkarır.{{Kdş|Sund|2002|s= 261}} Bazılarında sakallısakllı bazılarında sakalsızdır. Kulağını yaralamasının ardından yapılanlarda sargılar görülür. Yalnızca çok azında kendini bir ressam olarak tasvir etmiştir.{{Kdş|McQuillan|1989|s= 15}} Saint-Rémy'de yapılanlar başını sağdan, kesik kulağının aksi istikametinden gösterir; kendisini aynadaki aksine bakarak resmetmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 535–537}}{{Kdş|Cohen|2003|s=305–306}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
331. satır:
On beş tuvalde, Arles'da cazibesine kapıldığı [[Akdeniz servisi|selvileri]] resmetmiştir.{{Kdş|Pickvance|1986|s= 101, 189–191}} Geleneksel olarak ölüm ile ilişkilendirilen bu ağaçlara yaşam getirmiştir.{{Kdş|Hughes|2002|s= 8–9}} Arles'da başladığı selvi serilerinde ağaçlarda uzakta rüzgâr kesici olarak resmedilmişken Saint-Rémy'de selvileri tablolarında ön plana almıştır.{{Kdş|Pickvance|1986|s= 110}} Vincent Mayıs 1889'da Theo'ya şöyle yazmıştır: "Selviler hâlâ zihnimi meşgul ediyor, ayçiçekleri tablolarım gibi onlarla da bir şeyler yapmak istiyorum. Çizgi ve oran olarak Mısır [[dikilitaş]]ları gibi güzeller."{{Kdş|Rewald|1978|s= 311}}
 
1889'un ortalarında kız kardeşikızkardeşi Wil'in isteğiyle Van Gogh ''[[Selvili Buğday Tarlası]]'' tablosunun birkaç küçük versiyonunu yapmıştır.{{Kdş|Pickvance|1986|s= 132–133}} Bu eserler girdapları ve yoğun [[impasto]] tekniği ile tanınırlar ve içlerinde ön planına selvilerin hakim olduğu ''Yıldızlı Gece'' tablosu da yer alır.{{Kdş|Pickvance|1986|s= 101, 189–191}}
 
Bu dönemdeki diğer eserleri arasında ''[[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|Alpilles Önünde Zeytin Ağaçları]]'' (1889, bir mektubunda bu tablo hakkında Theo'ya şöyle yazmıştır: "Sonunda zeytin ağaçları ile bir manzarammanzaraam var."{{Kdş|Pickvance|1986|s= 101}}), ''Selviler'' (1889), ''İki Figürlü Selvi'' (1889–90), ve ''[[Selvili ve Yıldızlı Yol]]'' (1890).{{Kdş|Pickvance|1986|s= 101}} Saint-Rémy'de iken Van Gogh zamanını dışarıda zeytin bahçelerinde ağaçları resmederek geçirmiştir. Bu eserlerde doğal yaşam, doğal dünyanın kişileştirilmesi gibi eğri büğrü ve çarpık çurpuk resmedilmiştir ve bu tablolar Hughes'a göre "doğanın bir tezahürü olduğu sürekli bir enerji alanı" ile doludurlar.{{Kdş|Hughes|2002|s= 8–9}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
346. satır:
{{Ayrıca bakınız|Çiçekli Meyve Bahçeleri}}
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 014.jpg|küçükresim|''Çiçeklenen Pembe Şeftali Ağacı (Mauve'un Anısı)'', suluboya, Mart 1888. Kröller-Müller Müzesi.]]
''[[Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' Van Gogh'un Şubat 1888'de Arles'a geldikten sonra tamamladığı ilk tablo gruplarından biridir. Bu grupta bulunan 14 tablo iyimser, neşeli ve tomurcuklanan baharın görsel dışavurumudur. Zarif bir hassaslığahassalığa sahiptirler ve insan figürü içermezler. Hızlıca boyadığı bu tabloları [[izlenimcilik|izlenimciliğin]] bir versiyonu ile yorumladıysa da bu dönemde belirmeye başlayan kişisel üslûbu güçlü bir şekilde hissedilmektedir. Tomurcuklanan ağaçların geçiciliği ile mevsimin geçip gitmesi kendi süreksizlik hissi ile Arles'da yeni bir başlangıca inanmasıyla uyum göstermiş gibidir. O bahar mevsiminde ağaçların tomurcuklanmasında "bundan daha Japon olamayacak bir motifler dünyası" bulmuştur.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 331–333}} Vincent 21 Nisan 1888'de Theo'ya "10 meyve ağacı ile bozduğum büyük bir kiraz ağacım [resmim] var" diye yazmıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|s=45–53}}
 
