Nizârî-Selçuklu savaşları: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Bilgi eklendi Etiketler: Görsel Düzenleyici Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği Gelişmiş mobil değişikliği |
Düzeltme yapıldı Etiketler: Görsel Düzenleyici Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği Gelişmiş mobil değişikliği |
||
56. satır:
Sultan I. [[Muhammed Tapar]], 1105'te iktidarı kazandıktan ve imparatorluğun iç çatışmalarına son verdikten hemen sonra Nizari İsmaililere karşı bir sefer başlattı.<ref>Lewis, Bernard (2003). ''The Assassins: A Radical Sect in Islam''. New York: Perseus Books Group, pgs. 53-57</ref> Sultan Muhammed 1107'de Şahdiz'i ele geçirdi;<ref name="Peacock2015"/> Oradaki Nizariler son adama kadar savaştılar ama yenildiler liderleri Da'i Ahmad ibn Abd al-Malik ibn Attaş ve babası Da'i Abd al-Malik ibn Attaş ile birlikte yakalandı ve idam edildi. İsfahan bölgesindeki Nizari etkisi böylece ortadan kaldırıldı. Sultan Muhammed bir ''fetihname'' (zafer ilanı) yayınladı. Sultan Muhammed ayrıca Fars ve Arrajan'daki Nizari kalelerine karşı sefer başlattı. [[Irak|Irak'taki]] [[Tikrit|Tikrit'e]] karşı Selçuklu saldırısı başarısız oldu, ancak Nizari garnizonu kaleyi yerel bir Şii Arap komutana teslim etmek zorunda kaldı.<ref name="Lewis2011"/>
1106/1107'de Selçuklu Sultanı, daha sonra veziri [[Ahmed bin Nizâmülmülk|Ahmed bin Nizam el-Mülk'ü]] Rudbar ve Alamut bölgelerine askeri bir güç gönderdi. Vezirin babası [[Nizâmülmülk|Nizam el-Mülk]] ve erkek kardeşi Fakhr el-Mülk Nizariler tarafından öldürülmüştü. Sefer sırasında Nizariler büyük sıkıntılarla karşılaşıp ağır kayıplar verdilerse yine de Selçuklu Ordusu [[Alamut Kalesi|Alamut Kalesi'ni]] ele geçirme veya yok etme hedefini başaramadı.<ref name="Lewis2011"/> Alamut doğrudan askeri saldırıya karşı zaptedilemez olduğu için, Sultan önce garnizonları yeterince zayıflatmaya çalıştı. Bölgedeki Selçuklu kuvvetlerini sürekli olarak takviye etti ve Nizari mahsullerini sistematik olarak yok ederek, sekiz yıl üst üste uzun bir yıpratma savaşı yürüttü; sonuç olarak Rudbar bölgesindeki Nizariler kıtlıktan muzdaripti. Daha sonra, 1117-18'de, Emir Anuştegin Şirgir'e komutayı almasını ve kaleleri kuşatmasını emretti. Şirgir 4 Haziran da Lemeser'i 13 Temmuz da [[Alamut Kalesi|Alamut'u]] kuşattı. Cüveyni'ye göre kaleler düşmenin eşiğindeydi, Sultan Mart-Nisan 1118 aylarında İsfahan'da öldü ve ardından Selçuklu kuvvetleri geri çekildi. Görünüşe göre, gizli İsmaili olan vezir, Ebu el-Kasım Kıvam el-Din Nasir ibn Ali el-Derguzini, Şirgir güçlerini geri çekmesi için yeni Selçuklu Sultanı Mes'ud'u ikna etti.<ref name="Lewis2011" />
Nizariler, Sultan Muhammed'in 1118'deki ölümünden sonra Selçuklular arasında yaşanan bir başka iç çatışmada tekrar güçlenmeyi başardılar.<ref name="Lewis2011"/>
| |||