I. Isabel: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Teacher0691 (mesaj | katkılar) k düzeltme |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir) |
||
29. satır:
| dini = [[Katolik Kilisesi|Roma Katolik]]
}}
[[Dosya:First Voyage, Departure for the New World, August 3, 1492.jpg|sağ|
[[Dosya:IsabellaofCastile03.jpg|
'''Isabel I''' ('''I. Kastilyalı Isabella'''), lakabı '''Katolik İsabel''' ({{Dil|es|link=no|Isabel|dil_adı=e}}, {{Dil|osp|Ysabel|dil_adı=e}}; 22 Nisan 1451 - 26 Kasım 1504), [[Kastilya]] (1474-1504) ve [[Aragon Krallığı|Aragon]] (1479-1504) kraliçesi Bu iki krallığı 1479'dan sonra kocası Aragon kralı [[II. Fernando]] ile birlikte yönetmiştir. Hükümdarlığı sırasında [[İspanya]]'nın birliğini sağlamış ve [[Kristof Kolomb]]'un [[Yenidünya]]'yı keşfiyle güçlü bir sömürge imparatorluğunun temelleri atılmıştır.<ref name="NGHistory">{{Haber kaynağı |soyadı1=Palos |ad1=Joan-Lluís |başlık=To seize power in Spain, Queen Isabella had to play it smart: Bold, strategic, and steady, Isabella of Castile navigated an unlikely rise to the throne and ushered in a golden age for Spain |url=https://www.nationalgeographic.com/archaeology-and-history/magazine/2019/march-april/queen-isabellas-rise-to-spanish-throne/ |erişimtarihi=20 Nisan 2019 |yayıncı=National Geographic History Magazine |tarih=28 Mart 2019}}</ref>
43. satır:
Böylece modern İspanya'nın temelleri atılmış oldu. Ama kişisel plandaki bu birliğin etkili bir siyasi birliğe dönüşmesi için uzun zaman geçmesi gerekecekti. Fernando ilk vasiyetnamesinde (1475), Isabel'i Aragon tahtının varisi olarak belirlemiş ve uyruklarının Kastilya ile kurulucak bir birlikten büyük yararlar sağlayacaklarını açıkça ilan etmişti. Bununla birlikte, her iki krallık uzun yıllar kendi kurumları ve yasaları uyarınca yönetildi. Isabel ve Fernando [[İber Yarımadası]]'ndaki son [[Müslüman]] kalesi olan [[Gırnata Emirliği]]'ni ele geçirerek uzun yıllardan beri süren ''Reconquista'' (İspanya'nın yeniden fethi) mücadelesini sona erdirmeye karar verdiler. Ama 1482'de Gırnata'ya karşı başlatılan ve güçlükle sürdürülen sefer Kastilya'nın mali olanaklarını tüketti. Savaşın yönetimiyle yakından ilgilenen Isabel, 1491'de Fernando'yla birlikte Gırnata yakınlarındaki Santa Fe'de karargâh kurdu ve 2 Ocak 1492'de Gırnata'nın düşmesine değin orada kaldı.<ref>Plunkett,Ierne. ''Isabel of Castile''. The Knickerbocker Press, 1915, p. 96</ref>
Isabel'i [[Santa Fe, Granada|Santa Fe]]'de ziyaret eden [[Kristof Kolomb]], [[Avrupa]]lıların [[Amerika]] kıtasına yerleşmesiyle sonuçlanacak yolculuğa çıkmak için onun desteğini istedi. Isabel'in bu seferin masraflarını karşılamak amacıyla mücevherlerini verdiği ileri sürüldüyse de, Kolomb'a yalnızca sınırlı bir mali destek sağladığı bilinmektedir. Bu yolculuğun sonunda keşfedilen Yenidünya, daha önceki keşif seferlerinde de olduğu gibi papalığın onayıyla Kastilya tahtına bırakıldı.<ref>{{Web kaynağı | url = https://www.goodreads.com/review/show/972046277 | başlık = Katherine's Reviews > Isabel: Jewel of Castilla, Spain, 1466 | soyadı = Bakersfield | ad = Katherine | tarih = | website = Good Reads | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160422083038/http://www.goodreads.com/review/show/972046277 | arşivtarihi = 22 Nisan 2016 | erişimtarihi = 25 Mayıs 2019 | ölüurl = hayır }}</ref><ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Isabel: Jewel of Castilla|soyadı=Meyer|ad=Carolyn|yayıncı=Scholastic|yıl=2000|isbn=9780439078054|
Isabel'in hükümdarlığı sırasında [[Andalucia]]'da Enkizisyon kuruldu (1478) ve [[Hıristiyanlık|Hıristiyanlığı]] benimsemeyen [[Yahudiler|Yahudi]]ler ülkeden sürüldü. Öte yandan 15. yüzyılın başlarında uygulanmaya konmuş olan kilise reformları bu dönemde hız kazandı. Isabel son derece dindar bir kişi olmasına ve Papa [[IV. Alexander]] tarafından Fernando'yla kendisine verilmiş olan onursal Katolik unvanını taşımasına karşın, papalığa karşı kararlı bir politika izledi. Bu doğrultuda papanın İspanya'daki arpalıklara kendisinin onayını almadan atama yapmasına ve Kastilya tahtının kilise üzerindeki geleneksel haklarının çiğnenmesine karşı çıktı. Gene bu siyasetin bir parçası olarak boş Cuenca piskoposluğunabir İtalyan kardinalin getirilmesini reddederek, dört yıl sonra bu göreve bir İspanyolun atanmasını sağladı. Ayrıca, papanın yeğeninin [[Sevilla]] piskoposu olmasını önledi.
| |||