Bu dönemde Van Gogh gölgelere hükmederek ışık kullanımında ustalaşmış ve hemen hemen kutsal bir tarzda ağaçları ışık kaynağı gibi resmetmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|s= 331–333}} Ertesi yılın başında aralarında ''[[Arles'dan Manzara, Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' de olan daha küçük bir grup resim yapmıştır.{{Kdş|Hulsker|1980|s=385}} Fransa'nın güneyindeki manzara ve bitki örtüsünden büyülenen Van Gogh sıklıkla Arles yakınlarında çiftlik bahçelerini gezmiştir. [[Akdeniz iklimi]]nin canlı ışığında paletinde kullandığı renkler de önemli ölçüde parlaklaşmıştır.{{Kdş|Fell|1997|s= 32}}
383. satır:
[[Dosya:Claude Monet, Impression, soleil levant, 1872.jpg|küçükresim|[[İzlenimcilik]] akımına adını verecek olan, [[Claude Monet]]'nin 1872 tarihli ''[[İzlenim: Gün Doğumu]] (Impression soleil levant)'' isimli tablosu. Musée Marmottan Monet, Paris.]]
{{Ana|İzlenimcilik}}
[[İzlenimcilik]], 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış olan bir Fransız [[görsel sanat akımları|görsel sanatlar akımı]]dır. O zamana kadar ressamların yeğlediğiyeğledği geçmişin büyük savaşları ya da [[İncil]]'den sahneler yerini artık kişisel bir bakış açısıyla resmedilmiş gündelik hayatın sahnelerine yerini bırakır. Aynı zamanda [[Realizm (sanat)|gerçekçi]] de olmak isteyen bu akımın ressamları canlı renklere ve ışık oyunlarına önem verirler. [[Açık hava ressamlığı]]na önem veren bu ressamların resimlerinin vazgeçilmez ögesi ışıktır.
 
[[Claude Monet|Monet]], [[Édouard Manet|Manet]], [[Pierre Auguste Renoir|Renoir]] ve [[Edgar Degas|Degas]] gibi ressamlar tarafından öncülük edilen [[izlenimcilik]], [[Georges Seurat|Seurat]] ve [[Paul Signac|Signac]] gibi [[noktacılık]] ustası ressamların [[yeni izlenimcilik|yeni izlenimciliği]], [[Paul Gauguin|Gauguin]] ve [[Pont-Aven Okulu|Pont-Aven Ekolü]], [[Émile Bernard|Bernard]] ve [[cloisonnizm]] için, [[Henri de Toulouse-Lautrec|Toulouse-Lautrec]], van Gogh ve sayısız "[[art izlenimcilik|art izlenimci]]" ressam için başlangıç noktası olmuştur. Örneğin van Gogh'un ''[[Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' serisi doğa motifleri yoluyla ışık ve rengin arayışı ile izlenimciliğin tüm özelliklerinin değişik bir arayışını içeren versiyonlarıdır.{{Kdş|Walther|Metzger|s=333}} Bu ressamlar açık havada çalışmayı tercih etmişlerdir. Mümkün olduğunca [[gri]] ve [[siyah]]ı kullanmaktan kaçınmışlar ve önden bakış ile derinlik yanılsamasını kullanmamışlardır. Van Gogh'un "izlenimciliği" resmettiği anın [[ışık şiddeti]]ni ifade eden yansımaları, ışığın etkilerini kullanmasıyla gerçekleşmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|s=340}} Tablolarında renkler tamamlayıcı renklerinin kontrastıyla birlikte algılanır, yani [[kırmızı]] ile [[yeşil]] "tam" bir imge oluşturur. Van Gogh'un bazı resimleri diğer izlenimci ressamların tablolarıyla birlikte bağımsız ressamların sergilerinde sergilenmiştir.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let589/letter.html Letter 589]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 25 Mart 1888.}} Van Gogh aynı sergideki ressamların tablolarının Hollanda'da da tanınmasını istemiş{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let590/letter.html Letter 590]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Friday, 30 Mart 1888.}} ve değerlerinin zamanla tanınacağına inanmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let602/letter.html Letter 602]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Tuesday, 1 Mayıs 1888.}}
401. satır:
[[Ernst Ludwig Kirchner]], [[Erich Heckel]] ve [[Oskar Kokoschka]] gibi dışavurumcu ressamlar van Gogh'un kalın ve tanecikli izler bırakan kaba fırça darbelerinden esinlenmişlerdir.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Van Gogh'un ilk hayranlarından biri olan [[Octave Mirbeau]]'ya göre "Bu şekiller gökyüzünün hayran olunası çılgınlığına […], çıldırmış kuşlara benzeyen bu fantastik çiçeklerin ortaya çıkışına kadar çoğalır, karışır, bükülür, Van Gogh her zaman hayran olunası ressam özelliklerini korur."
 
