John Duns Scotus: Revizyonlar arasındaki fark

|imza_alt =

}}

 

[[Aristoteles]]'in [[mantık]] ve [[Metafizik (Aristoteles)|metafiziğini]] benimsemekle birlikte, daha çok [[Augustinus|Augustinusçu]] gelenek içinde yer alan filozof, [[İbn Rüşd]]'e de, [[Thomas Aquinas|Thomasçılığa]] da karşı çıkmıştır.<ref name="ozkan">{{dergi kaynağı |ad1=Fatih |soyadı1=Özkan |başlık=Duns Scotus’ta Tanrı ve Ahlâk Yasası |dergi=Beytulhikme Int J Phil |tarih=2019 |cilt=9 |sayı=1 |url=http://www.beytulhikme.org/Makaleler/1756021809_10_Fozkan_(181-210).pdf |erişimtarihi=6 Eylül 2020|sayfalar=182-208}}</ref> O, metafizikle [[teoloji]] arasında bir ayrım yapmış ve bütün varolanlar arasında bir ayrım yapmış ve bütün varolanlar için ortak olan ilkeleri araştıran metafiziğin Tanrı'yı kavrayamayacağını öne sürmüştür. Ona göre, Tanrı, teolojinin konusuna girer. Scotus'a göre, evrendeki hareket ve değişmenin bir başlatıcısı, evrendeki varlıkların bir ilk hareket ettiricisi olmalıdır ki bu da Tanrı'dır. Tanrı zorunlu varlıktır, birdir, özü itibarıyla basittir, özgür bir iradeye sahiptir. [[Tümeller tartışması|Tümeller konusunda]], onların öncelikle Tanrı'nın zihnindeki formlar olarak varolduğunu söyleyen Scotus, onların ikinci olarak nenelerde nesnelerin özleri ya da genel doğaları olarak ortaya çıktığını iddia etmiştir. Tümeller, ona göre, nihayet, zihnimizdeki soyut kavramlar olarak varolur. [[İradecilik|İradeciliği]] benimseyen Scottus'a göre, Tanrı'yla birleşme hedefine ulaşmada en önemli rolü akıl veya zeka değil irade oynamaktadır.