Aynı zamanda van Gogh konuyu ifade edebilmek için doğal renkleri değiştirme serbestliğini kullanır: "Büyük hülyalarhülyâlar gören bir ressam dostumun portresini yapmak istiyorum […] Bitirmek için renkleri gelişigüzel kullanacağım. Saçların sarısını abartıyorum, turuncu, krom rengi, soluk limon sarısına ulaşıyorum. Kafasının arkasında evin adi duvarlarını boyamak yerine basit, en zengin maviden bir arka plan yapıyorum […] açık sarı saçlara sahip kafası bu zengin mavi fonun önünde, koyu lacivert içindeki yıldız gibi gizemli bir hava veriyor."{{Kdş|Denizeau|2004|s=42}}{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let663/letter.html Letter 663]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Saturday, 18 Ağustos 1888.}}
 
=== Fovizm ===
{{Ana|Fovizm}}
[[Fovizm]] 1905 ile 1907 yılları arasında belirginleşmiş bir Fransız [[Görsel sanat akımları|görsel sanat akımı]]dır.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Bu akımda ressamlar nesne ile rengi ayırmayı ve önceliği renklerin ifadesine vermeyivrmeyi arzulamışlardır. Van Gogh bu akımın öncüllerinden biridir.{{Kdş|Zurcher|1985|s=182}} Özellikle Arles'da yaptığı tablolarda kullandığı gözalıcı renk paleti ile [[fovizm|fovist ressamları]] etkilemiştir.{{Kdş|Zurcher|1985|s=155}} Bu dönemde van Gogh özellikle yardımcı renkler ile alışılmışın dışında renk tonlarını yan yana getirerek canlı renkler kullanmaktan çekinmemiştir. Van Gogh'un kullandığı bu parıltılı ve ışıltılı renkler [[Maurice de Vlaminck|Vlaminck]] ve [[André Derain|Derain]] gibi fovist ressamların esin kaynağı olmuştur. Dolayısıyla fovist tablolarda van Gogh'un kullandığı renk düzenlemelerinin aynılarına rastlanır. Örneğin, de Vlaminck'in ''Partie de campagne'' ya da ''La Seine à Chatou'' tablolarında kırmızı ve yeşilin yakınlığı van Gogh'un ''[[Gece Kahvesi]]'' resmindeki gibi vurgulanmıştır.<ref name=DerainEtFauvisme>{{Web kaynağı | url = http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | başlık = André Derain et le fauvisme | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170103003042/http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | arşivtarihi = 3 Ocak 2017 | erişimtarihi = 2 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}{{Fra}}</ref>
 
=== Sembolizm ===
420. satır:
Van Gogh'un 1880'lerin sonundaki ilk sergilerinden sonra ünü ressamlar, eleştirmenler, simsarlar ve koleksiyoncular arasında düzenli olarak büyüdü.{{Kdş| Rewald|1986|s= 244–254}} 1887'de [[André Antoine]] Paris'te [[Théâtre Libre]]'de Van Gogh'un eserlerini [[Georges Seurat]] ve [[Paul Signac]]'ın tablolarının yanına astı; bunların bazıları Julien Tanguy tarafından edinilmiştir.{{Kdş|Sund|2002|s= 305}} 1889'da resimleri ''Le Moderniste Illustré'' dergisinde Albert Aurier tarafından "ateş, yoğunluk, günışığı" ile nitelenir diye tarif edilmiştir.{{Kdş|Sund|2002|s= 307}} On tablosu 1890 yılının Ocak ayında ''Société des Artistes Indépendants'' tarafından Brüksel'de sergilenmiştir.{{Kdş|McQuillan|1989|s=72}}
 
Van Gogh'un ölümüdenölümünen sonra anısına Brüksel, Paris, Lahey ve Anvers'de sergiler düzenlenmiştir. Aralarında 1891'de Brüksel'de retrospektif bir sergi olarak düzenlenen ''[[Les XX]]'' sergisindeki altı tablosu da dahil olmak üzere eserleri çeşitli üst düzey sergilerde yer almıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|s=72}} 1892'de [[Octave Mirbeau]] Van Gogh'un intiharı üzerine "sanat için sonsuz derecede üzücü bir kayıp&nbsp;... her ne kadar insanlar muhteşem bir cenazeye gelmemiş olsa da ve bu dünyadan gidişi güzelgidişigüzel bir deha alevinin sönüşü anlamına gelen zavallı Vincent van Gogh ölümüne uğurlanırken de yaşadığı gibi gözlerden uzakta ve ihmâl edilmişti" diye yazmıştır.{{Kdş|Sund|2002|s= 305}}
 
Theo 1891 Ocak ayında ölünce de Vincent'ın sesi çıkan ve bağlantıları iyi olan tanıtıcısı da yok olmuş oldu.{{Kdş|Sund|2002|s= 310}} Theo'nun dul eşi yirmilerinde bir Hollandalı olan Johanna van Gogh-Bonger ne eşini ne de kayınbiraderini çok uzun süredir tanımıyordu ve birdenbire kendini yüzlerce tablo, mektup ve çizimle buldu ve ayrıca küçük çocuğu Vincent Willem van Gogh'a da bakmak zorundaydı.{{Kdş| Rewald|1986|s= 244–254}}{{efn|Johanna'nın kocası ailenin tek geçim kaynağıydı ve miras olarak yalnızca Paris'te bir apartman dairesi, birkaç mobilya ile o zamanlar "değersiz olarak görülen" kayınbiraderinin resimleri kalmıştı.{{Kdş|Van Gogh|2009|s=[http://www.webexhibits.org/vangogh/memoir/nephew/1.html Memoirs of V.W. Van Gogh]}}}} Gauguin Van Gogh'u tanıtmak için yardımcı olmaya yanaşmadığı gibi Johanna'nın abisi Andries Bonger'da tablolara pek sıcak bakmıyordu.{{Kdş| Rewald|1986|s= 244–254}} Eleştirmenler arasında Van Gogh'u ilk destekleyenlerden biri olan Aurier'de 1892'de 27 yaşında [[tifo]]dan öldü.{{Kdş| Rewald|1986|s= 245}}
433. satır:
1957'de [[Francis Bacon (ressam)|Francis Bacon]], van Gogh'un [[II. Dünya Savaşı]] sırasında yok olmuş olan ''Tarascon Yolunda Ressam'' adlı tablosunun kopyalarını temel alan bir dizi resim yaptı. Bacon "zihnine musallat olmuş" olarak tanımladığı bir imgeden esinlenmişti ve kendisinde yankısını bulduğu van Gogh'a toplumdan yabancılaşmış bir birey olarak bakıyordu. Bacon kendini van Gogh'un resim teorileriyle özdeşleştirdi ve Theo'ya yazılan şu satırlara atıfta bulundu: "[G]erçek ressamlar nesneleri olduğu gibi resmetmezler&nbsp;... [O]nları ''kendilerinin'' nasıl olması gerektiğini hissettikleri gibi resmederler."{{Kdş|Farr|Peppiatt|Yard|1999|s=112}}
 
Van Gogh'un eserleri dünyanın [[En pahalı tablolar listesi|en pahalı resimleri]] arasında yer alır. 100&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]] (günümüzdeki eşdeğeri) üzerinde satılan tabloları arasında ''Dr Gachet'nin Portresi'',{{refn|{{Web kaynağı | ad = Andrew | soyadı = Decker | url = http://www.artnet.com/magazine_pre2000/features/decker/decker11-4-98.asp | tarih = 5 Kasım 1998 | başlık = The Silent Boom | websitesi = Artnet | erişimtarihi = 14 Eylül 2011 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170115085603/http://www.artnet.com/magazine_pre2000/features/decker/decker11-4-98.asp | arşivtarihi = 15 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}}}''Joseph Roulin'in Portresi'' ve ''İrisler'' bulunmaktadır. [[New York]]'ta bulunan [[Metropolitan Museum of Art]]'ın ''[[Selvili Buğday Tarlası]]'' versiyonu 1993 yılında 57&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]]'na koleksiyona katılmıştırkatılmştır.{{refn|{{Haber kaynağı |url=http://www.nytimes.com/1993/05/25/arts/annenberg-donates-a-van-gogh-to-the-met.html |başlık=Annenberg Donates A van Gogh to the Met |ad=Michael |soyadı=Kimmelman |gazete=The New York Times |tarih=25 Mayıs 1993 |erişimtarihi=30 Aralık 2016 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20160915192758/http://www.nytimes.com/1993/05/25/arts/annenberg-donates-a-van-gogh-to-the-met.html |arşivtarihi=15 Eylül 2016 |ölüurl=hayır }}}} 2015 yılında ''[[Les Alyscamps|L'Allée des Alyscamps]]'' New York'ta Sotheby's müzayede salonunda 66,3&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]]'na satılmıştır.<ref>{{Haber kaynağı|url=https://news.artnet.com/market/led-66m-van-gogh-sothebys-impressionist-modern-sale-robustly-kicks-off-season-294831|ad=Brian|soyadı=Boucher|tarih=5 Mayıs 2015|başlık=Mysterious Asian Buyer Causes Sensation at Sotheby's $368 Million Impressionist Sale|gazete=Artnet|erişimtarihi=4 Ağustos 2016|arşivurl=https://web.archive.org/web/20160807123039/https://news.artnet.com/market/led-66m-van-gogh-sothebys-impressionist-modern-sale-robustly-kicks-off-season-294831|arşivtarihi=7 Ağustos 2016|ölüurl=hayır}}</ref>
 
===Van Gogh Müzesi===
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Vincent_van_Gogh" sayfasından alınmıştır